ผิดมากมั๊ยที่เราเป็น coyoty

ขอนอกเรื่องหน่อยนะคะ กลุ้มใจบวกน้อยใจอ่ะค่ะ คือว่าเราเรียนมหาลัยในกรุงเทพอ่ะค่ะ เราเลยหางานพิเศษทำ
เราเป็นเด็กบ้านนอกค่ะ พ่อแม่ก็เป็นชาวนาตาดำๆนี่แหละ  ไม่มีกำลังจะหาเงินให้เราใช้เยอะเหมือนคนที่เค้ามี แต่เราก็ไม่เคยฟุ่มเฟือยนะ
เราเลยเลือกทำโคโยตี้อ่ะ เพราะว่าเวลากลางคืนเราไม่ได้เรียน เลิกเรียนมาก็รีบทำการบ้านซะ พอ3ทุ่มก็ทำงาน แทบไม่ได้เห็นหน้าใครเลย ที่เราเลือกทำก็เพราะเราไม่อยากอดมื้อ กินมื้อเหมือนตอนมาอยู่กรุงเทพใหม่ๆอ่ะค่ะ เราลำบากมากเลย แถวหอพักก็ไม่รู้จักใครเคยตังค์ในกระเป๋าไม่เหลือซักบาท บางทีเราต้องอดข้าวตั้ง3วันเลยนะ มันเป็นอะไรที่ทรมานมากๆ เราไม่อยากเป็นแบบนี้แล้วเราเลยตัดสินใจทำมัน แต่พอทำแล้ว เพื่อนที่เคยสนิทกับเราก็เริ่มห่างเรา ไปอยู่กับเพื่อนกลุ่มอื่น เค้าบอกว่าไม่อยากคบเพื่อนที่ขายตัว เราได้ยินแล้วเราร้องไห้จนใจแทบขาด ทำใมเค้าไม่เข้าใจเราเลย ทำไมไม่ถามเราซักคำว่าเราทำทำไม แล้วเราขายตัวรึเปล่า ที่เสียใจมากคือเป็นเพื่อนที่เรารักมากพูดกับเราแบบนี้ เพื่อนในห้องก็มองเราว่าแรง
แรด บ้างล่ะ เรากลุ้มใจมากๆ ไม่อยากเรียนแล้วกรุงเทพ อยากกลับบ้านไปหาพ่อกับแม่แล้ว ถึงเราทำเราก็ไม่ได้ทำอะไรที่มันเสื่อมเสียเลย
เราก็เหมือนคนที่เดินบนถนนคนนึง เป็นนักศึกษาคนนึง ธรรมดาๆ  เราเรียนตั้งมหาลัยแล้วถ้าเราไม่รู้อะไรถูกผิดเราก็ไม่สมควรต้องเรียนต่อแล้ว อยากให้เพื่อนๆเข้าใจเราด้วยนะคะ อย่ารังเกียดเราเลยนะ