ไม่คิดว่าวันนึง..ต้องตั้งกระทู้นี้ ไม่รู้จะทำไงแล้วจริงๆ T_T

ขอปรึกษา รวมทั้งระบายความรู้สึกในใจ ณ ตอนนี้ ...ไม่รู้จะทำยังไงดี สับสนมากจริงๆค่ะ >__<

ก่อนอื่นเราขอเล่านิดนึงก่อนนะค่ะ...

เราเคยมีแฟนมาก่อน ก็เหมือนผู้หญิงธรรมดาที่คบหาดูใจ ไปเรื่อยๆจนกว่าจะเจอคนที่ใช่
ถ้าเข้ากันไม่ได้ก็เปนอันต้องเลิกไป ทุกครั้งก็มีเสียใจ ทุกข์ใจ เศร้า ปะปนกันไป ธรรมดาเลยใช่มั้ยค่ะ
แต่เราไม่เคยพาใครเข้าบ้านเลยค่ะ เพราะเราคิดว่า....เราต้องแน่ใจเท่านั้น ว่าคนนี้คือคนที่ใช่จริงๆ ที่ผ่านมา เรายังไม่เจอคนที่ว่า  - -*
แต่แล้ววันนึง....เราเจอผู้ชานคนนี้โดยบังเอิญ จะว่างั้นก็ได้

เพราะตอนนั้นพี่ชายที่รู้จักของเรา เขาอกหัก...เราก็เลยไปนั่งเป็นเพื่อนพี่กินเหล้า แต่เราไม่กิน แค่ไปนั่งเป็นเพื่อนคุยเฉยๆ แล้วเขาก็มา ใช่ค่ะ...เขาเป็นเพื่อนของพี่ชายที่เรารู้จัก เราเจอกันครั้งแรก  ตอนนั้นเราก็เลิกกับแฟนเก่าได้ซักพักใหญ่ๆ และเขาเองก็มีปัญหากับแฟนของเขา
ตอนนั้นเราไม่ได้สนใจเรื่องราวของเขาเลย ประมาณว่ารับฟังแล้วก็จบไป...มารู้ทีหลัง เรื่องราวก็ประมาณว่า เขากับแฟนคบกันมาสิบปี แล้วค่ะ เขามีแผนจะบวชและจะแต่งงานกับผู้หญิงคนนี้ในปีนี้ไม่ก็ปีหน้า รอผู้หญิงเรียนจบ (อายุจะ 28 ย่าง 29 แต่เธอยังไม่จบป.ตรี)
ในขณะที่ผู้ชายคนนี้เรียนจบแล้ว ทำงานแล้ว ออกมาจากสังคมนักศึกษาสู่คนทำงาน โดยที่ไม่รู้เลยว่า ผู้หญิงหรือแฟนของเขานอกใจเขาอยู่ ผู้หญิงคบกับคนอื่นๆอีกหลายคน เพื่อเงิน เธอต้องการใครก็ได้ที่ซัปพอตเงินให้เธอได้ จ่ายค่าชอปปิ้ง ค่าเสิรมสวย และอีกหลายอย่างที่เธอต้องการ แต่มันผิดตรงที่ว่า ผู้ชายคนนี้เขาทำไม่ได้แบบนั้น (ก็เพิ่งทำงาน เงินเดือนที่ไหนจะพอ ผู้หญิงแต่งตัวเก่ง ใช้เงินเก่งซะขนาดนี้) ...เอาหละค่ะ และแล้วผู้ชายก็บอกเลิกผู้หญิงเมื่อรู้ความจริงทั้งหมด ทกุอย่างเหมือนจะจบ เพราะผู้ ญ ก็ไม่ง้อ ไม่สนใจ ไม่แคร์อะไรถ้าผู้ชายจะเลิก

..............หลังจากนั้น คนสองคน (เรากับเพื่อนของพี่ชาย ) ก็เริ่มสนิทกันมากขึ้นเพราะความเหงา พี่ชายเรามีคนมาดามใจ
เหลือเรากับผู้ชายคนนี้ (ต่อไปขอเรียกแทนว่าพี่ อ. นะค่ะ) ต่างคนต่างเหงา แต่เราก็ไม่คิดอะไรกัน ไปดูหนังกินข้าวกันสองคน
ตามประสาพี่ชายน้องสาว พี่ อ. ความที่อยู่ในช่วงเฮริท เขาก็จะอารมณ์เศร้าๆ เราก็เหมือนกัน แต่อาจจะไม่มากเท่าเค้า
เราก็ให้กำลังเค้า เราพูดไม่เก่ง ก็ได้แค่พยายามพูดในสิ่งที่ตัวเองคิด ให้กำลังใจเขามาอยู่พักนึง และแล้ว.....รวบรัดตัดตอนมาที่

ตอนนี้เราก็เลยอยู่ในช่วงกำลังคบหาดูใจ อยู่กับพี่ อ. อยู่ค่ะ ตั้งแต่วันนั้นจนถึงวันนี้ เรารู้สึกว่า "เขา คือ คนที่ใช่ " เราคิดไว้ว่าจะพาเขาเข้าบ้านไปแนะนำให้ทางผู้ใหญ่ได้รู้จัก แต่แล้ว...มันก็เกิดขึ้นจนได้

เมื่อวันนึง แฟนเก่าเขากลับมา...และขอคืนดี ร้องไห้ฟูมฟาย ขอร้องให้พี่ อ. กลับไปคบกันเหมือนเดิม (ก่อนหน้านี้ผู้หญิงคนนี้ได้ไปสืบเรื่องราของพี่ อ. และรู้ว่าพี่อ.กำลังคบกับเรา เธอตัดพ้อพี่อ. และบอกพี่ อ.ว่าที่ผ่านมาไม่เคยรักใครเท่าพี่ อ. เลย
เธอรู้กระทั่งเบอร์โทรเรา แล้วโทรมาหาเรา แต่เราไม่ได้รับสาย เพราะทำงานอยู่ เราโทรกลับไปเสียงผู้ ญ รับสาย แต่กลับบอกว่าโทรผิดแล้วตัดสายเราไป เราเลยโทรกลับไปหาพี่อ. เพื่อที่จะถามว่าใช่เบอร์ผู้ ญ คนนั้นหรือเปล่า แต่แล้ว เสียงปลายสายที่รับกลับเป็นคนเดิม ตอนนั้นเรารู้แล้วว่าเค้าอยู่ด้วยกัน เค้ากำลังพูดคุย เคลียรกันอยู่ )

** ปล.พี่อ. เคยบอกเราก่อนหน้านี้แล้วว่าผู้ ญ คนนี้จะมาเคลียรของที่อยู่ที่ห้อง เพราะฉะนั้นเลยบอกว่า เพราะกลัวเราคิดมาก ให้เราอย่ากังวลเพราะมันจะไม่มีอะไรทั้งนั้น ทุกิย่างมันจบไปแล้ว เราก็ได้แต่บอกกับพี่เขาว่า เราเชื่อใจพี่เขานะ แต่เราไม่ไว้ใจผู้ ญ คนนี้ เราคงไม่ผิดใช่มั้ย?

หลังจากวันนั้น....หลังจากที่เค้าได้เจอกันอีกครั้ง ทุกอย่างก็เปลี่ยนไป น้ำตาของผู้ ญ คนนั้นทำให้พี่ อ. เริ่มลังเลและใจอ่อน สงสารเธอ
และไม่สามารถตอบได้ว่า ตอนนี้เขาจะเลือกใคร T_T เพี่เขาบอกเราแค่ว่า เขาขอเวลา เขาก็เครียดมาก เขาบอกเป็นห่วงเรา...และขอโทษที่ทำให้เราร้องไห้ ทำให้เราต้องเสียใจ และรู้สึกผิด แต่ตอนนี้เขาสับสน

ทุกคนค่ะ เรากลัว....เราไม่รู้จะอธิบายยังไง ความรู้สึกนี้ เรารักเขาไปตั้งแต่เมื่อไหร่ ที่คิดว่าจะพาเข้าบ้าน ที่คิดจะทำนู้นทำนี่ด้วยกัน มันจะจบลงไป ทั้งๆที่ยังไม่ได้เริ่มใช่มั้ยค่ะ ? >______<

เขาเคยถามเราว่าทำไมเราถึงชอบเขา เราก็บอกแค่ว่า "ก็พี่ไม่เจ้าชู้" (เราแอบไปสืบมาจากพี่ชายที่เรารู้จัก ซึ่งเค้าเป็นเพื่อนสนิทกันและเรามั่นใจว่าเราไว้ใจได้เพราะเรากับพี่ชายคนนี้รู้จักกันมานานพอสมควร พอจะรู้นิสัยใจคอ ว่าเป็นคนแบบไหน พี่ชายเราบอกว่า พี่อ. ไม่เคยมีเรื่องผู้ ญ เลยตั้งแต่คบกับแฟนคนนี้สิบปีที่ผ่านมา)
เขาก็ถามว่ารู้ได้ยังไง อาจจะเจ้าชู้ก็ได้ เราก็เลยบอกเขากลับไปว่า "ไม่รู้สิ คบกับผู้หญิงคนนึง 10 ปี โดยไม่มีใครยังจะต้องอธิบายไรมากอีกหรอ "   เราไม่รู้ว่าเรารักเขาเพราะอะไร ...เรารู้แต่ว่า ความรู้สึกเวลาที่อยู่ใกล้ๆเขา ถึงจะไม่หวาน พูดไม่เก่ง แต่มันเป็นความรู้สึกอบอุ่นที่สัมผัสได้

ทุกคนค่ะ ....เราควรจะทำยังไงดี มันทรมานเหลือเกิน ที่ต้องอยู่กับอะไรที่ไม่ชัดเจนแบบนี้

เราควรจะ รอ หรือ ถอยออกมา ให้เขาทั้งสองคนกลับไปคืนดีกัน  (ประโยคหลังนี้ทำไมมันเจ็บปวดขนาดนี้ >________< )