เป็นเนื้องอกที่หน้าอกซ้าย ยังไม่ช้ำใจเท่าโดนแบบนี้
บุญหมี10ก่อนหน้านี้ ห้าหกเดือนก่อนคลำๆเจอแข็งๆที่หน้าอกซ้าย แต่ก็ไม่ได้คิดอะไร
จนมาเมื่ออาทิตย์ที่แล้วเจอว่ามันก้อนใหญ่ขึ้น เลยไปหาหมอที่โรงบาลที่ทำงานอยู่
หมอบอกว่าเป็นอาจเป็นแค่เนื้องอกธรรมดาอยากให้รออีกสามเดือน
เราเครียดมาก เพราะเราไม่อยากให้มันอยู่กะเราอีกต่อไปแล้ว เรากลับมาทำงานด้วยความเซ็งสุดๆ
เช้าวันรุ่งขึ้นเราเลยเขียนใบลาพักผ่อนเพื่อจะไปหาหมอที่สถาบันมะเร็ง เพื่อตรวจให้ละเอียด
แล้วเราก็เลยต้องบอกหัวหน้าเราว่าเราเป็นแบบนี้ๆ แต่ความจริงแล้วเราก็ไม่อยากบอกใครเลย
เพราะเรารู้สึกว่ามันค่อนข้างเป็นเรื่องส่วนตัวมากสำหรับเรา แต่เพราะรู้สึกว่าสนิทกะหัวหน้าก็เลยบอกไป
ไปหาหมอที่สถาบันมะเร็ง ก็พบว่ามีก้อนเล็กๆอีกก้อนนึงแอบอยู่ค่ะ เรายิ่งเครียดเว่อไปอีก
แต่หลังจากเราไปหาหมอกลับมาทำงานวันรุ่งขึ้น เราก็พบว่าเพื่อนร่วมงานที่คลีนิกเรา รู้เรื่องที่เราเป็นเนื้องอกกันหมด
เราอึ้งไปเลย.... เรารู้สึกดีกะหัวหน้าเรามาก เวลาเค้ามีเรื่องอะไร คุยให้เราฟัง เราก็ไม่เคยไปพูดกะใคร
เพราะปกติเราก็ไม่ค่อยสุงสิงกะใครอยู่แล้ว แต่พอมาเจอแบบนี้เราเสียความรู้สึกมาก ทำไมเอาเรื่องเราไปพูด
เรื่องแบบนี้มันสมควรเอาไปพูดเรี่ยราดง่ายๆยังไงก็ได้เหรอ เราไม่เข้าใจ ตอนนี้เราไม่รู้จะทำหน้ายังไงดีเวลาเจอหัวหน้า
มันทุกข์ใจเกี่ยวกับเรื่องเนื้องอกที่ตรวจเจอแล้ว เรายังต้องเสียความใจคนแบบนี้อีก ตอนนี้เรารู้สึกแย่สุดๆอ่ะ
ตอนเจอก็อยากจะพูดนะ แต่มันก็ไม่สามารถลบเรื่องราวที่เค้าเอาเรื่องส่วนตัวของเราไปพูดกะคนอื่นได้เลย
มีแนวทางดีๆบ้างมั้ย รบกวนด้วยค่ะ
เพราะเราไม่เก่งเรื่องเข้าสังคมมาแต่ไหนแต่ไรแล้ว มีเพื่อนสนิทไม่กี่คน ยิ่งมาเจอแบบนี้อีก เรายิ่งรู้สึกต่อต้านสังสมไปเลย
Discussion (10)
เป็นตั้งแต่ตอนมอหก ไซส์ใหญ่มาก ประมาณสิบเซ็น
ตอนแรกก็เครียดมากคะ กลัวเป็นอะไรที่มากกว่าเนื้องอก
การที่หัวหน้าเอาไปบอกเพื่อนร่วมงาน มันก็ไม่ใช่เรื่องเสียหายนะคะ
เรื่องนี้มันไม่ใช่เรื่องน่าอาย แล้วการที่คนอื่นรู้ก็เป็นประโยชน์ต่อตัวเราด้วยนะคะ
หลังจากผ่าเอาเนื้องอกออก คนอื่นจะได้ระวังคุณ ไม่ให้กระทบกระเทือนแผลอะไรแบบนี้ด้วย
ไม่เห็นต้องเครียดเลยคะ มันไม่ใช่เรื่องความลับสุดยอดอะไรซะหน่อย
แบบถ้าคนเราเป็นโรค ก็ต้องการกำลังใจเยอะๆ แล้วเรื่องแบบนี้คงไม่มีใครเอามานั่งนินทาหรอกค่ะ
คงจะมีแต่คนอยากให้กำลังใจ
ก็เหมือนเราตอนป.5 (นานมาก อิอิ ^^) เราเป็นลำไส้อักเสบ เพราะกินเผ็ดเยอะไป เราหยุดเรียนไปไม่แน่ใจนะว่ากี่วัน
ก็เลยเอาใบลาไปให้ครู แล้วก็จะกลับ ครูก็เอาไปเก็บในแฟ้ม แล้วเพื่อนมันเดินมาเปิดดูแฟ้ม มันอ่านแล้วรู้ว่าเราเป็นลำไส้อักเสบ คราวนี้ก็รู้กันทั้งห้องเลย
เราซึ่งไม่รู้อะไรก็เดินกลับมาในห้องอีกครั้งแล้วเพื่อนก็เข้ามาให้กำลังใจเราใหญ่เลย เราก็งงว่าเฮ้ย รู้ได้ไง ไม่ได้บอกใครเลยนะเนี่ย มันก็บอกว่าอ่านจากแฟ้ม
ตอนแรกก็แอบเคืองนิดๆ แต่พอเห็นว่าเพื่อนมาให้กำลังใจกันเต็มไปหมด เราเลยรู้สึกดี มันแสดงถึงว่าเพื่อนเป็นห่วงเราจริงๆ