(เฮ้อ...นอกเรื่อง)ชีวิต...เมื่อเกิดการเปลี่ยนแปลง งานใหม่ ชีวิตใหม่

 เมื่อเราเปลี่ยนงาน แล้วมีคนมาบอกว่าที่ใหม่ไม่ดี
... คิดยังไงหาก/หรือเจอเหตุการณ์นี้กับตัว

---

เราได้งานใหม่แล้วค่ะ กำลังจะเริ่มงานเดือนหน้า พยายามเก็บตัวเงียบ ไม่ออกไปไหนนอกแผนก ไม่อยากได้ยินคำถามว่าทำไมต้องออก หรือออกแล้วไปไหน ฯลฯ แต่ก็โดนจนได้

มีคนสนิทกันอ่ะค่ะ มาบอกว่าที่ำทำงานใหม่ที่ที่เราจะไปนั้นมันไม่ดี (เขาฟังมาจากคนอื่นที่รู้มาจากเพื่อนเรา ซึ่งไม่ใช่เราเปนคนบอก) โน่น นี่ นั่น ฟังแล้วก็ไม่ได้กลัวหรอกนะคะ แต่เราไม่อยากรู้สักเท่าไรหรอก เรื่องพวกนั้น

ในความคิดเรา ไม่มีที่ทำงานไหนไม่มีปัญหาหรอก ไม่มีที่ไหนดีจนคุณเรียกได้ว่าดี แต่คุณจะเอาเรื่องแบบนี้ไปพูดกับคนๆ หนึ่งในช่วงเวลาละเอียดอ่อนอย่างนี้หรือ เข้าใจนะ ในมุมมองเขาคนนั้นอาจเป็นห่วง แต่ฟังอีกมุมมันบอกคุณว่า คุณทำพลาดที่ย้ายไปทำที่นั่น ไปทำไม มันไม่ดี เลือกดีแล้วเหรอ

พูดตอนนี้จะได้ประโยชน์อ่ะไรล่ะคะ ในเมื่อรู้ก็รู้ว่าคนเขียนใบลาออกไปแล้ว

คำพูดของเขาไม่ได้ทำให้เรากลัว หรือกังวลหรอกค่ะ เพียงแต่ไม่เข้าใจ สิ่งที่คนพูดไปก่อนจะคิด คนที่เราสังคมด้วยมีแต่ประเภทนี้ทั้งนั้น ปากไว พูดไปน่ะไม่คิดหรอกว่าใครจะรู้สึกยังไง

ถ้าเป็นเรา รู้ข้อมูลของสถานที่ทำงาน เพื่อนเราจะไปทำ เราก็จะเฉยๆ เขาเขียนเใบลาออกแล้วนิ เขาตัดสินใจแล้ว อวยพรให้เขาโชคดีไปสิ หรืออยากเตือนนักก็บอกว่า "เจ้านายจู้จี้นะ" "สาวแก่วัยทองนะเว้ย" "งานละเอียด แล้วต้องใช้ความรอบคอบนา พยายามเข้า" อะไรก็ว่าไป พูดให้ฟังดูดีและ แสดงออกถึงความเป็นห่วงในแบบที่ดูสุขภาพดีกว่าน่ะ ไม่ใช่มาพูดทำนอง แกต้องกลัวจนขนหัวลุก แล้ววิ่งไปเเอาใบลาออกมาฉีกทิ้งเสียดีๆ

เราไม่ใช่คนอ่อนไหว เราไม่กลัวกับการเริ่มต้นใหม่ หรือการเปลี่ยนแปลงหรอก ชีวิตคนเรามันจำเป็นต้องปรับเปลี่ยนไปเรื่อยๆ ไปสู่สิ่งที่ดีกว่า ถ้าเราเจอสิ่งแย่ ก็ไม่ควรหยุดอยู่ตรงนั้น หาเข้าสิ อะไรที่ดีๆ ผู้คนเขาน่าจะให้กำลังใจกันน่ะ ว่ามั้ย

ขอโทษที่พิมพ์ยาวนะคะ
อยากเล่าให้เพื่อนๆ ฟัง เราคอ่นข้างเหนื่อยค่ะ ไม่มีเพื่อน ไม่รู้จะคุยกะใคร จะออกจากงานก็มีแต่เรื่อง โดนนินทาถึงเหตุผลที่จะออก ตีความในสิ่งที่เราคิด หรือพูดไปอีกแบบ เราเริ่มรู้สึกว่าไม่แคร์แล้วที่จะออก ไม่สนใจใครทั้งนั้น

ใครมีประสบการณ์ทำงานแบบเหนื่อยๆ เซ็งๆ ก็แชร์ได้นะคะ อยากอ่านอ่ะค่ะ 

ปล. เราชอบกระทู้จีบันที่มี กระทู้นอกเรื่อง มันดีนะคะ วันก่อนก็อ่านปัญหาครอบครัวของสมาชิกท่านหนึ่ง แต่ไม่ได้แสดงความคิดเหนเพราะออนในโทรศัพท์ (พิมพ์ลำบาก) เรารู้สึกว่า เออ ... บางคนก็เป็นอย่างเรา มีปัญหาแบบที่เราไม่รู้จะเอ่ยกับใคร อยากได้กำลังใจ ไม่มีที่พึ่ง กระทูนอกเรื่องเป็นสิ่งเล็กๆ ที่ยิ่งใหญ่สำหรับเรา คุยกัน ปรับทุกข์ แลกเปลี่ยนความคิดเห็น ชอบอ่านค่ะ อย่าเบื่อเลยนะคะ ถ้าจะมีกระทู้ประเภทนี้เกิดขึ้นบ้าง ชีวิตบางมุมมันก็ไม่สวยงามอ่ะค่ะ บางวันเราคุยถึงเครื่องสำอาง แต่งหน้า เห่อ แต่บางมุมเราก็มีปัญหาชีวิต ที่จีบันให้เราได้หมดทุกอย่าง บางทีเราอ่านเมนท์ของเพื่อนๆ ยังคิดเลยว่า เพื่อนๆ จีบันยังดีก่าคนในชีวิตจริงของเราบางคนเสียอีก


ขอบคุณค่ะ