กลับมาคบกันอีกครั้ง แต่ไม่มีความสุขเหมือนเดิม

ของเรามันก็คล้ายๆๆกับหลายกระทู้นะแต่ของเรามันออกแนวเหนื่อยซะมากกว่า เหนื่อยที่ต้องง้อ เหนื่อยที่ต้องมาหวงหึง เหนื่อยที่ต้องโทรให้กลับบ้านเร็วทุกวันเราคบกับแฟนเราได้มา1ปี 9เดือน อีก4วัน แต่ผมก็ยอมรับนะว่าผมเป็นคนขี้งอล แต่ในทางกลับกันเราก็ง้อในบางเรื่องไปด้วยแต่เขาบอกกับเราว่าเขาเหนื่อยเขากลัวทุกอย่างที่ทำมาเป็นเหมือนเดิมเราก็เก็บมาคิดว่าเราเหนื่อยกันทั้งคู่งั้นเราก็หยุดพักเถอะจะได้สบายใจทั้งสองฝ่าย แต่ทุกวันนี้ยอมรับว่ายังลืมไม่ได้เท่าไหร่แต่ก็จะสู้ ลืมบอกๆปครับ ว่า 4วันหลังผมขอเค้ากลัลบมาเป็นเหมือนเดิมแต่ก็โดนหลอกแล้วก็มาพูดกับเราว่าอย่าโกหกตัวเองเลย แค่นั้นและครับเจ็บจริงผมเลยตัดใจซะดีกว่า

อยากรู้ว่าเขาคิดยังไงในตอนนี้.. เราคบกันมา1ปี แต่เรารู้จักกันมาตั้งแต่ประถมเลยสนิทกันในฐานะเพื่อนค่ะ จนกระทั่งมหาลัย เขามาจีบเราแบบงงๆมาทำดีกับเราทุกอย่างจนเป็นแฟนกันค่ะ ช่วงแรกเค้าก็ดีแสนดีมาก จนทำให้เรานิสัยเสียขี้งอน ขี้วีน ขี้น้อยใจแต่เขาบอกเราเสมอว่า 'เขารับได้' ข้อเสียของเขาคือไม่เคยซื้อของให้เราเลย วันเกิดเราเขายังไม่ซื้อ เราก็เอือมๆค่ะแต่ทำไงได้ตอนนั้นรัก จนมาวันหนึ่งเรารู้สึกว่าเขาไม่ใช่เลยบอกเลิกค่ะ เขาพยายามง้อ เราก็คืนดีด้วยจนเป็นนิสัยคู่เรา รักๆเลิกๆมา1ปี จนเหมือนเขาไปไม่ไหวเขาเลยไปอย่าง งงๆ ไม่โทรมา ขาดการติดต่อมา2เดือนค่ะ จนเราโอเคลืมเขาได้แล้ว เขาก้กลับมาค่ะ คราวนี้ซื้อดอกไม้ช่อโตมาให้เลย ด้วยความที่ในใจลึกๆเราก็รักค่ะเลยคุยต่อทำเหมือนว่าเราเป็นแฟนกัน แต่ความรู้สึกมันไม่เหมือนแล้วค่ะ ต่างคนต่างมีความคิดคนละแบบซึ่งไม่เหมือนตอนที่คบกัน เขาไม่มาง้อวันนั้นวันเดียวหลังจากนั้นก็คุยปกติ เหมือนเพื่อนมากกว่าค่ะ จนเราถามเขาว่า ที่กลับมาเพราะอะไร เขาบอกว่าคิดถึง แต่การกระทำสิค่ะมันเหมือนแค่ขาดกันไม่ได้เฉย เหมือนเขาไม่ได้รักเราแล้วรึเปล่าคะ

เป็นเหมือนกัน เค้าบอกกับเราว่า รู้สึกดีแต่ไม่เหมือนเดิม เสียจัยมาก พึ่งเลิกกันได้2อาทิต ไม่เสียจัยอะรัย เสียจัยตรงที่เค้า พูดให้ความหวังต่างๆนาๆจนเรามั่นใจว่าเค้าจะไม่มีวันทิ้งเราแน่ แต่สุดท้ายเค้าก็ทิ้งเรา เหลือไว้แต่คำว่า รู้สึกดีแต่ไม่เหมือนเดิม T-T

ของผมจับได้ว่าเค้ามีคนอื่นได้ผ่านเฟสบุ๊ค ผมโมโหเค้ามากๆจึงตัดสินใจบอกเลิกเค้า เค้าก้ง้อผมด้วยการโทรศัพท์มาได้วันเดียว หลักจากนั้นก้ไร้วี่แวว พอหลังจากนั้นผมก้รู้ว่าเคาไปคบกับเพื่อนเค้าแล้ว ทุกวันนี้เค้าก้มีความสุขดี แต่ทุกวันนี้ก้คิดถึงเค้าอยุ่นะ แม้จะผ่านมาเป็นปีๆแล้ว ทุกวันนี้ผมก็ไม่มีใคร :)

ช่วยหน่อย ว่าเค้าคิดยังไงอยู่ ? เราคบกับแฟนมา 1 ปีกว่าๆแล้ว ทะเลาะจะเลิกกันก้หลายครั้ง แต่ครั้งนี้ เมื่อ 2วันที่ผ่านมา มีเรื่องเกิดขึ้น มีเบอแปลกโทรมา แต่เค้าไม่ได้รับ พอเช้ามาเราเหนเบอแปลก เราก้โทรกลับ ผู้หญิงคนนั้นบอกว่า ' แฟนของเทอเร่นแคมฟร๊อกแล้วให้เบอมา เราก้เรยโทรไปแต่เค้าไม่รับ ' เราก้เรยไปถามแฟนของเราว่าจิงรึป่าว แฟนเราก้บอกว่าไม่จริง เรื่องมันเรยใหญ่ไปเรย แฟนเราเค้าโมโห เค้าบอกเราว่าเราไม่เคยเชื่อใจเค้าเรย เราก้สักถามอยู่นั้นแหละว่าจิงมั้ย เค้าก้บอกไม่ได้คุย จนสุดท้ายเค้าบอกเลิกเรา แล้วเค้าก้บอกว่า ' คบกันมา เกือบ 2 ปี ไม่เคยเชื่อใจกันเรย ไปเชื่อคำพูดไคก้ไม่รู้ แล้วเค้าก้ร้องไห้ เค้าเรยบอก ไม่เอาแล้ว ไม่ทนแล้ว ไม่เคยเชื่อไจกันเรย ' เราก้รู้สึกเสียไจมาก ว่าทัมไมเรื่องแค่นี้ทัมให้เราต้องเลิกกัน พอสายๆมา เราก้มาทัมงาน ส่วนแฟนเราเค้าก้ไปเรียน เราก้พยายามโทรหาเค้า คุยกันดีๆว่า ทัมไมจะเลิกกับเราจิงๆหรอ เราทัมไจไม่ได้หรอกน่ะ เรารักเค้ามาก เค้าก้แบบตอนนั้นเค้าพูดเหมือนเค้าตัดใจได้อย่างเด็ดขาดเรยอ่ะ เราก้เสียไจว่าครั้งนี้คงเลิกกันแน่ๆเรย เราก้เรยบอกว่าเราไม่เลิก จำไว้ว่าเรายังรักเทออยู่เสมอ ต่อให้เทออยากเลิกก้ตามไจ เราจะรอ แต่ ณ ตอนนั้น เค้าบอกกับทุกคนทั้งเพื่อน ทั้งแม่ ว่าเค้าเลิกกับเราแล้ว ว่าเค้าไม่สนไจเราแล้ว ในวันเดียวกันที่เกิดเรื่อง ตอนบ่ายอยู่ดีๆเค้าก้โทรมา แล้วถามว่า 'จะเลิกหรือไม่เลิก' เราก้อึ้งว่า อะไรของเค้า เค้าคิดอะไร เราก้เรยพูดไปว่า ' ก้บอกแล้วไงว่าไม่เลิก ' เค้าเรยบอกว่า ' ไม่เลิกก้ไม่เลิก ' เรา งง ขนาดหนัก พอเย็นมา ต่างคนต่างกลับมาพร้อมกันที่บ้าน แล้วมานั่งคุยกัน เค้าบอกว่า ไม่รักแล้ว ความรู้สึกไม่รักแล้ว ขนเสื้อผ้าไปเรยอยากได้อะไรเอาไปให้หมด เราก้เสียไจมาก ทัมไงได้ในเมื่อเค้าไล่เราออกจากบ้านเค้า เค้าบอกว่า 'ไป เดี๋ยวช่วยเก็บเสื้อผ้า' เราก้คิดว่าคงต้องไปจิงๆ แต่ทั้งที่ไจเรายังรักเค้าอยู่ แล้วเค้าก้เดินมารูบหัวเราแล้วบอกว่า 'หยุดร้องไห้ได้แล้ว ขึ้นห้องไปเก็บของ' พอเรา2คนเดินขึ้นห้องไปพร้อมๆกัน เราก้ร้องไห้ พอก้าวขาขึ้นบันไดจะขึ้นห้อง เค้าบอกว่า ' เสื้อผ้าเดี๋ยวค่อยเก็บก้ได้มั้งเดี๋ยวเอาไปส่งให้พร้อมของๆเราอื่นๆ 'น้ำเสียงของเค้าเหมือนพูดเร่นเราฟังออก เราก้ไม่ฟังเดินขึ้นบันไดต่อ เค้าก้พูดซ้ำๆอีก จนเราลองหันหลังเดินลงบันไดจะออกจากบ้าน และแล้วสุดท้ายเค้าก้วิ่งไปคว้าเรามาแล้วพูดว่า ' ไม่ให้ไป เค้ารักตัวเองน่ะ เมื่อเช้านี้เค้าโมโหจริงๆ ถึงได้พูดออกไป ว่าจะเลิก แต่ตอนที่เค้าโทรไปถามว่า จะเลิกหรือไม่เลิก เค้าคิดได้แล้ว เค้าไม่เลิกหรอก แล้วตอนสายๆที่เค้าปฏิเสธทุกอย่าง ก้เพราะลองไจตัวเองดูว่ายังรักกันอยู่รึป่าว รักมากแค่ไหน จะยอมตัดไจง่ายรึป่าว แล้วตอนนี้เค้าก้รู้ว่าตัวเองรักเค้ามากถึงไม่ยอมตัดไจง่ายๆ ถ้าเค้าจะเลิกกับตัวเองจริงๆ เค้าคงไม่มานั่งคุยกันให้เสียเวลาหรอก เค้าคงขนเสื้อผ้าข้าวของไปส่งแล้ว ' อึ้งเรย ว่าทัมไมเปนแบบนี้ ระยะเวลานั้นเราดีไจมาก เค้าก้นั่งกอดเราไม่ให้ไปไหน เรื่องใน 1 วันจบ เรื่องวันที่ 2 เรากลับมารักกันเหมือนเดิมทุกอย่าง แต่ทัมไมเหมือนทุกสิ่งทุกอย่างมันเปลี่ยนไป ไจเรามันมีความรู้สึกว่าเค้าไม่เหมือนเดิม อะไรแบบนี้ แต่เพื่อนเค้าก้มีเข้ามาถามในเฟสว่า ' เห้ยเพื่อนได้ข่าวว่าช้ำใจเรื่องความรักหรอว่ะ ' เค้าก้ตอบว่า ' ไรรรรรรรรร ' แค่นี้ เราไม่เข้าไจว่าทัมไมไม่บอกคนอื่นไปว่าเราคืนดีกันแล้ว แล้วแม่เค้าก้มาเราให้ฟัง ตอนเย็นของวันที่ 2 อะ เราเข้าบ้านมา ไม่เหนเค้าอยู่บ้าน เพราะปกติเค้าจะเลิกเรียนก่อร จะมาถึงบ้านก่อนเราเลิกงาน แต่หลับไปไม่เจอเค้า เราก้เรยขี่รถไปบ้านแม่ของเราซึ่งไม่ไกลกันมากนัก ตั้งแต่ 5 โมงเย็น จนถึงเวลา 6.30 ตอนเย็น แม่เค้าเล่าให้ฟังว่า เค้าขอยืมโทรศัพท์แม่โทรตามเราหน่อย แม่เค้าพูดขึ้นว่า ' ไหนบอกไม่สนใจแล้วไงโทรตามทัมไม ' แล้วเค้าก้ไม่โทร พอเรากลับมา ก้ไม่เจอเค้าอยู่ที่บ้าน สักพักเค้าโทรมาหา เอาเบอร์ตู้โทรมา แล้วก้ถามว่าอยู่ไหน เราก้บอกอยู่บ้านไง เค้าบอกว่า อื้ม นึกว่ากลับไปอยู่บ้านแม่ของเราแล้ว สักพักเค้าก้กลับมาที่บ้าน เหตุการปกติ แต่ทัมไมไม่เข้าไจว่า ไม่บอกเพื่อนไปว่าเราคืนดีกันแล้ว เหมือนเค้าเพิกเฉยเรย เพื่อนให้ความคิดหน่อย ว่าแฟราเค้าคิดอะไรอยู๋