ถามสาวหน่อยค่ะ ปัญหาความรัก T_T

ลองไปซื้อ cleo ฉบับของเดือนนี้มาอ่านสิคะ มีปัญหาของผู้ชายที่อกหักมาให้อ่าน น่าจะตรงกับปัญหาของ จขกท ค่ะ

เนื้อเรื่องเหมือนของเรามากๆเลยค้าาาคุณPLUTOZZ 

: ) ขอบคุณที่มาเเชร์นะคะ 

 ขอบคุณนะคะะะะะะ พิมมายาวมากเลย : )))))

เราไม่เข้าใจว่าผู้ชายคิดอะไรอยู่นะคะ เเต่ถ้าอยากรู้ เราคิดว่าคุยกันเเบบตรงๆ เคลียร์ๆ เเละเราก็ต้องมั่นใจ เเละเด็ดขาดกับสิ่งที่คุยด้วยค่ะ ลองถามเค้าอีกครั้งแต่ก็ต้องเลือกเวลาหน่อยนะ แบบอารมณ์ดีๆ เลือกวันที่คิดว่าจะถามคำถามนี้ได้ เเละบอกความรู้สึกในใจเราทั้งหมดเลยค่ะว่าเราคิดยังไง เเต่เมื่อได้ฟังคำตอบ เราก็ต้องยอมรับกับคำตอบที่ได้รับนะคะ ไม่ว่าจะกลับมาคบกัน หรือว่าเป็นเพื่อนกันต่อไป ถ้าเค้าตอบว่าเป็นเพือ่นกัน เราก็ต้องทำให้ได้ !! เเม้ว่าในใจเราอาจจะไม่ใช่แบบนั้นก็ตาม ต้องเก็บความรู้สึก มันดูยากนะคะ แต่ถ้าเราทำได้ ก็จะทำให้เราค่อยๆหลุดออกจากวงจรได้

ยกตัวอย่างเหตุการณ์ของเรากับเเฟนเก่าให้ฟัง ..
เราเป็นเพื่อนกันมาก่อนค่ะ เเละก็คบกันเป็นเเฟน เเต่ด้วยความที่เป็นคนคล้ายกัน ทำอะไรคล้ายกัน เลยเข้ากันได้ง่าย ๆ แต่ในความคล้ายกัน มันทำให้รู้ใจ เเละรู้ทัน วันที่เค้าเปลี่ยนไป เหมือนจะเริ่มสนใจสิ่งแวดล้อมอื่นๆ เช่น รุ่นน้อง เพื่อนต่างมหาลัย กิจกรรมต่างๆ อะไรก็ตามที่เราเข้าไปในโลกของเค้าไม่ได้อะค่ะ วันนั้นทำให้เราสงสัย เเละเริ่มรู้ทัน ว่าเค้าเปลี่ยนไป เเละเราก็รู้สึกว่าไม่มีความสุข ถ้ามันจะเป็นอย่างนี้ต่อไป เราตัดสินใจบอกเลิกค่ะ เเละเค้าก็ร้องไห้ กลับมาคืนดี บอกว่าเค้าจะไม่ทำอย่างนั้นอีก จะสนใจเรา รักเรา แต่เหตุการณ์ก็ยังเหมือนเดิม เค้ายังคงอยู่ในโลกของเค้าเหมือนเดิม โลกที่เป็นของผู้ชายลัลล๊า สุดท้ายเราทะเลาะกัน จนต้องเลิกกัน เเละผู้ชายคนนี้ก็เริ่ม " กั๊ก " เราสองคนไม่ใช่เเฟนกัน

เราเคยถามเค้า บอกเค้าว่าเรายังรักนะ กลับมารักกันเหมือนเดิมได้ไหม ? คำตอบคือ เป็นเพื่อนกันดีกว่าทุกครั้ง  เป็นเวลาเกือบ 3 ปีที่เราใช้ชีวิตอยู่กับวงจรอุบาทคือมีความสุขทุกครั้งที่เราทำเหมือนเป็นเเฟนกันทั้งๆที่ในใจก็รู้ว่าเราเพื่อนกัน และก็คาดหวังว่าเราจะกลับมารักกันได้  เเม้เค้าแค่กลับมาเพราะเหงา หรือเพราะหวงเนื่องจากมีคนมาจีบเรา หรือเพราะอะไรก็ไม่รู้เค้าเหมือนกันค่ะ 

ครั้งสุดท้าย ที่เราบอกเค้าคือ  ถ้าเรียนจบ เเล้วยังไม่มีใคร ถึงวันนั้นเราค่อยมาพิจารณากันใหม่ ว่าเราจะกลับมารักกันได้ไหม  จากนั้นเราก็เริ่มตัดใจค่ะ ห่างจากเค้า ไม่คุย ไม่สนใจ ทั้งๆที่เราต้องเป็นเพือ่นกลุ่มเดียวกัน นั่งเรียนเเทบจะใกล้กัน  จนวันนี้ ไม่ต้องรอให้เรียนจบเเล้วค่ะ เรารู้แล้วว่าผู้ชายคนนี้ ไม่ใช่เเฟน เเต่เป็นเพือ่นดีกว่าจริงๆ เราเสียเวลานั่งรักคนที่เค้าไม่ได้รักเราเท่ากับที่เรารักเค้ามาตั้งนาน 3 ปี เพื่ออะไร ? เรารักตัวเองน้อยกว่าเค้าทำไม เราทำร้ายตัวเองด้วยการร้องไห้ทำไมกัน  

สำหรับจขกท อาจไม่โชคร้ายเจอผู้ชายที่เป็นเเบบเเฟนเก่าเราก็ได้ค่ะ อย่าเพิ่งคิดมากเนอะ ไม่อยากให้มองในเเง่ร้ายทั้งหมด แต่มันก็ไม่ได้สวยงามเสมอไปนะคะ
ไม่รู้ว่าเรื่องของเราจะช่วยอะไรจขกทได้ไหม เป็นกำลังใจให้นะคะ  

(อันนี้เป็นความคิด เเละประสบการณ์ของเรา ถ้าผิดพลาดยังไง ขอโทดด้วยนะคะ ^^" )

ค่าา ยินดี^^