มีความจิงจะบอกทุกคนในจีบันค่ะT_T

ตอนอายุ12 เราพกกระจกกับลิปมันนะ

แต่แต่งหน้าแบบ แต่งเองจริงจังบ้าง นี่ตอนม.5ได้มั้ง
แต่ไม่แต่งไปรร.นะจ๊ะ มิฉะนั้นจะเดินไม่ผ่านห้องปกครอง 555+

แต่งได้จ่ะ แต่หน้าจะแหกและเหี่ยวไว ที่สำคัญ พอโตมาจะมาย้อนกลับมา เฮ้ยย ทำไมไม่มีหน้าตอนวัยใสไร้โบ๊ะเลยว้าาา 

เร็วไปนะคะ ^^ ตอนพี่อายุ12 แป้งยังไม่ทาเลยค่ะ รอให้อายุเยอะกว่านี้ก่อนดีกว่าเนอะแล้วค่อยแต่ง ผิวยังดีๆอยู่เลย แล้วพอเราแก่ เราจะย้อนกลับไปเป็นเด็กไม่ได้แล้วนะคะ

ความเห็นส่วนตัว ไม่แต่งจะดูน่ารักกว่านะคะ อายุเท่าลูกชายพี่เลย วัยนี้ผิวเดิมก็ใส ๆ น่ารักอยู่แล้ว แต่งไปจะดูแก่เกินไวนะคะ แต่ถ้าใจรักก็แต่งให้เบาที่สุด ผิวใส ๆ สวย ๆ จะได้อยู่กับเรานาน ๆ

ไม่ผิดเลยที่อายุ 12 อยากสวย (วัยไหนๆ ก็อยากสวยเหมือนหนู อยากหน้าใสๆ เหมือนหนูด้วย) อายุ 12 บำรุงผิวให้ใสเด้ง ทากันแดด ลิปมันกันไปก่อน พอถึงวัยสาวสะพรั่งจัดเต็มไปเลย เอาให้หายอยากกับที่รอคอยมานาน จัดให้เต็ม อย่างให้พร่อง ตอนนี้ก็สะสมวิชาจากพี่ๆ น้าๆ ให้เต็มที่

จริงๆ แล้วก็อยากบอกว่า อยากทำอะไรก็ทำได้ ตามที่คิด แต่มีข้อแม้ว่า ไม่ทำให้ใครเดือดร้อน และ ถูกกาลเทศะ
- น้องอยากแต่งหน้า ทำให้ใครเดือดร้อนมั้ย ก็ไม่มี, ตัวเองเดือดร้อนมั้ย ก็ไม่นี่นาใจรักด้วยซ้ำ เข้าทางเลย, เงินตัวเองรึเปล่า ถ้าใช่ก็ไม่มีปัญหา, เงินพ่อแม่รึเปล่า ถ้าใช่ พ่อแม่เดือดร้อนมั้ย ถ้าไม่เดือดร้อน ก็สบายใจได้ ไม่มีใครเดือดร้อน หน้าก็หน้าหนู จะเหี่ยวเร็ว แก่เร็วก็หน้าหนู ปัดมาสคาร่าติดขนตาปลอม ก็ไม่ได้แทงตาใคร นอกจากตาหนู ข้อนี้ผ่านแระเกือบจะได้แต่งหน้าสมใจ
- ถูกกาลเทศะรึเปล่า กาละ คือ เวลา , เทศะ คือ สถานที่ ถ้าอายุ 12 กรีดอายไลเนอร์ปัดมาสคาร่า ปัดแก้ม ใสบิ๊กอายไปเรียนพี่ว่ามันยังไม่ถูกสถานที่นะจ้ะ คุณครูก็คงไม่ปลื้มเหมือนกัน แต่ถ้าเข้ามหาลัยเมื่อไหร่ เวลาของหนูมาถึงแล้ว เย้ๆ จัดได้เต็มๆ

การที่เราจะทำอะไร ถ้าหากดูเวลา ดูความเหมาะสม ก็แสดงว่าจริง ๆ เราเป็นผู้ที่มีธรรมอยู่ในหัวใจ คือ กาลัญญุตา (เป็นข้อหนึ่งในสัปปุริสธรรมทั้ง ๗)
พาเข้าธรรมะเฉยเลย