เจอผีครั้งแรกในชีวิต...เข้าใจดีกับบัสหน่อยนะ

ดูชื่อกระทู้เหมือนเป็นเรื่องดีที่เข้ามาแสดงความยินดีด้วย555
คือเมื่อคืนบัสค้างห้องเพื่อนค่ะ ที่หอแถวมหาลัยนี่เอง
แล้วแบบว่า บัสเป็นคนที่ติดว่า เวลานอนต้องเอาผ้ามาปิดตา เพราะอะไรน่ะหรอ เพราะกลัวไง555
แล้วก็เป็นคนติดนอนห่มผ้า แล้วในห้องเพื่อนเปิดแอร์ 25องศา แล้วบัสนอนห่มผ้า
ไม่ใช่เพราะหนาวหรืออะไรนะค กลัวค่ะ ถ้่าไม่ห่มผ้ากลัวมีคนมาจับขา มาดึงแขน กรี๊ดดดดด แค่คิดก็สนุกแล้ว555
ก็ตอนแรกๆที่เปิดแอร์มันก็หนาว นอนห่มผ้า โอ๊ยยยยมีความสุขหลับสบายมาก แต่บัสเป็นนอดึก แต่เมื่อคืนเพื่อนไม่สบาย
เข้านอนตั้งแต่4ทุ่ม โอ้วววววแล้วชั้นจะหลับลงได้ยังไง ก็ข่มใจนอนค่ะ ห่มผ้าแล้วเอาผ้าปิดซะ ไปๆมาๆ นอนกระสับกระส่าย
ยังไงก็ไม่หลับซักที ดูนาฬิกา 1.30น.แล้ว ยังไม่่หลับเลย ทำไงดีๆๆ ก็คิดว่าหลับตาๆแล้วจะหลับเอง
และในที่สุดบัสก็เคลิ้ม กำำลังจะหลับ แล้วเอาผ้าปิดตาไว้เนี่ย ส่วนของด้านล่างของตาเรา คือบัสนอนหันหน้าออกนอกเตียง 
คือบัสสาบานเลยว่าบัสไม่ได้หลับหรือฝัน บัส ยังไม่หลับแต่มันเคลิ้มๆเท่านั้นเอง  ถึงตอนนั้นบัสก็ขยับตัวไม่ได้ หายใจไม่อออก
แล้วบัสก็คิดว่า โดนผีอำแน่เลย แล้วบัสก็ได้ยินเสียงเรียกว่า  "แม่มณีจ๋า"5555ล้อเล่นๆๆ บัสได้ยินเสียงหัวเราะแหลมๆ
 ทำไงดี แล้วเคยได้อ่านมาอินเตอร์เน็ตมาว่า เวลาโดนผีอำอย่าสวดมนต์นะ ต้องคิดถึงแม่ บัสก็พยายามนึกถึงแม่ แบบ
แม่ช่วยหนูด้วย ในในใจ็คิด แม่ๆๆๆๆอยู่แบบนี้ ซักพักหายค่ะ หายเลย
บัสกลัวมากเลยนะตอนนั้น แล้วทีนี้บัสก็นอนแต่ยังไม่หลับ หลับไม่ลงเลยค่ะ กลัว ซักพัก ตอนกำลังจะเคลิ้มไปอีกรอบ
แล้วผ้าเนี่ยปิดตาไว้ไม่มิด มันจะเห็นๆอะไรอยุ่บ้าง บัสเห็นขาขอใครไม่รู้ เดินไปเดินมาในห้องนอน
แบบเดินไปที่โต๊ะเครื่องแป้ง เดินที่ไปตู้เสื้อผ้าแล้วได้ิยเนสียงตู้เสื้อผ้า ดัง  แอ๊ดดดด เบาๆ แล้วปิด ปึงง!!! แต่ไม่ดังมากนะ
คือบอกตรงๆเลยบัสกลัว กลัวผีขึ้นสมองอยุ่แล้วด้วย และแล้วสิ่งที่บัสกลัที่สุด คือเค้ามาหยุดอยู่ตรงหน้าบัส
ตรงที่บัสนอนอยู่
แล้วบัสก็ได้ยินเสียงร้องไห้ ร้องไห้แบบหนักๆ สะอื้นๆเป็นระยะๆ แล้วบัสก็รู้สึกว่า ตรงที่บัสนอนอนเนี่ย เตียงมันยุบลง
แบบเวลามีคนมานั่งมันจะยุบใช่มั้ย บัสรู้สึกได้เลยอ่ะ ว่าเค้านั่งตรงข้างๆบัส แล้วบัสก็ได้ยินว่า "ชั้นรู้ว่าเธอเห็นชั้น"
ตอนนั้นในใจบัสช็อคอ่ะว่าเค้าพูดกับเราหรอ แล้วเค้าก็เอามือเท้ากับี่นอน เหมือนเอาไวข้างๆลำตัวอ่ะ
ตอนนั้นคิดในใจว่า
อย่าทำอะไรหนูเลย อย่ามาหลอกหนูเลยพรุ่งนี้หนูจะทำบุญไปให้นะ ขอให้เจ้าที่เจ้าทางช่วยหนูด้วย หนูกลัว
แล้วอยู่ดีๆเค้าก็ลุกขึ้น เดินไปเดินมาในห้องซักพัก แล้วเดินออกไปทางประตู แล้วเค้าก็หยุด บัสเห็นแค่ขานะ
เหมือนเดินไปหยุดที่ประตู แล้วหันกลับมา แล้วในใจบัสรับรู้ด้วยอะไรซักอย่าง เค้าบอกบัสว่า
"ชั้นรออยู่นะ พูดอะไรกับชั้นแล้วทำด้วยนะ"
บัสก็อยากรู้และพยายามจะถามว่า "คุณเป็นใคร เข้ามาในนี้ได้ยังไง" แต่เค้าไม่ตอบ แต่ยืนอยู่แบบนั้น
บัสเลยบอกว่า "หนูจะทำบุญไปให้นะ" แล้วขานั้นเดินหายไปเลย ตอนนั้นน้ำตาไหลเลยค่ะ
ช็อคค่ะ กลัว กลัวมากๆบัสเป็นครนนกลัวผีมากนะ แบบ มันช็อคอ่ะ ตกใจ  กลัว ปนกันไปหมด แล้วบัสก็นอนไม่หลับอีกเลย รอจนเช้า บัสก็รีบลุกไป ไปใส่บาตร แล้วกวรดน้ำ บัสไม่รู้ว่าเค้าเป็นใคร แต่บัสก็กรวดนำบอกว่า ให้เจ้ากรรมนายเวรทั้งหลาย
และผู้หญิงที่เจอเมื่อคืนนี้รวมถึงวิญญาณเร่ร่อนทั้งหลายที่อยู่บริวเณนี้
บัสถามเพื่อนว่าเคยเจออะไรมั่งมั้ยที่อยู่มานี่ เพื่อนบัสบอกว่า เคยเจอ
เดินไปเดินมาเหมือนกัน ตแต่ไม่บ่อย นานๆที บางทีเค้าก็มาขออยู่ด้วย แต่เพื่อนบัสไม่ให้อยู่ แต่ทำไมยังเข้ามาได้ล่ะ
บัสเอามาแชร์ ตอนนี้ก็ยังกลัวอยู่ ไม่อยากเจอเลยค่ะ
เพราะเค้าว่ากันว่าใครทีเคยเห็นครั้งแรกแล้วมันจะมีครั้งต่อไปตามมาเหมือนมันจะจูนกันง่ายขึ้น
แง้ หนูกลัววววววววววว
ใครเคยเจอเอามาแชร์กันบ้างนะคะ
เรื่องของบัสอาจจะไม่น่ากลัวเท่าไหร่ เอามาเล่าให้ฟังบ้างนะ
ปล.(คิดในแง่ดี)นอกจากจะเข้ามาอ่านแล้วอยากให้แสดงความยินดีกับบัสด้วยนะ เจอผีครั้งแรกแล้ว เย่ๆ (ยิ้งทั้งน้ำตา)