สอนพิเศษ วันที่2 เซงสุดๆ

ปิดเทอมนี้จอยได้สอนพิเศษ คณิตศาสตร์ ม. 2 ณ สถาบันกวดวิชาแห่งนึง วันแรกผ่านไปได้ด้วยดี จอยสามารถเรียกเสียงหัวเราะให้เด็กได้่ คือ ใจจอยวิชาคณิตศาสตร์ จอยไม่อยากให้เรียนด้วยความเครียด ผ่อนคลายๆ ค่อยๆไปมันจะเข้าใจกว่า แต่พอมาวันนี้นิสิ
กลุ่มแรก (เป็นพวกเด็กเก่งคะ เค้าจะมีชื่อโปรแกรมเฉพาะจำชื่อไม่ได้เหมือนกัน) ยังตั้งใจเรียนเหมือนเดิม แต่กลุ่มที่2นี่สิ
กลุ่มที่สอง เป็นกลุ่ม ปกติ แล้ว ห้องค่อนข้างใหญ่ ตอนแรกจอยก็สอนปกติ เด็กผู้ชายคุยกันก็ทำใจยอมรับได้ ก็เข้าใจนะ ก็ปล่อยให้คุยกันไป เพราะ เรียนพิเศษไม่อยากไปบังคับ คือเด็กต้องรับผิดชอบตัวเองแล้ว สิทธิ์ของตัวเองที่จะเอาความรู้หรือไม่เอา แต่ระหว่างสอน จอยเหลือบไปเห็นเด็กผู้ชายคนนึง เค้าทำเป็นเกาคอแต่เค้า "ชูนิ้วกลางให้จอย" เท่านั้นแหละ จอยเลยพูดออกไปว่า "ครูเห็นนะว่าชูนิ้วกลางให้ครู และครูก็ทราบความหมายของมันด้วย ครูเป็นครูนะคะ ไม่ใช่เพื่อนเล่น ให้เกียรติกันด้วย แล้วอย่าให้เห็นว่าทำอีก เวลาครูใจดีคือใจดี แต่ถ้าครูโมโหขึ้นมา ครูก็ไม่ไว้หน้าใครนะคะ"  ตอนนั้นยอมรับเลยว่าโมโหมาก แต่ไม่ถึงกับขึ้นเสียงใส่เด็กหรือตะหวาดหรือด่า แต่จอยพูดเสียงดัง และเสียงเย็น เรียบๆใส่ เด็กในห้องนี่เงียบกริบเลยคะ  จากนั้นจอยก็สอนต่อ ตอนสอน ก็ได้ยินเสียงแซวตลอด เช่น จอยบอก เรื่องนี้จะค่อนข้างง่ายไม่มีอะไรมาก ก็จะมีเสียงเด็กผู้ชายพูดมาประมาณ "เก่งจังงง" ประมาณนั้น จะพูดตลอด กวนเวลาสอนตลอด แล้วพอจะถึงเวลาจะต้องปล่อย ด้วยความที่จอยยังเฉลยแบบฝึกหัดไม่เสร็จ ก็มีเสียงเด็กผู้ชายคนเดิม พูดว่า" ครูครับ ปล่อยได้แล้วครับ" ออกแนวกวน... จอยอดกลั้นสุดๆ คือจอยไม่เคยทำงานมาก่อน เรียนป.ตรีจอยก็ไม่เคยฝึกงาน ตอนเรียนโทได้ช่วยคุมเด็กป.ตรีในงาน สัปดาห์วิทย์ แค่นั้น คือ จอยไม่เคยทำงานมาก่อน โดนสภาวะแบบนี้ไป ก็เครียดเหมือนกัน จอยเครียดว่า จอยสอนไม่ดีหรอ เด็กถึงเป็นแบบนี้ หรือเด็กมันเกลียดเรา ไม่อยากเรียนกับเรา แต่พอเล่าให้แม่ฟัง (แม่จอยเค้าเก่งด้านวิเคราะห์คน พูดง่ายๆ จิตวิทยา) แม่บอกว่า เด็กประเภทนี้คือ เด็กมีปัญหา อย่าไปใส่ใจ เราทำหน้าที่ของเราให้ดีเป็นพอ ก็ใจชื้นขึ้นมา ยังไงซะจอยก็ต้องเดินหน้าต่อไม่สามรถหยุดหรือหนีไปได้ เพราะ ทางสถาบันต้องเสียหายแน่ๆ  แต่ก็เซงคะ มันทำให้เริ่่มไม่อยากไปสอน คือ เกิดอาการเบื่อ และท้อไปเลย