ตกลงใครเห็นแก่ตัวกันแน่คะ

หวัดดีค่ะสาวๆ วันนี้เรามีเรื่องขอระบายนิดนึง
เรื่องนี้มันเกิดขึ้นสัก 2-3 อาทตย์ก่อนสอบ midterm ค่ะ
คืออาจารย์เค้าสั่งการบ้านให้มาส่ง เราก็ทำมา พอถึงเวลาเรียนเพื่อนก็เอาไปลอก ซึ่งเราก็ไม่ว่าอะไรนะคะ แต่ขอส่งทันท้ายคาบพอ
ระหว่างนั้นเราก็เห็นเพื่อนคนนึง ที่มาเรียนสายไปแค่ 2 ช.ม เอง (จากเวลาเรียนทั้งหมด 3 ช.ม)
ขอใช้นามสมมติว่า นางสาวเอ

เรา : เธอทำการบ้านยังอ่ะ (ด้วยความหวังดีเพราะตอนนี้ไม่มีใครลอกแล้ว)
นางสาวเอ : การบ้านไรเหรอ ยังไม่ได้ทำนะ
เรา : งั้นเธอเอาของเราไปลอกไหมล่ะ
นางสาวเอ : ไม่เป็นไร

หลังจากนั้นอาจารย์ก็สอนจนจบและเรียกเก็บการบ้าน เราก็ลุกไปส่งแต่อยู่ๆนางสาวเอก็มาหยิบการบ้านเราไปจากมือ แล้วบอกว่า

นางสาวเอ : ขอยืมลอกหน่อยสิ
เรา : แต่เราจะส่งแล้วนะ
นางสาวเอ : ก็ค่อยส่งพร้อมกันอาทิตย์หน้าก็ได้นี่ รอเพื่อนไม่ได้เหรอ
เรา : ??????? (แต่ด้วยความมีสติ เลยเอาคืนแล้วบอกว่า จะส่งแล้ว)

แล้วเราก็ส่งด้วยความรู้สึกมีรังสีอำมหิตแผ่ซ่านที่ด้านหลัง แล้วคุ้นๆว่าไปยืมของคนอื่น แต่เราก็ไม่สนใจ

หนึ่งอาทิตย์ถัดมาเพื่อนเราชื่อ นางสาวเอ็ม มาเล่าให้ฟังว่า นางสาวเอยืมการบ้านกลับไปลอกบอกว่าจะมาส่งให้วันนี้ แต่นางสาวเอกลับทำหาย แต่มีของตัวเองมาส่ง นางสาวเอ็มเพื่อนรักของเราเลยต้องทำใหม่หมด ในใจเราก็นึก (เกือบซวยแล้วกรู ดีนะที่ไม่ให้)

ต่อมานางสาวเอ อีก จะมายืมชีทที่เราเล็กเชอร์ไปซีร็อก ทีนี้วันจันทร์จะสอบแล้วถ้าหายอ่ะทำไง
เราเลยบอกไปว่า

เรา : คงให้ไม่ได้หรอกนะ
นางสาวเอ : ทำไมล่ะ
เรา : เรากลัวเธอทำหาย ได้ข่าวว่าเพิ่งทำของเพื่อนหายนี่
นางสาวเอ : มองหน้าเราแล้วเงียบแล้วเดินไปเลย

เย็นนั้น ยัยนางสาวเอเอาไปโพสต์ลงเฟสบุ๊คว่า "เพิ่งรู้ว่าห้องเรามีคนเห็นแก่ตัวอยู่ด้วย" ซึ่งเราเห็นก็รู้ทันทีเลยว่าหมายถึงเราแน่ๆ
แต่เราก็ทำเงียบไว้ค่ะ

อีกคนนะคะนางสาวแอล เอาการบ้านเราไปลอก ลอกเสร็จเพื่อนคนอื่นก็มาขอยืมต่อ แต่ชีไม่ให้ยืมของชีค่ะ ชีให้ของเราไปโดยไม่บอก ตอนนั้นเราหางานของเราจนไม่เป็นอันเรียนเลยค่ะ พอเจอพบว่างานเราถูกแยกชิ้นส่วนแล้วเอาไปแบ่งกันลอก ไม่พอยังเยินอีกด้วย เราก็เลยรวมชีททั้งหมดมาที่โต๊ะนางสาวแอล แล้วถามว่างานเธอล่ะอยู่ไหน นางสาวแอลเธอหยิบแฟ้มขึ้นมาแล้วส่งให้ดูพบว่างานคุณเธอเรียบอย่างดี ต่างกะงานเรามาก เราสุดโมโหเลยเหวี่ยง ลอกเสร็จทำไมไม่คืน งานตัวเองเก็บไว้อย่างดี งานคนอื่นจะเป็นไงช่างมันเลยนะ เราก็รักงานตัวเองไม่ต่างจากเธอหรอก

ตอนนั้นเพื่อนๆงงมากเพราะปกติเราไม่เหวี่ยงไม่วีนใดๆทั้งสิ้น เพื่อนก็มาถามเราใหญ่เลย เราเลยเล่าและหยิบชีทให้ดู เพื่อนผู้ชายที่เอาไปลอกก็มาขอโทษกันใหญ่ มันบอกว่าถ้านางสาวแอลเอาของตัวเองให้ลอกคงไม่ต้องแยกเพราะมีต้นฉบับแค่ชุดเดียวเอง เพื่อนบางคนพอรู้เรื่องบอกถ้าเป็นตัวเองจะฉีกของนางสาวแอลทิ้งเลย

พอกลับมานอนที่บ้าน เราก็คิดว่าเราทำเกินไปป่าวนะ