ขอระบาย ปรึกษา เพื่อน ๆ หน่อยค่ะ (ความรัก)

เราก็เป็นคนนึงที่มีแฟนเด็กกว่า 3 ปี เราคิดอยู่เสมอว่า เค้ายังเด็ก ความต้องการของแต่ละคน ไม่เหมือนกัน

เค้าต้องการความอบอุ่มมากจนเรารำคาญ จะต้องกอด และคอยมาเกาะแกะ เรามาก ๆ

จนเรารำคาญและวีนใส่เค้าไปหลายครั้ง เค้าขี้อ้อนและต้องการที่จะอยู่กับเรามาก ๆ  ช่วงแรก ๆ เค้าไม่ให้เรากลับบ้านเลยค่ะ (บ้านอยู่ต่างจังหวัด แต่มาเีรียนที่เชียงใหม่) จะกลับบ้านทีไรจะต้องมานั่งทะเลาะกันทุกที  และเเค้าก็เป็นคนที่ชอบเรียกร้องความสนใจจากเรา แรก ๆ เราก็ใส่ใจอยู่อ่ะค่ะ แต่หลัง ๆรู้สึกว่ามันมากเกินไป เริ่มเฉย ๆแล้ว

การแสดงออกต่อ สาธารณะชนก็มากเกินไป (ต้องบอกก่อนว่า เราเปงเพศที่สี่ เพศที่ 4 นี่คือ ทอมกับดี้ ค่ะ) แล้วการแสดงออกมันจะไม่เหมือน หญิงหรือชาย เพราะสายตาคนที่มองมันจะแปลกไป เราไม่ชอบให้คนมองแบบนั้นค่ะ

และก็ไม่ชอบการกระทำที่แสดงต่อหน้าสาธารณชนค่ะ

และเค้าก็ยังกังวลว่าเราจะนอกใจ ทั้ง ๆที่วัน ๆ เราไม่ได้ไปไหนเลย นอกจากไปเรียนแล้วก็กลับมาหอ

ไม่ เคยได้ไปเที่ยวไหนเลย  แต่ความต้องการของเราคือ แค่มีกันและกัน แค่รู้ว่ามีกันและกันก็พอแล้ว เราไม่ได้ต้องการความรักที่หวือหวาอะไรขนาดนั้น แค่มีคนที่เข้าใจเรา และคอยให้กำลังใจเราเสมอ ๆ

แต่..เค้า ไม่ค่อยเข้าใจเรา ทำให้เราหงุดงิดได้บ่อย ๆ ชอบเอาเรื่องเก่า ๆมาพูด ชอบหาเรื่องทะเลาะ เพราะความเป็นเด็กของเค้า จนบางครั้งเรารู้สึกที่อยากจะอยู่คนเดียวมากกว่า

เราเคยบอกเลิกเค้า ไปหลายครั้งค่ะ ที่บอกเลิกไม่ใช่เพราะปากพาไปนะใคร แต่มันอยากเลิกจริง ๆ ค่ะ เพราะเราย้อนกลับมาคิดว่า ถ้าเราได้อยู่คนเดียว มันคงจะดีกว่านี้นะ

เครียดเรื่องเรียน ก็น่าจะพออยู่แล้ว ยังจะต้องมาเครียดเรื่องรักอีก ไม่สมควรเลยอ่ะ บางครั้งความรักก็ทำให้เราเหนื่อยได้เหมือนกันค่ะ

ตอนนี้รู้สึกเหนื่อยมาก ๆ เลยค่ะ เหมือนมีลูกเพิ่มอีก 1 คนเลยค่ะ

เราเคยบอกเพื่อน ๆ เราว่า..ถ้าเหนื่อยนักก็พักบ้าง ..เราอยากพักนะคะ แต่เค้าไม่ยอมพักอ่ะค่ะ

เราบอกเลิกเค้าทีไร เค้าก็จะร้องไห้จะเป็นจะตาย บางครั้งแทบจะกราบเท้าเลยค่ะ

บางทีเราอยากให้เค้าเลิกกับเรามาก ๆ จนพูดอะไรก็ได้ทีทำให้เกลียดเรา เผื่อเค้าจะยอมเลิกกับเรา

นี่เราคบกันมาแค่ 2 ปีเองนะคะ แต่เหมือนมันไม่ได้อะไรเลยอ่ะค่ะ เหมือนคบกันไปวัน ๆ

เพราะมันเป็นการคบของเพศที่ 4 มั้งคะ

เราไม่เคยคิดถึงอนาคตหรอกค่ะ เพราะแค่จะทำวันนี้ให้ดีที่สุด ก็แย่แล้ว เพื่อน ๆ ของเราเค้าก็อยากให้เรา

ลองคบผู้ชายดูบ้างนะคะ แต่..เราไม่เคยคบผู้ชายเลยอ่ะค่ะ หรืออาจเป็นเพราะยังไม่เจอใครที่ดี

แม่เราก็ถามเหมือนกันว่าเมือ่ไหร่จะคบผู้ชาย เราก็ตอบแม่ไปว่า...

ยังอยากอยู่กับแม่ ยังไม่ได้คิดเรื่องนี้หรอก ถ้ามันจะมีมันก็มีเองแหละ เราไม่รีบ

ถ้ามันจะไม่มี ก็ไม่มี อยู่คนเดียวได้ อยู่แล้ว

ตอนนี้เราอยากมุ่งไปที่อนาคตมากกว่าค่ะ เรื่องเรียน เรื่องเล่น เรื่องเที่ยว ส่วนเรื่องอื่นเอาไว้ทีหลัง

แต่ช่วงนี้เรารู้สึกว่า เครียด เหนื่อยกับเรื่องความรักเป็นที่สุดค่ะ

คบกันแล้วก็ต้องคอยประครองความรักไม่ให้มันล่ม ซึ่งมันส่อแววล่มอยู่บ่อย ๆ

เพื่อน ๆ รอบข้างเราก้บอกให้เลิกลายครั้งแล้วค่ะ กับการกระทำที่เด็กของเค้า บางครั้งเค้าไม่มีหเตุผลเลยค่ะ

ใช้อารมณ์เด็ก ๆ ตัดสิน

เพื่อน ๆ ช่วยชี้แนะ แนะนำแนวทางพ้นทุกข์ ให้เราดว้ยนะคะ