ขอนอกเรื่อง ระบายความในใจ T-T เห้อ... โสดแล้วหรอเนี๊ยะ Y-Y

เรื่องของเรื่องคือ เรากับแฟนคบกันมาหกปีแล้ว แต่สองปีที่ผ่านมา เราต้องมาเรียนต่อที่อื่นทำให้ต้องห่างกัน เค้าเองก็ต้องเรียนมีไปมาหาสู่กันบ้าง เดือนละครั้ง บางทีก็สองสามเดือนครั้ง แต่ช่วงหลังๆ พ่อเรารู้ แล้วก็ไม่ชอบเค้าเอามากๆ เราเองก็ไม่อยากขัดใจ ไม่อยากทะเลาะ แต่ก็ไม่อยากเลิก เห้อ ทำให้ห่างกันสุดขีด ไม่เจอกันมาสามเดือนแล้ว แถมเราต้องดูแลย่าก็อย่างว่าบ้านเราไม่ชอบเค้าก็เลยต้องแอบคุยกัน คุยวันละห้า-สิบนาทีก็ต้องรีบวาง แต่เผอิญเมื่อกี๊ แอบเห็นสิ่งผิดปกติในเฟสบุ๊คเค้า มีผู้หญิงคนนึงมาโพสในเฟสบุ๊คแบบดูท่าทางสนิทกันมากกกก เราก็เลยจะเข้าไปเช็คในเฟสบุ๊คเค้า(เราไม่เช็คมานานมากแล้วเพราะไว้ใจ) แต่เค้าเปลี่ยนรหัสไปแล้ว คือปกติ เค้าไม่เคยเปลี่ยนรหัสเลย ตลอดสี่ห้าปี ก็เลยโทไปถามว่าเปลี่ยนรหัสหรอ เค้าก็อ้ำอึ้ง แล้วก็ชิงวางหูไปเลยเราโทรไปตั้งหลายสายก็ไม่รับ ไม่โทรกลับ เรื่องมันชัดเจนขนาดนี้ คิดว่าลางสังหรคงไม่ผิด ในใจเสียใจจริงๆเพราะรู้สึกผูกพันกับเค้ามากทั้งๆที่นิสัยใจคอ ชีวิตประจำวัน วิธีพูด ต่างกันโดยสิ้นเชิง เราทะเลาะกันบ่อย แต่ทุกครั้งก็อภัยให้กันเสมอ เลยคบกันมาได้ห้าปี เสียใจจริงๆอยากร้องไห้ก็ร้องไม่ออก พยายามปลอบตัวเองว่าไหนๆที่บ้านก็ไม่ชอบอาจจะเป็นทางทีดีที่ช่วยแก้ปัญหาก็ได้ไม่ต้องหนักใจอีกต่อไป  หวังว่าจะไม่เจ็บมาก หวังว่าจะลืมได้ในเร็ววัน หวังว่าจะเข้มแข็งอย่างที่เคยเป็น เห้อ!!!!

Discussion (13)

 สู้ๆ นะคะ คนห่างใจก็ห่างเป็นเรื่องธรรมชาติค่ะ

ถ้าเค้าเลือกที่จะมีคนอื่นแ้ล้วหายเงียบไป

เราก็ได้แต่ทำใจแล้วละค่ะ




ขอให้เจอคนใหม่ที่ดีๆนะคะ ^^
เป็นกำลังใจให้นะคะ ระยะเวลาที่คบกัน กับความจิงใจจิงจัง เอามาปนกันไม่ได้เลยค่ะ จขกท เป็นคนดีมีความกตัญญูกับบุพการี คนดีๆแบบนี้เค้ายังปล่อยให้หลุดมือก้อให้เค้าไปเหอะค่ะพี่เชื่อว่าซักวันต้องมีคนเห็นสิ่งดีๆในตัวของ จขกท ค่ะพี่เชื่อเช่นนั้นค่ะ
ผมว่าคุณคบมา 6 ปี อย่างน้อยน่าจะมีอะไรที่แฟนคุณสามารถทำอะไรได้มากกว่าการเฉยเมยเย็นชาไม่กระตือรือร้นอะไรสักอย่างเลยนะครับ

เฮ้อ....ถือว่าเอาเรื่องราวแบบนี้เก็บไว้เป็นประสบการณ์แล้ววันหน้าเราจะแข็งแกร่งขึ้นครับ

ยินดีต้อนรับสู่หมู่บ้านคนโสดครับผม อิอิ

สู้ๆนะคะ ซักวันคุณจะกลับมาแข็งแรงและยิ้มอย่างสดใสโดยไม่ต้องฝืนได้อีกครั้งในไม่ช้าค่ะ

เราก็เคบเจ็บ อดทนเพื่อให้เค้าแพ้ความดี แต่อดทนมานานเกินไปค่ะ มันเลยกลายเป็นความชินชาและบอกเลิกได้ในที่สุด เราใช้เวลาทบทวน อดทน รอ และเยียวยาตัวเองกว่าจะกล้าบอกเลิกตั้งปีกว่าค่ะ

(เก็บตัวเอง อยู่คนเดียว ร้องไห้ทั้งคืน แค่นึกกก้อน้ำตาไหล กินข้าวคนเดียวไม่เป็นก็ไม่กิน นอนแค่1-2ชั่วโมงก้อฝันร้าย สะดุ้งตื่นมาก้อร้องไห้ต่อ  เป็นแบบนี้หลังจากเค้านอกใจอยู่สามวัน นน.ลดจาก48เหลือแค่40 ไม่ไปเรียน ไม่เข้าคณะเจอใครๆทั้งนั้น จนวันนึงเพื่อนๆกก็มาหาที่หอ ลากไปกินข้าว มานอนด้วย มาอยู่ด้วย จนเราดีขึ้นและไม่ฝืนยิ้มอีก เราก็ทบทวนทุกอย่าง อย่างแน่ใจ และ...จนปีกว่า เราก็บอกเลิกเค้าไปได้ค่ะ)

เค้าอยู่ ตปท. เค้าเลยไม่รู้ว่าเราเป็นอย่างไรในตอนที่เราอยู่คนเดียว เค้าเลยช็อคในตอนที่เราบอกเลิกค่ะ

พอเราเจอคนใหม่(หลังเลิกไได้อาทิตย์เดียว) เค้าก้อโทรมาบอกว่า ช็อค ยังทำใจไม่ได้ และเค้าเสียใจที่ทำให้เราเจ็บ ขอโทษ ฯลฯ..แต่เราก็ยังเข้มแข็ง และไม่อ่อนไหว

เราไม่ได้คนคนใหม่เพราะต้องการลืมหรือประชดนะคะ แต่พอเปิดใจคุยแล้วมัน คลิ๊ก ค่ะ จนตอนนี้ก็ยังมีความสุขดีตลอดสองปีที่ผ่านมา

อย่าให้อดีตที่เจ็บช้ำมาขวางอนาคตดีๆที่กำลังจะเข้ามาหาคุณนะคะ

สู้ต่อไปค่าาาา



สู้ๆนะคะ รู้ว่าตอนนี้เจ็บมาก เราเองก็เป็น
เราเช็คเฟส แฟน แล้วเจอเค้าบอกกับเพื่อนว่าชอบคนอื่น เลยล่ะค่ะ
; ((