เตือนภัยรายวันเอามาฝากสาวๆค่ะ

     เมื่อวานนี้ออกไปซื้อของค่ะ ด้วยความงกของเราเลยเดินเอาไม่นั่งรถเมย์ (ที่เพิ่งขึ้นราคาหมาดๆ)
ระหว่างที่เดินๆอยู่ ก็มีกระทาชายนายหนึ่งเดินสวนมาแล้วก็ยิ้มให้ เราตั้งตัวไม่ทันแต่ก็ยิ้มตอบแบบงงๆ
เค้าเลยทักว่า "อ้าวไปไหนหละ" ทักยังกะรู้จักกันแหนะ คือเราเป็นคนจำหน้าคนไม่เก่งอ่ะ เลยไม่แน่ใจว่าเคยเห็นหน้ารึป่าว
เราก็ตอบไปซื่อๆ "ไปโลตัสค่ะ" บทสนทนาก็ดำเนินไปดังนี้
                    คนแปลกหน้า : อยู่แถวนี้เหรอ
                    เรา                : ค่ะ เออ เราเคยรู้จักกันเหรอคะ
                    คนแปลกหน้า  : อ้าวก็เป็นเพื่อนใหม่ก็ได้หนิ (ชักจะยังไงๆแล้วค่ะคุณๆ)
เค้าก็ยังถามโน่นถามนี่นิดหน่อย เราก็ตอบเลี่ยงๆ (ไม่ให้ข้อมูลจริง) แล้วก็ลงด้วยว่า
                    คนแปลกหน้า  : เอาเบอร์โทรมาดิ ไว้โทรคุยกัน
 มาแบบนี้ก็รีบหนีหละค่ะ เราก็ปฏิเสธแบบนิ่มนวลไปว่า อย่าดีกว่าค่ะ คนนั้นเลยว่า ไม่เป็นไรคุณไม่อยากเป็นเพื่อนกับผมก็ไม่เป็นไร
เราก็รีบเดินหนีออกมาเลยอ่ะ ดีที่เป็นกลางวันแสกๆ รีมถนนนะเนี้ย ถ้าเป็นที่อื่นหรือเวลาค่ำๆ เราคงรีบเดินห่างๆเลย
เพื่อนๆ มีใครเคยเจออะไรแบบนี้รึป่าวค่ะ เราไม่ได้แต่งตัวล่อแหลม จะว่าไปไม่ได้แต่งอะไรเลยด้วยซ้ำ
ใส่เสื้อยืดคอกลม กางเกงเล ผมไม่ได้เซ็ท(ผมดัดค่ะ) หน้าไม่ได้แต่งเลยยยยยยย ไม่แม้แต่เขียนคิ้ว ทาแค่แป้งเด็ก ลิปมันก็ไม่ได้ทา
นึกๆก็แปลก แต่งหน้าแต่งตัวไม่เคยมีคนมาขอเบอร์โทร ไม่แต่เลยกลับมีสงสัยต้องพิจารณาฝีมือการแต่งหน้าตัวเองซะแล้วซิคะ

Discussion (24)

น่ากกลัวจัง
เราเคยเจอน่ากัวๆๆอยู่ครั้งนึกค่ะตอนประมาณม.2อ่ะ ประมาณว่าเป็นเด็กตจว.พอปิดเทอมใหญ่เข้าเรียนพิเศษแถวน้อมจิตต์ (ตรงข้าม the mall บางกะปิ) เลิกเรียนประมาณ 4 โมงเย็น เรียนเสร็จเราก้อเข้าไปซ์้อขนมใน Supermarket ของห้างน้อมจิตต์อ่ะ กะลังเลือกของอยู่ดีๆๆ ก้อมีผู้ชายคนหนึ่งเดินดุ่มๆเข้ามาหาเราพูดไรไม่รุอ่ะ งึมงัมฟังไม่รุเรื่องเรย เราก้อเดินหนี มันเจือกตามมาอีกแล้วก้อพูดไรไม่เข้าใจ คราวดีเราเดินวนรอบเรย เดินเร็วๆก้อตามอีก จนไม่เป็นอันซื้อของแร้วว เตรียมพุ่งออกจาก Super หาทางหนี ตอนนั้นยังเด็กอ่ะ กลัวมากมาคนเดียวด้วย เพราะเพื่อนๆแยกกันกลับบ้านหมดแร้ว และเราก้ออยู่หอแถวนั้นกะญาติ ตอนนั้นนึกไรไม่ออกเดินหนีอย่างเดียวหันไปมองไอ้คนนั้นมันก้อพยายามตะโกนเหมือนกับรู้จักเรา คนอื่นๆๆเค้าก้อไม่ได้สนใจคิดว่ามันกะเรารู้จักกัน เราเลยวิ่งหนีไปที่ตลอดด้านหลังซึ่งเปนตลาดสด วนไปวนมาอยู่หลายรอบ มันก้อวิ่งวนตามเรามาอีก ใจคอเราไม่ดีเรยตอนนั้น และจังหวะนึงเหลือบไปเหนวินมอเตอร์ไซค์จอดอยู่เรยรี่เข้าไปอย่างเร็ว โดดขึ้นเบาะซ้อนท้ายคันนึงแล้วบอกคนขับว่้าออกเลยพี่ มอไซค์เจ้ากรรมดันบอกว่าน้องไปขึ้นคันหน้า เพราะเค้าจอดตามคิวอ่ะ เราหน้าแตกเรยวิ่งไปขึ้นคันหน้าตามที่เขาบอก แล้วบอกว่าซิ่งเรยพี่หนูถูกตามใครก้อไม่รุ มอไซค์คันนี้น่ารักมากบอกว่า ไม่เปนไรน้องเด๋วซิ่งให้ไม่ทันแน่ รถเราก้อออกตัวอย่างเร็ว ประกอบกับเราแอบหันไปมองไอ้_่า นั่นมันยังเจือกขึ้นมอไซคืขี่ตามอีกอ่ะ วินาทีนั้นเราโคตรกลัวรีบหันไปบอกพี่คนขับว่า พี่ๆๆมันตามหนูมาแล้ววทำไงดีๆ พี่เค้าเลยขับแซงรถ2แถวที่วิ่งนำอยู่แล้วแล้วปาดเข้าซ้ายซอยหน้าแล้วเลาะกลับไปที่ส่งเราที่หอพักอย่างปลอดภัย โดยที่อันนั่นมันตามไม่ทันเพราะสองแถวบังอยู่ตอนที่เลี้ยวหนีมัน หอบแฮกๆทั้งเราที่พี่วินสุดเท่ห์ เราเลยให้ค่ารถไป 20 บาท (จิงๆๆตอนนั้นแค่ 5 บาท) เพื่อเป็นสินน้ำใจเค้า น่ารักๆมากๆ อยากให้เพื่อนพึงระวังไว้ว่า แม้เราจะอยู่ในที่ที่มีคนอยู่พลุกพล่านก้อตาม เราอาจเจอภัยในรูปแบบต่างๆอย่างที่คาดไม่ถึงอย่างเรา คนก้อเยอะยังโดนได้ซะงัั้น ดังนั้นจงมีสติระวังภัยรอบตัวอยู่เสมอ รวมทั้งคิดวางแผนทางหนีทีไล่และการแก้ปัญหาเฉพาะหน้าไว้ด้วย เพราะเราไม่มีทางรู้เรยว่ามันจะเกิดขึ้นเมื่อไหร่ อย่างไร ด้วยความปรารถนาดีต่อสาวๆทุกคนค่ะ
ต้องระวังดีๆ เลยเนาะ เด๋วนี้ มีแต่เรื่องน่ากลัวๆ เพิ่มขึ้นทุกวันๆ
เคยเจอเช่นกันค่ะ แบบว่าไปเช่าซีดี และมีผูชายคนนึงในร้าน เค้าก้อไปเช่าแต่เค้าออกมาก่อนเรา แต่ยังยืนอยุ่หน้าร้านเราก้อมะได้สนใจ แต่พอเราออกมาเค้าก้อทักเลยว่า สวัสดีคร๊าบบ เก้อมองงง เคาก้อสวัสดีอีกรอบ เราก้อค่ะ สวัสดีค่ะ เค้าก้อมาคนเดียวรึครับ เราก้อเริ่มกลัวแล้ว จะไปไหนครับ เราก้อบอกกลับห้อง เค้าก้อยังถามต่ออีกว่าอยุ่กับใครครับ (ใครจะบอกอยุ่คนเดียว)เราเลยบอกไปว่ากะแฟนค่ะ แล้วเค้าก้อเงียบ แต่มองเยิ้มๆ ทำท่าจะขัยมอไซตาม แต่เราขับรถยนต์หนีอย่างรวดเร็ว น่ากัวมากๆ เพื่อนๆระวั ตัวนะคะ

ของเราก้เคยเจอค่ะ  สมัยนั้นยังโง่ๆซื่อๆ เปนสาวน้อยไร้เดียงสาอยู่ ม.5 ค่ะ (ประมาณ6-7 ปีที่แล้วได้ 555)  แบบว่านั่งรถ BTS จากสยามหลังเรียนอ.ลิลลี่เสร็จอะค่ะ  พอเราจะลงตรงสนามเป้าที่คนน้อยๆ ตอนประมาน 2 ทุ่มครึ่ง อยู่ๆก้มีผู้ชายอายุประมาน 25 ได้ แต่งตัวเปนคนทำงานนี่แหละ เดินเข้ามาทักเรา แล้วก้ถามนู่นถามนี่เกี่ยวกับโรงเรียนที่เราอยู่ว่าเค้าจะเอาหลานสมัครเข้า ต้องทำไงมั่ง  บลาๆๆๆ..........
เค้ายืนชวนเราคุยอยู่เกือบ 10 นาทีอะค่ะ ตอนแรกก้หลงเชื่อด้วยความที่ยังเด็ก ก้ตอบคำถามเค้าละเอียดมากๆๆๆ จจนในที่สุดก้บอกว่า ขอเบอติดต่อเราไว้ละกาน วันหลังจะโทรมาถาม ทั้งๆที่เราบอกว่า (เมริง) ก้โทรไปถามโรงเรียนหนูสิคะ  พอเราไม่ให้ก้ไม่ให้เราเดินลงจากชานชาลาอะค่ะ มาเดินดักๆหน้า ประมานว่าจาเอาเบอให้ได้ ยังดีที่เราบอกไปว่าแม่รอรับอยู่ข้างล่าง ก้เลยหลุดมาได้ค่ะ จำไว้เลยนะไอ่เฒ่าหัวงู  ชิๆ

หลังจากนั้นเราก้ได้เจอมันอีกค่ะ ประมานว่ากะลังเดินอยู่ใต้โรงหนังลิโด้  ใส่ชุดนักเรียนอยู่  กะลังจาผลักประตูออกไป อยู่ๆก้มีคนตามหลังเรามา แล้วพูดว่า "โรงเรียนเปิดเทอมแล้วหรอ  บลาๆๆๆ"
หันนไปก้เจอหน้าเดิมน่ะแหละ  เวงกำเจรงๆ เราก้เลยเดินหนีเลย

โอ้แม่เจ้า!!!~ เชื่อมั้ยคะเพื่อนๆว่าโลกมันกลม 
ประมาน  ปีผ่านไป เราเดินสยามเซ็นเตอร์กะลังจากลับบ้านค่ะ (ตอนนั้นอยู่ ม.6) เดินอยู่ชั้น 2  เราก้สังเกตเห็นว่ามีชายคนนึงยืนคุยกะนักเรียนหญิงอยู่ ซึ่งน้องคนนั้นอยู่ประมานม.ต้นเองค่ะ ช่วงนั้นเราก้ยืนรอโทรสับจากแม่อยู่ใกล้ๆ ก้มองไปเห็น ก้รุสึกว่ามันแปลกๆอะนะ เพราะน้องผู้หญิงเค้าทำท่าว่าจะเดินหนีหลายครั้ง แต่ตัวผู้ชายคนนั้นก้ทำท่าพูดดักๆไว้ไม่ยอมปล่อยให้น้องเค้าเดินไป เราก้คิดว่ามันน่าจะแปลกๆอยู่นะ ก้เลยแกล้งเดินเข้าไปหาน้องคนนั้นตอนที่เค้ากะลังคุยกันอยู่ แกล้งถามน้องเค้าว่าช่วยทำแบบสอบถามให้ทีค่ะ  ผู้ชายคนนั้นพอเห็นเราเดินเข้ามาก้เดินหลบฉากไปเลย  เราก้เลยแบบว่าเดินเรียกน้องเค้าเดินหนีลงไปชั้น 1 พอเราถามน้องเค้าว่า
"ผู้ชายคนนั้นเค้าเดินเข้ามาทักถามนู่นถามนี้กะน้องใช่มั้ยอะจ้ะ??"
น้องเค้าก้บอกว่าใช่ค่ะ ถามเรื่องโรงเรียนอะไรทำนองนั้น เราก้แบบว่า...เหอๆ บอกน้องเค้าไปว่าผู้ชายคนนั้นออกแนวดรคจิตนะ แล้วก้ให้น้องเค้ารีบๆกลับบ้านไป  พอแยกกะน้องเค้าปั๊บ เราก้จะเดินเข้าไปในห้างชั้น 1 อีก  ก้เจออีตาหัวงูนั่นอีกค่ะ มันก้จำหน้าเราได้ เราก้เลยถามไปตรงๆว่านี่คุนกะลังจาทำไรอะ จาหลอกเด็กหรอ มันก้รีบเถียงใหญ่เลยว่าไม่ใช่ค่ะ  มันกะลังจะให้น้องเค้าทำแบบสอบถาม แล้วมันก้ทำท่าหยิบกระเป๋าเอกสารขึ้นมาจะเปิดว่ามีหลักฐานให้ดูนะ  แต่เจือกไม่เปิดให้ดูค่ะ ทุเรดดดดดดดดดดดดดดดด  เราก้ประมานว่าหัวเราะเยาะมานแล้วก้ชี้ไปทางยามที่ยืนมองลงมาอะค่ะ  มันก้เลยแบบ รีบเดินหนีไปเลย 555 เรานี่ก้สอดรู้สอดเห็นจริงๆ แต่ก้ไม่อยากเห็นคนที่โดนทำให้เสียความรุสึกแบบเราอะค่ะ กลัวเด๋วมานหลอกอะไรน้องเค้าป่าว ทุเรดมากๆเลย  หลอกดักเด็กแถวๆย่านรถไฟฟ้า-สยาม  ไม่รุป่านนี้ไฟตัณหามันจะมอดรึยัง
ถ้าใครมีน้องๆรึหลานๆก้ฝากบอกด้วยนะคะว่าอย่าพูดกะคนแปลกหน้า
ขอบคุน จขกท.และเพื่อนๆที่มาแบ่งปันประสบกานค่ะ