จะเดินออกมาดีมั้ยคะ?

 เมื่อกี้ทะเลาะกับแฟน เล่ายังไงดี ... คือ เราเป็นคนที่เอาแต่ใจมาก งี่เง่า บางทีเข้าใจเหตุผลทุกอย่างแต่ก็ยังเหวี่ยงๆๆๆๆ ไม่รู้ทำไปเพื่ออะไร เรียกร้องความสนใจมั้งคะ -*- พอทำบ่อยมันก็เคยตัว คือเรารู้ตัวทุกอย่างนะ ว่าทำตัวไม่น่ารัก งี่เง่า แฟนเราก็ใจเย็น ประนีประนอมตลอด ให้ตายยังไง ก็ไม่เลิก คือ เราบอกเลิกเค้าบ่อยมาก อารมณ์ประมาณว่า ไม่ไหวละ ไม่อยากไปด้วยกันต่อแล้ว คือมันรู้สึกอย่างนั้นจริงๆ 
เรากับเค้าอยู่กันไกลมาก ซึ่งถ้าใครพอจะได้อ่านเรื่องของเรากระทู้เก่าๆ จะพอทราบ ว่าเค้าเป็นผู้ชายที่น่ารักคนนึง ในความรู้สึกเราเค้าเป็นคนดีมาก ไม่มีเรื่องผู้ ญ ให้กลุ้มใจ ไม่สูบไม่ดื่ม อาจมีดื่มบ้าง แต่ นานนนนนนนๆที 
วันนี้ เราโทรหาเค้าตอนเค้านั่งแท็กซี่กลับบ้านหลังเลิกงาน แต่กลับๆคนที่ทำงานด้วย แล้วเราไม่ชอบคนที่ทำงานเค้ามากๆ คือ แบบ นิสัยไม่ค่อยมีมารยาท ชอบพูดแทรกเข้ามาในโทรศัพท์ แซวโน่นนี่ แล้วเราจะอารมณ์ขึ้นง่ายมากกับคนที่ทำงานเค้า คือ ไม่ชอบจริงๆ ไม่ชอบสังคมแบบนั้น เค้าเองก็รู้ตั้งแต่เริ่มคบกัน และพยายามหลีกเลี่ยงเท่าที่ทำได้ วันนี้ก็อีก มันก็แซวอีก เราเลยตะโกนว่ากลับไปในโทรศัพท์ ได้ยินกันทั้งรถแน่ๆเพราะเงียบกริบ จากที่เฮฮากันอยู่ เราก็ไม่สน อารมณ์นั้นก็ยังไปพาลกับแฟนต่อ จนเรื่องบานปลายมาเรื่อยๆ เราก็บอกเลิกเค้าอีกครั้ง จนเมื่อกี้ เค้าไม่ยอมเลิก เราเลยบอกไปว่า ถ้าไม่เลิก จะทำให้เลิกเอง เค้าบอกว่าจะทำไง เราเลยตอบไปแบบปากดีว่า "เรายังไม่เคยบอกคุณเรื่องนึง เราจะแต่งงานแล้วไม่กลับไทย จะอยู่ที่นี่เลย"  เค้าก็เงียบไปพักนึง แล้วกดวางสายไป เราก็รอให้เราอารมณ์เย็นลง แล้วโทรไปอีกรอบ เค้ารับโทรสับ ฮาโหล เสียงแบบห้วนๆเราก็เรียกเค้า เค้ากดก็ตัดสายไปเลย พอโทรไปอีกก็ปิดเครื่อง

พอมานั่งคิดตอนนี้ คือ ไม่ได้เป็นนางเอกนะคะ แต่เรารู้ตัวว่าเรางี่เง่ามาก แย่มาก เพื่อนๆว่าเราจะเดินออกมาดีมั้ย เราสงสารเค้าอะ เรารู้ว่าถ้ายังคบต่อ เราต้องเป็นแบบนี้อีกแน่ๆ
คิดอีกใจ รึเพราะเราไกลกัน? ไม่ได้เจอหน้ากันมาปีนึงแล้ว มันแย่มาก บางทีรู้สึกคิดถึงจนไม่รู้จะทำยังไง
นี่อีกแค่สองเดือนกว่าเราก็จะกลับไปแล้ว แต่ดูยิ่งใกล้ถึงวันนั้น เราก็ยิ่งบ้า หาเรื่องได้ตลอด
บางทีเราก็กลัวว่าถ้ากลับไปเจอกันแล้วมันจะมีความสุขแบบที่เราหวังไว้จริงหรอ
เค้าจะหวังไว้มาก ว่า กลับมาจะได้อยู่ด้วยกัน จะต้องได้อยู่ด้วยกัน จะต้องมีความสุข ชีวิตเค้าจะต้องมีความหมาย
คบกันมาจะ2ปีแล้ว รู้สึกรักมากค่ะ ยิ่งไกลก็ยิ่งรัก ยิ่งคิดถึง
แต่ตอนนี้สงสารเค้ามาก ไม่อยากให้เค้าเจ็บอีกแล้ว เพราะเรารู้ว่าเราคงห้ามตัวเองไม่ได้แน่ๆ ส่วนนึงอาจเพราะเค้าตามใจเรามาตั้งแต่แรก(โยนความผิดอีก)
จะเดินออกมาเลยดีมั้ยคะ แต่มันคงเจ็บน่าดู เพราะเวลาที่เราทะเลาะกัน ไม่ได้โทรคุยกัน เราไม่เป็นอันทำอะไรเลย รู้สึกแย่ไปหมด แย่จริง

เพ้อมาเยอะละ ขอบคุณที่มาอ่านค่ะ T-T ถ้าเป็นเพื่อนๆจะทำไงดี เราเคยพยายามทำตัวดีๆแล้ว เค้าก็บอกว่า วันนี้เป็นไรแปลกๆ -*- เราก็บอกว่า "ก็อยากทำตัวดีๆอ่ะ กลัวแฟนไม่รัก" เค้าก็บอกว่า "เป็นตัวของตัวเองเถอะ" -*-