UPDATE...จะไปฮันนีมูน

แบบนี้อ่ะ

เนตรนรินทร์

แล้วพับๆแล้วบอกให้บัสเอาไปส่ง อาจารย์ถามว่าจะพับทำไม  บัสเลยบอกว่า ขอโทษๆค่ะ แล้วส่งให้อาจารย์ พออาจารย์อ่าน ก็บอกว่า เขียนการ์ดแต่งงานมาให้หรอ บัสกตกใจ แล้วรีบรับมาดู แล้วบอกขอโทษอาจารย์ อาจารย์ก็ขำ แล้วบอกว่า ไปเปลี่ยนๆ
บัสเลยเดินถือมาหาอิคคิวที่นั่งยิ้มแป้นอยู่ แล้วก็ฝ่ามือลงที่กลางหลังไปหนึ่งที
แล้วบอกว่า
บัส: เขียนใหม่เดี๋ยวนี้นะ ไอบ้า เล่นไรไม่รู้เรื่องอาจารย์ไม่ใช่เพื่อนเล่นนะ
อิคคิว : ค้าบบบบบบบ แล้วก้มหน้าก้มตาเขียน แบบยิ้มๆอ่ะ บัสก็ยืนยิ้มนะ แต่อมยิ้มๆ 555
แล้วพอออกมานอกห้อง อิคคิวก็ถามบัสว่า
อิคคิว: แล้วเราจะไปฮันนีมูนกันที่ไหน
บัสหันขวับเลยนะ555  ตกใจแล้วบอกว่า
บัส: ฮันนีมูนที่ไหน เค้าไปทำงานนะ
อิคคิว : มันก็เหมื อนกะนแหละ ไปก็ได้สวีตกันอยู่ดี เนอะๆ จะไปค้างซัก 2-3 วัน ที่เกาะสวยๆ อ๊ากกกก แค่คิดก็หวานแล้ว ไปดื่มน้ำผึ้งพระจันทร์
บัส: เพ้อหรอ ไอโรค จิต ถ้าต้องไปก็ปเช้าเย็นกลับเท่านั้นแหละ อย่าหวังเลยไปสองสามวัน มั่ว บ้า !!!!
แล้วบัสก็เดินหนีมาเลย
           แล้วอีกวันนึงที่บัสกำลังทำรานยงานกับเพื่อนอยู่ อิคคิวโทรมาถามว่าอยู่ไหน บัสเลยถามว่ามีอะไร อิคคิวบอกว่า ลงมาข้างล่างหน่อยดิ รออยู่มีไรจะคุยด้วย พอบัสเดินลงมา ก็เห็นอิคคิวนั่งรออยู่แล้วถามว่ามีอะไร อิคคิวก็ทำหน้าอึดอดัๆ ไม่อยากจะพูด
บัสเลยถามว่ามีอะไรวะ อิคคิวก็ทำทื่คิดๆๆๆๆๆ แล้วก็บอกว่า มันเป็นความลับนะ
ลัสเลยถามว่า ลับหรอ อะไรลับ บอกมาดิ อิคคิวเลยบอกว่า
อิคคิว : เอาหูมาไกล้ๆดิ ...แล้วมองซ้ายมองขวาเหมือนกลัวใครเห็ฯ  บัสเลยยื่นหูเข้าไปไกล้ๆ
แล้วอิคคิวก็กระซิบว่า 
อิคคิว : คิดถึงอ่ะ....
เท่านั้นแหละ บัสก็พยักหน้าช้าๆเหมือนรับรู้แล้ว แล้วในวินาทีนั้น บัสก็..... ฟาดหนังสือเล่มนึงที่วางอยู่แถวนั้นฟาดดดดดดเข้าไปเต็มๆ
อีตานั่นถึงกับร้องโอ๊ยออกมา จนคนมอง บัสเลยบอกว่า
บัส : ไอบ้า ไร้สาระ แค่นี้เนี่ยนะ ขอบใจนะที่อุตส่า....เอออ ช่างเหอะ ไปๆไหนก็ไป คนทำงานอยุ่นะ
อิคคิว: โห   คนมีธุระนะ แล้วเราจะไปถ่ายสารคดีที่ไหนกันอ่ะ แค่นี้ก็ต้องตี เดี๋ยว...เลย
บัส : อะไรวะ เย็นนี้ค่อยคุย
อิคคิว : โอเค รอนะ เย็นๆนะ บัสเลยหันมาบอกว่า เอออ
 พอเย็นนั้น บัสก็เดินลงมาจจากห้องที่ทำงาน เจออิคคิวรออยู่  ยืนยิ้มให้แต่ไกลเลย พอเจอบัส ก็วิ่งเข้นมาหาเลย เพื่อนบัสเลยล้อว่า
แหม ตั้งแต่ทำงานด้วยกันนี่ ตัวติดกันเลยว่ะ555 บัสก็เลยหันไปปรามเพื่อนนิดหน่อยแล้วเดินไปกับอิคคิว
ระหว่างที่คุยกันเดินคุยกัน ก็มีเพื่อนกะเทยคนนึงมาทักบัส แล้วแบบด้วยความสนิทกัน บัสเลยกอดเพื่อนแบบไม่คิดมาก พอทักเพื่อนเสร็จ ก็เดินต่อ อยู่ดีๆอิคคิวก็เอากระเป๋าบัสไปถือ แล้วทำท่าตุ้งติ้งๆ เหมือนเพื่อนกะเทยคนเมื่อกี๊ แล้วพูดว่า
อิคคิว : นี่เราพวกเดียวกันแล้วนะยะเธอ บัสก็มอง งงๆ อะไรของมันวะ แล้วอิคคิวก็บอกว่า
อิคคิว: มาๆกอดชั้นมั่งสิ มามะๆ
อ๋อออออออออออออออ มันจะเนียนนี่เอง บัสเลยรีบผลัก มันออกไปเลยแล้วบอกว่า อย่าเนียนๆ ไมม่เหมือนหรอก
แล้วมันก็ทำหน้าเสียดายแล้วบอกว่า
อิคคิว : โห อุตส่าเปลี่ยนแปลงขนาดนี้แล้ว ยังไม่ให้กอดอีกหรอ
บัสเลลยบอกว่า อย่าฝันเลย  แล้วอิคคิวก็หัวเราะแล้วบอกว่าจะเดินไปส่งนะ แล้วพอดีว่า ฝนดันตกตอนทีบัสขึ้นรถสองแถวพอดี
แล้วบัสนั่งนอกสุดเลย สรุปถ้าฝนตกหนักก็เปียก อิคคิวเลยกระโดดขึ้นรถแล้วมานั่งข้างบัส สรุปคือ อิคคิวนั่งข้างนอกสุดเลย แล้วหันหน้าเข้าข้างใน แล้วฝนก็ตกลงมา อิคคิวก็จับหัวบัส ซบลงกับอกเลยอ้ะ ตอนแรกบัสก็ไม่ยอมหรอก ขืนๆอยู่ จนอิคคิวบอกว่า
อิคคิว: นี่ไม่ใช่การฉวยโอกาสนะ ไม่อยากให้เปียก
บัสเลยยอมซบลงแต่โดยดี บนรถก็มีคนมองแล้วก็ยิ้มๆบ้าง
พอลงจากรถสองแถว มาอิคคิวก็ถาทมว่าแล้วจะกลับยังไง ฝนก็ตกเนี่ย แล้วบัสบอกว่าจะรีบกลับบ้าน อิคคิวเลยจูงมือบัสวิ่งฝ่าฝนไปข้ามสะพานลอยแล้วขึ้นรถ เมล์ไปอย่างปลอดภัย แล้วยืนโบกมือให้ด้วยอ่ะ
พอตอนกลางคืนก็โทรมาถามว่า ไม่สบายหรือเปล่า ยัยโย่ง
บัสเลลยบวอกว่า
บัส : อืมมม เรียกดีๆไมได้ไง ...แล้วบัสก็เงียบไปนาน ...แล้วพูดขึ้นอีกทีว่า อืมม ขอบใจนะที่ช่วยบังฝนให้
อิคคิว: ไม่เป็นไรหรอก เต็มใจนะเนี่ย ไม่เคยทำให้ใครเลยนะเนี่ย เป็นผู้โชคดีอีกแล้ว555
บัส : เออ จะยังไงก็ช่างเหอะ ขอบใจแล้วกัน
อิคคิว: แล้วตกลง เราจะไปถ่ายสารคดีที่ไหนกัน  สารคดีเชิงท่องเที่ยว ไปทะเลมั้ย โรแมนติกดี
บัส : ทะเลหรอ มีคนทำเยอะแน่เลยอ่ะ ต้องยิ่นหัวข้อกันป้ะ
อิคคิว : ยื่นก่อนดิ บัสต้อวรีบนะ เดี๋ยวอดไปสวีตที่ทะเล
ไอบ้าเอ๊ยยย เข้าเรื่องอีกจนได้
บัส : ไมได้ไปสวีตไปทำงานย่ะ
อีกวันนึงที่บัสไปเรียน วันนั้นไมได้เจอกันทั้งวันเลย พอตอนเย็น อิคคิวมรอบัสที่หน้าตึก แล้วบอกว่าจะคุยเรื่องงานอีกและ
พอบัสขึ้นรถเมล์ บัสล้วงกระเป๋า เจอก้านอะไรซักอย่างเลยหยิบๆขึ้นมาดู เจอดอกกุหลาบ ดอกนึง อยู่ในกระเป๋า เลยสงสัยว่า
มายังไงเนี่ย
พอเช้าอีกวันที่เรียนด้วยกัน ก็พอส่หัวข้อไปเสร็จแล้ว อาจารย์ก็อนุญาต ให้ไปถ่ายสารคดีแนวนี้ แต่ว่า ยังไม่ได้สรุปว่าที่ไหน แล้วให้ไปอาทิตย์หน้า  แต่ต้องเขียนสคริปต์ส่งก่อน แล้วอิคคิวก็เดินมากระซิบบัสว่า  ไปฮันนีมูนๆ
ย้ำๆอยู่นั่นแหละ
แล้วพอบัสถามเรื่องดอกไท้
ก็พูดหน้าตายเลยว่า
อิคคิว : เอ้าหรอ ดอกไม้ ดอกไม้ไหนอ่ะ อ้อ ของคิวเอง  แต่มันนไปอยู่ในนั้นได้ยังไง น้า
บัสเลยบอกว่า โอเค ไม่รู้ใช่มะ จะได้เอาไปทิ้ง แล้วอีตานั่นก็รีบเบรกแล้วบอกว่า
อิคคิว : ของผมเองงงงงงค้าบบบบบบ ก็..ก็เค้าอยากให้ไป ไห้เฉยๆกลัวตัวเองไม่รับไง แล้วมาหยิกแขนบัสเบาๆ555
บัสเลยบอกว่า บอกแต่แรกก็จบและ แล้วก็ยืนยิ้มกันอยู่แบบนั้นอ่ะ555
วันนี้บัสต้องรีบกลับบ้าน อิคคิวต้องอยู่ทำงานนต่อ บัสเลยเดินไปเอง แล้วตอนที่อิคคิวบอกว่า กลับบ้านดีๆนะ แล้วโบกมือให้
ในตอนนั้นมันเหมือนบัสเคลิ้มอะไรซักอย่าง หันไปมองแล้วมือก็ยกขึ้นอัตโนมัติ พอนึกได้ก็รีบเอามือลงแล้วเดินไปเลย
555555555555555555+
มันเหมือนชัดขึ้นๆทุกทีๆเนอะ ยังไงก็ไม่รู้ บัสเองก็รู้สึกสว่าทำไมครั้งนี้มันดูเยอะๆ
เพื่อนๆว่ามันเยอะเกินไปมั้ยคะ ช่วยเตือนหน่อยสิ555
อ้อ แล้วถามอีกอย่างนะว่า สารคดีเชิงท่องเที่ยวจะไปถ่ายกันที่ไหนดี ช่วยออกไอเดียหน่อยนะคะ
ขอบคุณค่ะ