เครียดเรื่องแม่มากๆเลยคะ :'(
gampring17คือตั้งแต่ไปอยู่มหาวิทยาลัย ก็เขียนแบบคล้ายๆไดอารี่ไว้สองเล่ม เขียนทุกวันอะคะที่เป็นแบบschedule
ไม่ได้อยากจะให้ใครอ่านหรือให้ใครเห็นเลย เขียนไว้ส่วนตัว มีอีกเล่มนึงที่เขียนให้แฟนแต่ว่าไม่ได้ให้
รวมทั้งหมด3เล่ม พอเรากลับบ้านครั้งนึงตอนปี2 ก็เอากลับมาด้วย แล้วเอาซ่อนไว้ กลับไปกรุงเทพปุ๊บ แม่ไปหาเจอคะ แล้วไปเปิดอ่าน เพราะว่าเราเห็นว่ามันไม่ได้อยู่ตำแหน่งเดิม คือเราเขียนทุกเรื่อง เรื่องแฟนด้วยซึ่งก็ไม่ได้บอกแม่เลยสักนิด แล้วแม่เราพูดทำนองว่าเค้ารู้ แต่เค้าก็ไม่ได้บอกว่าเค้าอ่าน คือรู้สึกเครียดมาก
แม่เหมือนแบบเป็นคนชอบค้นชอบจับผิดอยู่แล้ว หลังๆมาเห็นบิลนู่นนี่ในกระเป๋าก็ถาม ไปกินกับใครมา เราบอกไปกับพี่คือไม่ได้โกหกเลยเพราะเราเลิกกับแฟนนานมากแล้ว แม่ก็ไม่ค่อยเชื่อ คือเค้าจับผิดเราตลอดเลยคะ
ไม่กล้าพูดกับเค้าตรงๆด้วย มันแบบกดดันมาก แบบ เวรแล้ว แม่รู้เรื่องเราทุกเรื่องแล้ว ทุกเรื่องจริงๆ
ไม่รู้จะทำยังไงดีมองหน้าแม่ไม่ติด ไม่รู้จะพูดตรงๆดีไหม
แต่บางทีพื้นที่ส่วนตัวเราก็ไม่อยากให้ใครได้อ่าน ยิ่งแม่มารู้แบบนี้แม่ยิ่งไม่ไว้ใจยิ่งจับผิดใหญ่เลย
แต่คือตอนนี้ก็โตแล้ว และรู้ว่าอะไรดีไม่ดี ไม่ได้เป็นอย่างนั้นแล้ว แต่แม่เค้าคงไม่เข้าใจ :'(
ยาวจังคะ ขอระบายหน่อยนะคะ ไม่รู้จะทำยังไงดี Y-Y
Discussion (17)
เฮ้อออออออออออออ มันเป็นอะไรที่แบบ....
เอาตามนั้นเลยคะ !!!! ทำไม่รุ้ไม่ชี้ เขียนความรุ้สึกผ่านไดอารี่ . . ไม่ใช่เขียนให้แม่นะคะ
แต่เขียนความรุ้สึกของเราจิง ๆ ลงไปเลย . . แล้วเอาไว้ที่ ๆ คุนแม่หาเล่มนั้นเจออะคะ
ทำเหมือนเราเขียนไดอารี่เฉย ๆ เหมือนเราไม่รุ้ว่าแม่รุ้แล้ว
เด่วคุนแม่มาอ่าน คุนแม่คงเข้าใจเองค่าาา . . คนเปนแม่อ่าก้เหมือนผุ้หยิงเรา ๆ อะคะ
เวลามีอะไรไม่ชอบถามตรง ๆ ชอบอยากรอดูอยากจับผิดให้ได้คาหนังคาเขา
เหมือนเราจับผิดแฟนนั่นแหละค่าา ที่ทำไปก้เพราะรักเพราะหวง แต่อีกฝ่ายไม่เข้าใจ
ฮ่า ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ ๆ จึงเปนที่มาของอาร์ทตัวแม่ นั่นเอง
สู้ ๆ ๆ ๆ น้าค้าาา า เค้าว่าเด่วก้ดีกันเหมือนเดิมมมม โชคดีจ้าาา า
เค้าคงเป็นห่วง..^^
เบื่อที่ความลับของเรา มัต้องมีคนคอยมาเปิดอ่านน่ะ
เมื่อก่อนก็แม่เปิดอ่านเจอ แล้วยังเอามาถามเราด้วยว่าคนที่เราชอบน่ะใคร
พี่โมโหมาก พอลับหลังแม่ก็ฉีกทิ้งมันทั้งเล่มเลยจ้า
เมื่อก่อน พี่ก็เคยอ่านไดอารี่ของคนอื่นนะ แต่พอโตมาก็ไม่ทำเลย ก็เจ้าตัวเค้าไม่อยากบอก
เราจะอยากรู้ไปทำไมล่ะเนอะ ความเป็นส่วนตัวมันเป็นเรื่องสำคัญอ่ะเนอะ
พี่ว่า ถ้าไดอารี่นั้นมันไม่สำคัญอะไรแล้ว น้องก็ทิ้งลงถังขยะที่แม่ใช้บ่อยๆสิคะ
แม่จะได้รู้ว่า ไดอารี่ที่มันไม่ลับอีกต่อไป มันก็แค่กระดาษที่ไร้ประโยชน์