นี่เราเลวขนาดนั้นเลยหรอ

สืบเนื่องจากกระทู้เก่านะคะhttp://www.jeban.com/viewtopic.php?t=111107
เดี๋ยวใคาเพิ่งเห็นจะได้ไม่งงค่ะ
จากเหตุการณ์ที่น้องของเราชอบเอาของเราไปใช้แล้วไม่เก็บแถมยังเถียงจนน่าเกลียด เราบอกแม่แล้ว แม่บอกว่าจะบอกน้องให้
พอแม่บอกก็เหมือนเดิมค่ะมันก็เถียงแต่มันก็ไ่ยุ่งกับของเร
และได้กำลังใจจาาชาวจีบันมากมายเราเด็ดขาดกับน้องมากขึ้น เราล็อคลิ้นชักของเราเรียบร้อย
แลกบอกมันว่า ถ้าใช้แล้วไม่เก็บก็ไม่ต้องใช้อีก อย่ามายุ่งจะฟ้องแม่ก็ฟ้องไปเลย
มันบอกว่า มึงคอยดูแล้วกัน
เราก็เลยอึ้งปนิดนึงไม่คิดว่ามันจะพูดแบบนี้ มันไม่สำนึกบ้่างเลยหรือไงแต่หลังจากวันนั้นมันเปิดเก๊ะเราไม่ได้เลยไม่ได้ใช้อีก
และแล้วเราก็เผลอจนได้
คือเราแต่งหน้าจะออกไปข้่างนอกแล้วเราหยิบเอามัลติเพิ่ลตัวเดิมออกมาจะทาแก้ม
แต่พอดีเราแต่งหน้าอยู่แม่เรียกให้ไปเอาของที่บ้านของป้าที่รู้จักกันอยู่ไกล้ๆกันเลยออกไปเอา
แล้วตอนเช้าน้องเราก็แต่งหน้าอยู่เหมือนกันอยู่ห้องเดียวกันอ่ะค่ะ เราก็เลยวางมัลติเพิ่ลตัวนั้นไว้ก่อนที่หน้ากระจกแล้วพอเราออกพอตอนกลับเข้าบ้านมาเรากับน้องเดินสวนกันแต่ไม่ได้คุยอะไรไม่ได้ทักกันไม่ถามอะไรพอเรากลับมาเราตกใจที่ไม่เห็นมัลติเพิ่ลตัวนั้นแล้ว
เราก้อรู้ว่าน้องต้องเอาไปแน่ๆเราก็เลยโทรหามัน โทรหลายรอบกว่ามันจะรับ
แล้วเราถามว่า
เอาของเค้าไปเลยหรอ ทำไมทำแบบบนี้บอกแล้วว่าไม่ให้ยุ่ง
มันบอกว่าไรรู้มั้ยรีบเห็นอะไรก็ยิบๆมาไม่ได้ดู
เรากำลังจะพูดต่อมันวางสายไปเลยเราก็เลยโทรไปอีก มันตัีดสายทิ้งจบท้ายด้วยการปิดเครื่องตอนนั้นนำตาจะไหลอ่ะ เราเลยต้องเอาบลัชตัวอื่นมาปัดแก้มแทน
พอตอนเย็นมาเราถามมันว่า
ของเค้าอยู่ไหน
มันบอกว่ามีอารมณ์บอกจะบอกเองว่าอยู่ไหน เราเลยจะไปหยิบกระเป๋ามันบอกว่าจะหาเอง
มันเลยดึงกระเป๋าไปแล้วบอกว่าหยิบให้เอง
มันเอาของเราออกมาแท่งสีดำๆของมัลติเพิ่ล เลอะแป้งฝุ่นค่ะ เต็มเลยเป็นคราบขาวๆคราบแป้งอ่ะ เราเห็นแล้วน้ำตาจะไหล
แต่ร้องไห้ไม่ได้เพราะเดี๋ยวมันเห็นมันจะสะใจ
เราเลยบอกว่า
ทำไมมันเป็นแบบนี้
มันบอกว่าก็เอาใส่รวมๆไว้แป้งก็อยู่ในนี้จะรู้ได้ไงว่ามันจะหก
เราบอกว่า ครั้งนี้ครั้งสุดท้ายถ้ามีคราวหน้าอีกระวังของมึงไว้ให้ดีด้วย
พอตอนดึกๆแม่กลับเข้าบ้านมา มันฟ้องแม่ว่าเราไปด่ามัน นี่คือคำพูดของมันเราไม่ได้แต่งขึ้นเองแต่อย่างใด
เราไมไ่ด้ฟ้องแม่เพราะเกรงใจแม่ แต่มันบอกว่า
แม่ หนูแค่ขอยืมบลัชออนมันแล้วไม่ได้บอกแค่หยิบเอาไปด้วยพอเอากลับมาแล้วมันเลอะนิดเดียวเองมันด่าว่า อีควาย มึงอย่ามายุ่งกับของกู แล้วมันจะตบหนูด้วยอ่ะแม่ต้องบอกมันนะของแค่นี้หวงแล้วต่อไปมันจะไปอยู่กับใครได้
ดูมันพูดดิ
เราเลยเถียงบอกว่า หนูไม่ได้พูดคำว่าควาย ไม่ได้ด่าอะไรมันเลย
แต่แม่บอกว่าฟ้ากำลังโมโหหรอเลยด่าน้องแบบนั้น
เราเลยบอกว่า มันเอาของหนูไปไม่บอกหนูวางไว้กำลังจะใช้แล้วแม่เรียกให้ไปเอาของหนูก็เอามาให้กลับมาก็หายไปแล้วโทรหามันมันบอกว่าหยิบติดมือไปพอกลับมามันก็ทำของหนูเลอะแป้งแม่ไม่บอกมันมั่งล่ะทำไมมันไม่เล่าให้หมดว่าพูดกับหนูยังไง
มันบอกว่ามันพูดดีๆกับเราแล้ว แต่เราไปด่ามันแล้วเรายังไม่ทันเถียง
คำพูดใส่ร้ายของมันไม่เท่ากับที่แม่ด่าเราว่า
มึงนี่ทำอะไรก็ไม่เจริญหรอกหวงของแบบนี้อยู่กับใครไม่ได้หรอก เดรัจฉานจริงๆเลยมึงเนี่ย กับน้องกับนุ่งยังหวง กุของแช่งไว้เลยให้มึงทำอะไรก็ไม่เจริญ จิตใจมึงมันต่ำยิ่งกว่าสัตว์เดรัจฉานอีก นี่น้องมึงแท้ๆนะ
เราอยากร้องไห้นะแต่ตไม่อยากให้น้องมันสะใจเราถามว่า
แม่ มันใช้ของหนูแล้วทำเสียหายแล้วไม่เก็บไห้แม่ด่าหนูขนาดนั้นเลยหรอ แม่จัดการให้ไม่ได้หนูก้อต้องจัดการเองแล้วนี่แม่ด่าหนูทำไม
แม่บอกว่า แล้วหวงทำไมของแค่นี้ของทุกอย่างในบ้านมันเงินกูเงิที่มึงเอาไปซื้อก็เงินพ่อแม่หามา คนเลวๆอย่างมึงอ่ะ ตายกูก็ไม่เสียน้ำตาให้หรอก ต่อให้เรียนจบด็อคเตอร์กูก็ไม่ภูมิใจหรอก ทำไมไม่ตายๆไปซักที
แม่ด่าเราแบบนี้เกือบทุกวัน ทุกครั้ที่ทะเลาะกับน้องแต่แม่ไม่เคยด่าน้อง
เราพูดไม่ออกเลยอ่ะเราเสียใจ เสียใจมากๆนี่ขนาดนั่งพิมพ์เรายังน้ำตาไหลเลยเราเลวขนาดนั้นเลยหรอ
พอเห็นเราเงียบแม่ถามว่า ของนั่นอยู่ไหนเอาออกมาวางไว้ข้างนอกใครจะใช้ต้องได้ใช้ ห้ามหวงห้ามเก็บ แล้วหันไปบอกน้องเราว่า ถ้ามันหวงอีกไม่ยอมให้ใช้ก็มาบอกแม่ แม่จะจัดการให้
น้องเลยหันมาทำหน้าเยอะเย้ยใส่เรา ตอนนั้นเราไม่ร้องไห้นะ เราเดินออกมาข้างนอกเจอพ่อพอดีเรากำลังจะร้องงไห้แต่ก็เก็บไว้ก่อน
กลัวพ่อไปว่าแม่แล้วจะทะเลาะกันใหญ่โต
แต่ตอนนอนเราออกมานอนข้างนอกห้องไม่อยากเห็นหน้ามันมานอนกับน้องอีกคน ลูกของน้าที่ฝากเลี้ยง น้องตัวเล็กๆเราก็นอนในนั้นเลยเช้ามาวันนี้มันออกไปฝึกงานพอเราตื่นเราออกมา
ดูของของเราที่แม่วางไว้ บอกว่าให้ใช้ด้วยกัน เราไม่เห็นมันวางอยู่เราไม่รู้จะทำยังไง แม่เดินมาเห็นเรามองหน้ากระจก
ก็บอกว่า ทำไมแค้นใจหรอ กระอักเลือกตายเลยสิ มันเอาไปใช้แล้ว
เราก็ตอบนิ่งๆว่า หนูไม่ได้คิดแบบนั้นหนูเป็นลูกแม่รึเปล่าทำไมแม่เข้าข้างมันไม่ดูอะไรเลยแล้วแม่ด่าหนูอ่ะ แม่น่าจะเอาไปด่ามัน แม่ฟังหนูไม่จบแล้วแม่ก็ด่าหนู(พูดไปน้ำตาไหลไป)
งแม่บอกว่า สมน้ำหน้า คำเดียว
แล้วเดินหนีไปเลย
เราก็ร้องไห้ไม่ออกนะ เรารู้แต่ว่าเราเสียใจมาก เสียใจมากถึงที่สุด นี่เราทำอะไรผิด  เรายังคิดไม่ออกเลย จนถึงวินาทีนี้เรายังไม่รู้ว่าเราทำอะไรให้แม่ไม่พอใจหรือไปสร้างเวรสร้างกรรมอะไรไว้กับน้องเราหรือเปล่ามันถึงทำกับเราแบบนี้
ขอบคุณล่วงหน้าสำหรับทุกกำลังใจนะคะ