หนีน้ำมาแบบงงๆ ที่ภูปายอาร์ทรีสอร์ท

ออกเดินทางตอน 10 โมงเช้า ใช้เส้นทาง แม่มาลัย - ปาย ช่วงนี้ป่าไม้สีเขียวสดใสมากเพราะชุ่มฉ่ำจากฤดูฝน ใช้เวลาในการเดินทางประมาณ 2.30 ชั่วโมง ก็มาถึงทีหมาย ปายยามนี้ช่างน่ารักน่าชัง ช่วงที่นักท่องเที่ยวน้อยๆ เราก็ได้กลับมาเห็นเสน่ห์ของปายอีกครั้ง หลายคนคงสงสัยว่าเสน่ห์ของปายอยู่ตรงไหน สำหรับเราแล้วปายมีเสน่ห์มากเมื่อเค้าอยู่กันเอง การใช้ชีวิตแบบ Slow Living เราจะไม่ได้เห็นภาพของปายที่รถติดเมื่อมาเที่ยวในยามนี้ ชีวิตแบบที่เค้าใช้กันที่นี่มันน่ารื่นรมย์เหมาะสมกับการมาพักผ่อน เพื่อบรรเทาความเครียดที่แบกมาไกลจากกรุงเทพฯ ลองจินตนาการถึงภาพท้องทุ่งนาและอากาศที่บริสุทธิ์ แค่นี้มันก็ทำให้เรามีความสุขได้แบบง่ายๆ แล้ว

 

ที่ภูปายอาร์ทเป็นรีสอร์ทที่ซุกตัวอยู่กลาง หมู่บ้านเล็กๆ ทางเข้ารีสอร์ทอาจจะทำให้เราไม่แน่ใจว่าเดินทางมาถูกจริงหรือเปล่า ขับรถมาตามป้ายบอกทางที่มีบอกอยู่เป็นระยะๆ ขับมาในหมู่บ้านค่อนข้างลึกเรียกว่าขับมาจนสุดซอย ก็จะเจอรีสอร์ทที่อยู่ท่ามกลางหุบเขา และทุ่งนา ยิ่งช่วงนี้ข้าวกำลังเปลี่ยนสียิ่งสวยมาก เห็นแล้วเย็นกายเย็นใจสุดๆ 

เช็คอินเข้าห้องพักยิ่งชอบเข้าไปใหญ่ เพราะห้องโล่งโปร่งสบายมาก เราตังใจไว้แล้วว่าจะไม่ออกไปไหน เพราะอยากจะมาพักผ่อน เลยสมใจกันไป เพราะสิงกันอยู่แต่ในรีสอร์ทใช้แฟคซิลิตี้กันคุ้มเลยทีเดียว

วันสุดท้ายก่อนกลับขับรถออกมานอกเมืองเพื่อจะมาหากาแฟดื่ม มาเจอร้านกาแฟเปิดใหม่ชื่อ Hill Side Coffee House (อาจจะเปิดนานแล้ว แต่เราเพิ่งเคยเห็น) ถ้าขับมาจากในเมืองก็จะเลยร้านกาแฟยอดฮิตคอฟฟี่อินเลิฟ มานิดนึง ร้านนี้เป็นอีกร้านที่มีมุมเงียบสงบและรอชมพระอาทิตย์ตกได้แบบชิลล์ๆ มีวิวเป็นเหลี่ยมเขา ซ้อนกันลุกแล้วลูกเล่า รอจนเกือบจะ17.30น. พระาทิตย์ ก็บอกลาเหลี่ยมเขาไปอย่างช้าๆ

เมื่อส่งพระอาทิตย์กลับบ้าน พวกเราก็สลายตัว แค่นี้ก็มีพลังชาร์ทแบตให้ใจสู้ต่อได้อีกมากมาย แล้วชีวิตก็พร้อมจะอพยพต่อไป!!!!!