กำลังจะแต่งงานค่ะ แต่รู้สึกเหมือนไม่อยากแต่งเลย ทำไมเป็นแบบนี้ก็ไม่รู้

เป็นเหมือนเจ้าของกระทู้เลย เราไม่อยากแต่งเพราะเหตุการณ์ต่างๆระหว่างที่จะแต่งงานทำให้เห็นธาตุแท้ของอีกฝ่าย แต่เราสองคนคุยกันนะ ว่าเรารู้สึกยังไง แต่สุดท้ายก็ต้องแต่งเพราะทุกๆอย่างได้ดำเนินการและจ่ายเงินไปหมดแล้ว อีกทั้งหน้าตาของพ่อแม่ทั้งสองฝ่าย สังคมชนบทมันต้องมีเรื่องนี้เข้ามาเกี่ยวของเสมอ วันที่แต่งงานเรารู้สึกแย่ไปทุกอย่าง ไม่มีความสุข อึดอัด การตอบคำถามของพิธีกรว่ารักกันยังไง คำอวยพรของแขกที่มาร่วมงาน ขอให้รักกันนานๆ เป็นอะไรที่เรารู้สึกแย่มากๆ สุดท้ายหลังแต่งงานได้ไม่ถึงอาทิตย์เราตัดสินใจบอกเลิกและแยกกันอยู่ ช่วงนั้นเป็นความทรมานของคำด่าคำนินทาต่างๆมากมาย เราตัดขาดจากสังคมเป็นปีๆ แทบเป็นโรคซึมเศร้าแต่สุดท้ายเราผ่านมาได้ เราได้รับกำลังใจจากคนที่เรารัก พ่อแม่และคนที่เข้าใจเรา สุดท้ายคนที่ตัดสินว่า ใครควรมีความสุขก็เป็นตัวเราเองคะ อย่าฟังเสียงของคนที่ไม่รู้จักตัวเราดี สังคมเดี๋ยวนี้เรื่องคนอื่นเม้ามอยกันสนุกปาก โดยไม่คิดว่าคนที่ได้ฟังจะรู้สึกแย่แค่ไหน ปล่อยให้เป็นธาตุอากาศไปคะ แล้วชีวิตจะมีความสุข

กำลังเป็นเหมือนกัน....ช่วงนี้ทะเลาะบ่อยร้องไห้บ่อย ไม่อยากแต่งจนขอเลิก ก็มี ไม่ไหวแล้วค่ะ เหนื่อยกายเหนื่อยใจ จะแต่งอีกสี่วันข้างหน้านี้แล้ว...ทำไงดี ไม่อยากแต่ง

อีก5 วันจะแต่งแล้วแต่อึดอัดมากค่ะ ไม่อยากแต่งแล้ว เบื่อไปหมด คิดว่าน่าจะเป็นด้วยกันทั้งคู่ ทำยังไงดีค่ะ

ผมก็เป็นครับ เครียด กังวล กลัวว่าผู่หญิงจะเปลี่ยนไปไม่เหมือนเดิม

อีกไม่กี่วันก็จะแต่งงานแล้วเช่นกันค่ะ เป็นการแต่งงานแบบ งง ๆ ชีวิตไม่เคยคิดว่าจะได้แต่งงานค่ะ แต่พอถึงคราวจะได้แต่งงาน มันเหมือนโดนมัดมือชกเลยค่ะ การเตรียมงานแทบทุกขั้นตอน เจอแต่ปัญหาค่ะ ส่วนใหญ่มาจากผู้หวังดีทั้งหลายค่ะ ทั้งจากญาติฝั่งเรา และฝั่งแฟน แต่ทั้งเรา ทั้งแฟน เรียบง่ายมาก อยู่กินกันเฉย ๆยังได้เลยค่ะ พอเจอปัญหามากๆ ที่แรกก็แค่ร้องไห้ จนไม่สบาย ครั้งหลัง ๆมันหนัก จนอยากหนีไปไหนคนเดียว อยากตัดการสื่อสารทุกอย่าง ไม่อยากให้ใครเข้ามาวุ่นวายในชีวิตอีกแล้ว แฟนเองก็คงจะเหนื่อยเช่นกัน จะผิดไมค่ะ ถ้าจะคิดว่า ถ้างานแต่งงานไม่เกิดขึ้น ปัญหาที่เจออยู่ทุกวันนี้คงไม่มี