เครียดเรื่องแฟนค่ะเวลาไม่ค่อยมีให้กันแล้วจะทำไงดี


   ตอนนี้เครียดเรื่องแฟนเพราะว่าหวานติดมหาลัยแล้ว แต่ปีนี้แฟนเพิ่งจะขึ้น ม.6 เราต่างก้อยากมีอนาคตที่ดีด้วยกันทั้งคู่ ช่วงปีที่ผ่านมาเขาเป็นกำลังใจให้หวานตลอด เราไปเรียน รร กวดวิชาด้วยกัน เจอกันที่ รร กวดวิชา

  ตอนนี้แฟนต้องเรียนที่สยามทุกวันบ้านหวานอยุ่บางแคก้ไกลเรยไม่ได้ไปด้วย  ปกติหวานก้ไปนั่งรอเขาบ้าง เขาไปนั่งรอหวานตอนสอบบ้างสลับกัน เด่วนี้เวลาโทไปชอบเผลอโทไปตอนเขายังไม่ออกจากห้องเรียนเรยค่ะ เค้าก้จะไม่พอใจบอกรำคาน หวานบอกงั้นไปหาที่สยามไปเรียนดีกว่า เค้าก้บอกไม่ต้องอ่าค่ะ บอกว่าแค่โทรคุยก้เบื่อแล้ว หวานก้นอยด์เบื่อหรอถามเขาว่าเบื่อหวานหรอ เขาก้บอกไม่ได้อะไรหรอกนะแต่โทรมาช่วยดูเวลาบ้าง แต่หวานไม่ได้ตั้งใจโทรไปกวนเขานะค่ะ ***บางทีก้รุ้สึกที่เขาพุดนะอ้างจริงๆก้เบื่อกันแล้ว

    เพราะว่าเขาต้องเตรียมตัวเอนท์รึเปล่าถึงได้เครียดแล้วนึกถึงเรื่องเรียนเป็นหลักเพราะเขาจะเข้าหมอน่ะค่ะ

เมื่อก่อนมีเวลาให้กันมากค่ะตอนหวานเอนท์หวานก้ยังเที่ยวกับเขาปกติ ไปว่ายน้ำ ไหว้พระ ดูหนัง ไปเที่ยวมีเวลาให้เขา แต่พอเขาเอนท์
ทำไมเขาถึงไม่มีเวลาเรย ปล่อยให้หวานเหงา โทคุยก้ชอบขอวางบ่อยๆ
   แล้วหวานจะออกไปเดินห้างดูหนังก้ไม่ได้ค่ะเขาไม่ยอมให้ไปเที่ยวคนเดียว ไปเรียนกวดวิชาก้ไม่ให้ไปค่ะบอกเป็นห่วงอีก แต่หวานก้ไม่อยากนอนรอโทรศัพท์อย่างเดียว เขาก้บอกถ้าเขาเป็นหวานเขาจะออกเที่ยวทุกวันไม่เรียนด้วยเพราะถือว่าสอบติดแล้ว

  เด่วนี้เขาเปลี่ยนไปมากค่ะเมื่อก่อนเอาใจเก่งแคร์หวานทุกคำพูด พอเริ่มสนิทกัน คบกันนานขึ้นตัวตนของเขาก้ออกมามากขึ้นๆ
ตอนนี้ชักสีหน้าพูดคำหยาบ เวลาทะเลาะกันเขาก้ไม่เคยง้อเรยค่ะ

   อยากออกไปเรียนบ้างจะได้ไม่คิดถึงเขามากเกินไป T^T ว่างจัดนั่นเอง แง่ๆ




เป็นพี่ๆเพื่อนจะทำไงดีค่ะ
น้อยใจด้วย เหมือนรักกันน้อยลงด้วย หรือเพราะเขามีหน้าที่เรยต้องเปลี่ยนไปแบบนี้

หวานชอบกังวลว่าเค้าอยู่แถวสยามก้เจอแต่คนน่ารักๆ อยู่กับหวานก้ชอบบ่นว่าอ้วนนะไรแบบเนี้ยอ่าค่ะ แต่เขาก้บอกรักๆรับได้ แต่ก้ชอบ แกล้งบ่นว่าคนนู้นสวยเน่อ ขาวมากเรยไรแบบเนี้ยค่ะ มาเปรียบเทียบกับหวานซ่ะงั้น

Discussion (14)

ขอบคุณทุกๆความเห็นมากเรยน่ะค่ะ หวานเริ่มชินกับสถานการณ์ตอนนี้แล้วร่ะ จะพยายามไม่กวนเขาน่ะค่ะ แต่วันนี้เขาเลิกเรียนเสร็จหวานก้โทไปตัดพ้อว่าไม่คิดถึงกันเรยหรออะไรแบบเนี้ย เขาก้ว่ามางี่เง่าใส่เขาอีก แง่ๆ

ขอบคุณทุกๆความเห็นมากเรยน่ะค่ะที่ให้กำลังใจ ^^ รักเว็บจีบันที่สุดเรย
ขอบคุณทุกๆความเห็นมากเรยน่ะค่ะ หวานเริ่มชินกับสถานการณ์ตอนนี้แล้วร่ะ จะพยายามไม่กวนเขาน่ะค่ะ แต่วันนี้เขาเลิกเรียนเสร็จหวานก้โทไปตัดพ้อว่าไม่คิดถึงกันเรยหรออะไรแบบเนี้ย เขาก้ว่ามางี่เง่าใส่เขาอีก แง่ๆ

ขอบคุณทุกๆความเห็นมากเรยน่ะค่ะที่ให้กำลังใจ ^^ รักเว็บจีบันที่สุดเรย
คิดในแง่ดี นะคะ เขาคงเครียดเรื่องเข้ามหาลัย
แต่ผู้หญิงส่วนใหญ่ขี้น้อยใจ ก็เลยคิดในแง่ร้าย ว่า เขาอาจจะเบื่อเรา แล้วก็ได้ ยิ่งผู้ชายด้วย เริ่มจาก 100 (ความคิดเห็นส่วนตัว จากประสบการณ์จริงค่ะ) แรกๆง้อ เรา ทุกอย่าง ขนาดเราผิดมันยังง้อ เออดูมัน 555+ พอนานๆเข้า เรานี่แหละต้องเป็นฝ่ายง้อผู้ชาย ซะงั้น ขนาดเราไม่ผิดยังต้องง้อเลย
ของ จขกท. ยังดีค่ะ ไม่มีเวลาให้เพราะเรื่องเรียน ของเรานี่แย่เลย ไม่มีเวลาให้เพราะเรื่องเกมส์ เหอะๆ

ยังมีคนที่แย่กว่า จขกท อีกเยอะ ค่ะ (อย่างเราT^T) อย่าไปเครียดนะคะ พอเขาผ่านช่วงเวลาเอนท์แล้วเขาก็คงปกติเองแหละจ้า อย่าไปเครียด อย่าไปง๊องแง๊ง เขามาก อยู่นิ่งๆของเรา ลองไม่โทรตาม ไม่โผล่ไปให้เห็น เดี๋ยวเขาก็นึกเอะใจว่า ทำไม เราถึงหายไป แล้วเขาก็มาง้อเราเองค่ะ เตยทำอยู่ ได้ผลค่ะ สะใจดีเหมือนกันเวลาเขามาง้อ สู้ๆ นะคะ จขกท.
คนเราต้องอยู่ด้วยความเข้าใจจริงๆค่ะ บางทีถ้าเรามองข้ามเรื่องแบบนี้ไป เราจะรู้สึกดีขึ้น แล้วตัวเค้าเองเค้าก็จะรู้สึกดีขึ้นเช่นกัน ถ้าเค้าเครียด เราต้องเป็นกำลังใจให้เค้าค่ะ อย่าไปกดดันเค้า ปล่อยๆเค้าบ้าง เพราะถ้าเรามีระยะห่าง เราก็จะมีเวลาคิดถึงกันมากขึ้นนะ แต่ที่สำคัญคือเราต้องไว้ใจเค้า ไม่งั้นก็แย่แน่ๆค่ะ เรื่องเวลาเป็นปัญหาสำหรับคนหลายคน เพราะคนเรามักคิดว่าคนรักกันต้องมีเวลาให้กันมากๆ ตอนแรกเราก็คิดแบบนั้น แต่สุดท้ายมันก็ไม่ได้ค่ะ เพราะแฟนเราทำงาน แล้วเราเรียน เวลาไม่ตรงกัน บางครั้งก็กินข้าวกลางวันด้วยกัน แต่ส่วนใหญ่มีแค่เสาร์อาทิตย์ แล้วเค้าต้องไปเตะบอล ไปดูร้านเบียร์ที่เปิดกับเพื่อน มีอยู่ช่วงนึงเราก็น้อยใจเหมือนกัน แต่ถ้ารักกันจริง ต้องผ่านพ้นมันไปให้ได้ ส่วนเรื่องนิสัย คนเรามีทั้งข้อดีและข้อเสียนะ ตอนคบกันตอนแรกๆ มันยังไม่โผล่ออกมาหรอก อะไรๆก็ดีไปหมดล่ะค่ะ สุดท้ายก็ขึ้นอยู่กับว่าเรารับข้อเสียของเค้าได้มั้ย ถ้าได้ก็คบกันได้ค่ะ แต่ถ้าไม่ได้ ก็ต้องมีใครซักคนที่ต้องเปลี่ยนแล้วล่ะค่ะ

อ่านเรื่องนี้แล้วนึกถึงเรื่องเราเราเองเลยคะ
เราอายุเยอะกว่าแฟนปีนึง คบกับแฟนตอนเราอยู่ม.6 แฟนอยู่ ม.5 
ตอนม.ปลายอยู่ด้วยกันตลอด เจอกันทุกวัน ตัวแทบจะติดกันเลย แต่ก็ผ่านมาได้คะ

พอเราเข้าปี 1 แล้ว ก็ไม่ได้ใช้เวลาด้วยกันเหมือนเก่าคะ แต่แฟนเราก็ยังใช้เวลาเหมือนเดิม เราก็ต้องหาเวลาไปเจอแฟนให้ได้ ส่วนใหญ่เราก็ไปหาที่บ้านเลยคะ
ตอนช่วงที่แฟนจะเข้ามหาลัยแฟนเราก็เครียดเหมือนกันคะเพราะงานตอนม.6มันก็เยอะ งานค้างอีก แล้วเหมือนจะเจอกันน้อยลงด้วย เพราะบางทีเวลาก็ไม่ค่อยตรงกัน บางทีเราก็เลิกเรียนเย็น
แต่เรานี่สิเครียดกว่าแฟนอีก เพราะกลัวว่าจะห่างกันไป ยิ่งนึกถึงตอนที่แฟนเข้ามหาลัย ต้องไปเจอคนอีกเยอะ ทั้งห่วง+หวง แต่ก็ต้องพยายามเข้าใจเค้าด้วยะคะ เพราะเค้าคงต้องเครียดเหมือนกัน สุดท้ายก็มาเรียนที่เดียวกันคะ เจอกันทุกวัน

พยามผ่านมันมาให้ได้นะคะ อย่าง้องแง๊ง เพราะบางทีแฟนเราก็ไม่ค่อยเข้าใจหรอกคะว่าเราหนะอยากอยู่ด้วยT^T กลายเป็นว่าแฟนหนะรำคานไปเลย ต้องเข้าใจแฟนด้วย ตอนนี้คงเรียนหนักคงเครียดเรื่องเข้ามหาลัย อย่าทำให้เค้าเครียดเพิ่มเพราะเรื่องเรา
เป็นกำลังใจให้จ้า