-

ตรงค่ะ คือเพิ่งบอกความจริงกับผช.คนนึง คือเรามีแฟนอยู่แล้วแต่ไม่ได้บอกความจริง และก็คบแต่อยากจะบอกแต่หาช่วงจังหวะไม่ได้ เค้าก็ดีนะ ยอมรับเค้าดี ถึงตัดสินใจและ ถอยออกมา แต่ยังไม่บอก แต่เค้าสังเกตุว่าเปลี่ยนแปลงไป มีเวลาน้อยลง เลยเอาภาพแฟนลงเฟสว่าคนนี้คือคนที่ฉันรักและจริงใจที่สุด ไม่ต้องการให้เค้าเสียใจมากกว่านี้ และเค้าเห็นเลยบอกความจริง ไม่ต้องการหลอกลวง และเค้าโกรธว่ามาโกหกกัน และให้เงินคืนที่เคยให้ใช้ แต่ไม่มากตอนแรกว่าจะไม่เอา คือไม่คิดเผื่ออนาคต แต่คิดว่าจะให้คืน รู้ว่าผิดและไม่ต้องการให้เจ็บมากกว่า ยอมรับว่าเราผิดเอง

เราเจอสถานการณ์เดียวกับ จกขท.ค่ะ แต่ต่างกันตรงที่เราเป็นผู้หญิงอีกคนหนึ่งที่ไม่รู้ว่าแฟนตัวเองแอบนอกใจ เรารู้ความจริงด้วยตัวของเราเองค่ะ และผู้หญิงอีกคนที่มาแอบคบกับแฟนเรา เขาเป็นเพื่อนที่เรียนห้องเดียวกันกับเรา ผู้หญิงคนนั้นรู้ว่าเรากับแฟนเป็นอะไรกัน แต่เธอก็เฉยค่ะ ทั้งคู่ติดต่อกันทาง Face Book โทรศัพท์ E-mail แคมฟรอก msn แต่ไม่ค่อยได้เจอหน้ากันค่ะ เพราะเรียนกันคนละที่ ตอนเรารู้ว่าเป็นเพื่อนเรา เราโกรธเพื่อนเรามากกว่าที่จะโกรธแฟนตัวเองอีก เพื่อนคนนั้นก็โทรมาขอโทษเรานะ แต่เราไม่เชื่อว่าเขาไม่ได้ตั้งใจ เพราะอ่านจาก Face Book แล้วเพื่อนคนนี้ตั้งใจที่จะแย่งแฟนเราจริงๆ และจากข้อความทางโทรศัพท์ทำให้เรายิ่งมั่นใจยิ่งขึ้นว่าเพื่อนคนนี้ไม่ได้มาดีอย่างแน่นอน ตอนนี้เรากับเพื่อนผู้หญิงคนนั้นได้เลิกติดต่อคบหากันแล้ว และเธอก็ยังเลิกติดต่อกับเพื่อนๆในห้อง เพราะความรู้สึกอาย

ถ้าเป็นเรา เลิกกับผู้ชายคนนั้น แล้วบอกแฟนเค้าค่ะ
 
เพราะ เราสงสารผู้หญิงคนนั้น ถ้า ผู้ชายนิสัยแบบนั้น เลิกกะเราไป
คิดหรือว่าเค้าจะไม่มีคนอื่นอีก คนอื่นอาจไม่ได้ คิดได้ หรือ รู้ทันแบบเรา ก็อาจถูกหลอกกันไปอีก
 
ให้เค้ารู้ตอนนี้ดีกว่า เสียเวลา แล้งยังเสียใจทีหลังอีก

ส่วนเค้าจะทำอย่างไร เชื่อหรือไม่ นั่นก็แล้วแต่ บุญกรรม ของเขาค่ะ

บอกเถอะเพื่อผู้หญิงด้วยกัน ผู้ชายมันไม่ดีจะไปช่วยปิดบังความไม่ดีของเค้าทำไม ส่วนสองคนนั้นเค้าจะเป็นยังไงต่อมันหมดหน้าที่ของเราแล้ว