ช่วยด้วย!!!! ปวดหัวไมเกรนคะ

เราเป็นคนนึงที่เป็นไมเกรนมาตั้งแต่อายุ 13 ปี สมัยเด็กเป็นเด็กเรียน เคร่งเครียดมาก เราเป็นไมเกรนแทบเรียกว่าเป็นกิจวัตรประจำเดือน หรืออาจหนักถึงขั้นเป็นประจำสัปดาห์เลยก็ว่าได้(พึ่งมารู้ตอนมาเรียนหมอว่าจริงๆเป็นถี่ขนาดนั้นมันเข้าขั้นหนักนะนี่) อาการสุดยอดแห่งความเป็นต้นตำรับ คือเป็นตามตำราแพทย์เป๊ะ มีการเห็นแสงวูบวาบ ตามด้วยปวดหัวอย่างรุนแรง และจบด้วยการคลื่นไส้อาเจียนเวียนหัว เราศึกษาหาข้อมูลและวิธีรักษามาตลอด เคยคิดจะไปให้หมอฝังเข็มหรือทำอะไรก็ได้ให้หาย ยิ่งตอนจะเอนทรานซ์ยิ่งกลัว แต่ก็ยังสามารถรักษาตัวรอดมาได้จนปัจจุบันนี้ อยู่ปี3แล้วเรียนหมอก็รู้ๆว่าเรียนหนักมากเครียดมาก แต่ช่วงไม่กี่เดือนที่ผ่านมา จากที่เราเป็นไมเกรนเดือนละหลายๆ ครั้ง ก็ลดลงเหลือเดือนละครั้ง จนล่าสุดนี้ หายไปหลายเดือนแล้ว มีความหวังว่าจะหายขาดได้

อาการไมเกรนสามารถทำให้มันหายขาดไปได้ ยิ่งผู้หญิงที่อายุมากขึ้นเรื่อยๆจะมีความถี่ของการกำเริบน้อยลงเรื่อยๆ และจะได้ผลมากถ้าควบคุมระดับสิ่งกระตุ้นให้ดี เลี่ยงอาหารหวาน การนอนดึก อากาศที่เปลี่ยนแปลงอย่างรุนแรง โยเกริ์ต หรือช็อคโกแลตเนี่ยกลายเป็นศัตรูตัวฉกาจเลยเพราะมันเป็นตัวกระตุ้นที่เห็นผลได้เร็วดีจริงๆสำหรับเรานะคะ หันมาทานผักสีเขียวแล้วก็นม มากขึ้น ออกกำลังกายให้พอดี หนักไปก็เป็นStressอย่างนึงต่อร่างกายเหมือนกัน เรื่องคอนแท็กเลนส์หรือแว่นไม่รู้คนอื่นเป็นมั้ยแต่เราเป็นเพราะสายตาสั้นสองข้างไม่เท่ากัน ข้างนึงสั้นเป็นร้อยๆ อีกข้างปกติ ทำให้เวียนหัวง่ายต้องระวัง

เวลาเราเกิดอาการทีนึงก็ทรมานมากแต่ไม่ชอบทานยาเลย พ่อเราเป็นคุณหมอ จัดยาให้เหมือนคุณเลย มีคาเฟอกอต Para แล้วก็อาจมี Ibruprofen ด้วย ทานยาไม่บ่อยไม่มีพิษต่อร่างกาย เราสามารถขับออกได้ แต่เราก็ไม่ชอบอยู่ดี จะชอบรีบกลับหอพัก อาบน้ำสบายๆ แล้วรีบนอนให้หลับไปเลย ตื่นมาจะปวดหัวน็อคๆนิดนึงแต่รู้สึกดีกว่าการทานยาแล้วไม่ยอมนอน มีครั้งนึงเป็นขึ้นมาแต่นอนไม่ได้เพราะต้องไปซ้อมเต้น เหงื่อออกเยอะ สักพัก หายปวดเลย ลองดูได้ค่ะ^^

สุดท้ายแล้ว เป็นกำลังใจให้ เชื่อว่าเราๆที่เป็นโรคนี้ไม่เคยอยากให้ใครมาเจออาการแบบนี้เหมือนกันเพราะมันทรมานมาก ถึงจะไม่ใช่โรคร้ายแรงแต่ก็รำคาญและลำบากต่อการใช้ชีวิตเนอะ แต่ถึงอย่างไร มีวิธีแก้แน่นอน โดยไม่ต้องใช้ยาด้วยค่ะ สำคัญจริงๆคือจิตใจที่ผ่องใส ฟังดูซ้ำๆและน่าเบื่อ แต่มันเป็นแบบนั้นจริงๆ แค่มองโลกในแง่บวก ทำใจอยู่กับมันให้ได้ แล้วก็ปล่อยวาง ใครจะคิดว่านักศึกษาแพทย์จะหลีกเลี่ยงความเครียดจนหายจากไมเกรนได้แบบเรา แต่มันเกิดขึ้นแล้ว เราฝึกปล่อยวาง ที่เค้าว่าเลิกเครียดมันทำยากๆๆๆมากๆก็เข้าใจมาตลอด จนวันนี้ ต่างจาก 7 ปีที่แล้วจริงๆ กลายเป็นคนไม่เครียดไม่คิดมากกับอะไรเลย นานสุดก็ 1 ชั่วโมง แล้วก็ปล่อยไป วัยทำงานก็ไม่ใช่จะจัดการความเครียดไม่ได้ อยู่ที่มุมมองของเราเท่านั้นค่ะ ยิ้มเยอะๆยิ้มไปทั้งใจ พักผ่อนมากๆ เกินเที่ยงคืนก็นอนได้แล้ว เท่านี้เองจ้า คุณก็สามารถจัดการกับไมเกรนได้แล้ว!

ปวดไมเกรนเมื่อไร...

ปิดห้องนอนให้สลัวๆ(เพราะแสงก็เป็นตัวกระตุ้น)

ปิดโทรทัศน์ เพลง พยายามให้เงียบสงบที่สุด

นอนในห้องสักพักค่ะ ช่วยได้นะ(แต่ก็ทำแบบนี้ไม่ได้ทุกครั้ง เพราะบางทีเราอยู่นอกบ้านอ่ะเนอะ)

เราก็เป็นค่ะ เพิ่งเป็นตอนเรียนมหาลัยนี่แหละ

แต่กินยาพารา ก็หายอ่ะ