ลบกระทู้คะ

เราคิดว่าแม่คุณท่านคงเป็นห่วงนะค่ะแล้วอีกอย่างแม่คุณก็มีสิทธิ์ที่จะคิดแบบนั้นอาจจะไม่ใช่แต่แม่คุณคนเดียวที่คิดคนอื่นเค๊าก็อาจจะคิดแบบแม่คุณก็ได้ และที่แม่คุณให้คุณหาแต่แฟนรวยๆนั้นท่านก็คงไม่อยากให้คุณลำบากเพราะรักมันกินไม่ได้สมัยนี้แล้วไม่มีคำว่ากัดก้อนเกลือกินก็ยังไหว แล้วอีกอย่างคุณได้ใส่ใจแม่คุณบ้างหรือไม่เคยถามท่านบ้างไหมว่าทานข้าวหรือยังตอนที่คุณไม่กลับมานอนที่บ้านคุณรู้บ้างหรือเปล่าว่าท่านได้นอนหรือไม่ เราอยากให้คุณรู้ว่าแม่คุณนะถึงท่านพูดแบบนั้นแต่ท่านพูดเพราะรักคุณ แม่ถึงจะอย่างงัยก็เป็นแม่ตัดกันไม่ขาดแต่แฟนพอเลิกกันแล้วก็กลายเป็นคนอื่น

ถ้าน้องทำตัวดี ๆ พูดจากับแม่ดี ๆ แม่เค้าอาจจะไม่ทำแบบนี้กับน้องก็ได้นะคะ เพราะจากที่อ่านดูแล้ว ก็เหมือนว่า น้องก็มีกิริยาไม่ดีกับแม่เหมือนกัน แล้วเรื่องทำกิจกรรมจนไม่ได้ไปเรียนไม่มีสิทธิ์สอบ เป็นแม่ที่ไหนจะไม่เป็นห่วงคะ ยิ่งเรามีแฟนอยู่ แล้วไม่ได้กลับมานอนที่บ้านเนี่ย แม่จะไม่คิดมากได้ยังไงคะ ถ้าเราไม่ผิดจริง ควรจะอธิบายให้แม่ฟัง ทำตัวดี ๆ ให้แม่เชื่อ ว่าเราไม่ทำเรื่องแย่ ๆ อย่างแน่นอน .. แค่นี้ก็ไม่น่าจะมีปัญหานะคะ สู้ ๆ ค่ะ

เขาห่วงค่ะ

จริงๆแล้วถึงจะต้องคุมลีดซ้อมลีดดึกๆดื่นๆ ก็ไม่ควรโดดเรียนนะคะ ลีดที่คณะเรา ซ้อมลีดกันถึงสี่ทุ่มห้าทุ่ม หรือแม้กระทั่งตีหนึ่งตีสอง เค้ายังตื่นมาเรียนกันไหวทุกคนเลยนะคะไม่เคยขาดเรียนเลย ถ้ารักจะทำกิจกรรมต้องแยกแยะจัดสรรเวลาให้เป็นนะคะ

สำหรับแม่ ยังไงลูกก็เป็นเด็กอยู่เสมอ มีลูกสาวอยู่คนเดียวแล้วลูกสาวมีแฟน พ่อแม่ก็ต้องเป็นห่วงเป็นธรรมดาค่ะ วัยเรียน คุณแม่ต้องอยากให้ จขกท. โฟกัสกับการเรียนเป็นเรื่องปกติค่ะ

อีกอย่างเรื่องฐานะของแฟน แม่เค้าไม่ได้ห่วงแค่เรื่องหน้าตาทางสังคมอย่างเดียวหรอกค่ะ เค้าก็ห่วงด้วยว่าคนที่จะมาเป็นแฟนกับลูกสาวเค้า จะสามารถดูแลลูกสาวเค้าได้มั้ย ถ้าซักวันนึงแต่งงานกัน ชีวิตคุณจะลำบากมั้ย เพราะว่าในชีวิตจริง คนเราจะใช้ชีวิตอยู่ร่วมกัน ความรักอย่างเดียวมันไม่พอหรอกนะคะ



ถ้าเค้าไม่รักไม่ห่วง เค้าไม่ด่าไม่ว่าหรอกค่ะ เค้าคงจะไม่ยุ่งและไม่สนใจไม่ว่าคุณจะไปทำอะไรที่ไหนกับใคร แต่นี่เค้ารักไงคะ

เรื่องแฟน เราคิดว่าคุณต้องใช้เวลาพิสูจน์ให้แม่เห็นให้ได้ว่าเค้าเป็นคนดี และดูแลคุณได้ ของอย่างงี้ต้องใช้เวลาค่ะ ไม่มีทางที่เค้าจะยอมรับได้ปุบปับ


ใจเย็นๆมีสติ ค่อยๆคิดนะคะ

ต้องอธิบายค่ะ พูดแล้วเค้าไม่ฟังยังไงต้องบังคับค่ะ
เราเคยเถียงกะแม่ตอนเลิก กะแฟนเ่ก่า คือแม่เรา ชอบเค้ามาก พอเลิกกัน แม่ไม่เลิก
พูดถึงเค้าทุกวัน อย่างนั้น อย่างนี้ แต่เราอารมณ์ไม่ได้รักแล้ว ไม่อยากให้พูดถึง
แม่ก็จะพยายามพูดโน้มน้าวให้กลับมาคบให้ได้
แรกๆก็หูทวนลม แต่พูดบ่อยๆ นู้นนี้นั่น มันเซ็งค่ะ

เราเลยจับแม่ เรียกว่าจับค่ะ เพราะจำได้ว่าจับแขนเค้ามานั่ง แล้วพูดทั้งน้ำตาเลยว่า
"นี่ลูกแม่นะ แม่จะเห็นคนอื่นดีกว่าลูกแม่หรอ เลิกพูดถึงเค้าได้แล้ว ถ้าเค้าดีจริงคงไม่เลิกกันหรอก "

แค่นี้แหละค่ะ ตั้งแต่นั้นมา แม่ไม่เคยพูดถึงเค้าอีกเลย วันนั้นแม่ก็ร้องไห้ไปกะเราด้วยนะ

ประเด็นคืออยากให้ตั้งใจบอกเค้าถึงความเป็นจริงค่ะ ไม่มีแม่คนไหนไม่รับฟังลูก หรอกค่ะ สู้สู้นะคะ

ชีวิตเหมือนกันเป๊ะ ไม่เคยถูกกะแม่เลย คุยกันทีไรต้องมีทะเลาะ มีโมโห แม่ไม่เคยเข้าใจอะไรเลย เราผิดตลอดเลยต้องปล่อยให้เค้าคิดไป ไม่ต้องไปแก้ตัวไรมากนักหรอกค่ะ เข้ามาให้กำลังใจ อย่างน้อยเราก็ไม่ได้เป็นคนเดียวที่มีปัญหากะแม่ :-)