เพื่อนๆขอกำลังใจหน่อยค่ะแฟนขอเวลาห่างกันสักพัก T_T
preciousgirl16 ไม่รู้จะทำยังไงเลยค่ะ แฟนที่อยู่ด้วยกันมา 2 ปี จู่ๆก็มาขอเวลาห่างกันสักพัก เค้าให้เหตุผลว่าอยากไปสร้างอนาคตด้วยตัวเค้าเอง เค้าขอเวลา 1 ปี ที่จะไม่ติดต่อกลับมา ไม่เจอหน้า ไม่อะไรทั้งสิ้น เค้าจะติดต่อกลับมาเอง เลยได้แต่ตั้งคำถามกับตัวเองว่าเค้าจะทิ้งเราแล้วหรือยังไง เค้ามีใครคนใหม่หรือเปล่า พอถามเค้า เค้าก็บอกว่าไม่มี เค้าแค่อยากจะลองค้นพบตนเอง ถามว่าเราทำอะไรให้ไม่พอใจ หรือไม่ดีตรงไหน เค้าก็บอกว่าถ้าจะมีคนผิดก็คงเป็นเค้า ตอนนี้เราได้แต่หาเหตุผลต่างๆว่าทำไม หรืออาจจะเป็นเพราะเราแท้งลูกที่เค้าอยากมีมากๆ แต่เราก็ไม่ได้อยากจะให้เกิดขึ้น เพราะเราก็อยากมีลูกเหมือนกัน ตอนนี้เครียดมากเลยค่ะ สับสน จิตตก ร้องไห้อย่างหนักตลอดเวลา ไม่รู้จะทำยังไงแล้วค่ะ TT__TT
PS. ขอโทษที่บรรยายมายืดยาวนะคะ แต่มันไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ
PS. ขอโทษที่บรรยายมายืดยาวนะคะ แต่มันไม่ไหวแล้วจริงๆค่ะ
Discussion (16)
ต้องเข้มแข็งจนกว่าจะเจอฟ้าหลังฝนนะคะ
ส่วนเรื่องลูกเพิ่งจะแท้งไปเมื่อเดือนมิถูนายนที่ผ่านมาค่ะ บอกตรงๆเลยว่าตอนนี้สภาพร่างกายและจิตใจบอบช้ำมากๆเลยจริงๆ
ขอบคุณทุกๆคนจริงๆจากใจอีกครั้งค่ะ เราจะต้องเข้มแข็งให้ได้เลยค่ะ แม้ตอนนี้ยังมองไม่เห็นหนทางเลยก็ตาม
ถึงตอนนี้เค้ามาบอกเราว่าเค้าอยากลองคิดอะไรคนเดียวอยากไปไหนมาไหนคนเดียวโดยที่ไม่ต้องมาคอยรายงานเรา อยากไปสร้างอนาคต เค้าบอกเราว่าเราอย่ามาคบกันคนอย่างเค้าเลย เรียนก็ไม่จบส่วนเรากำลังจะต่อป.โทแล้วเราไปหาคนที่ดีๆกว่าเค้าได้อีกเยอะ อีกทั้งปัญหาหนี้สินที่บ้านก็รุมเร้า เค้าบอกว่าเค้าจะปล่อยเราไปเจอคนใหม่ดีกว่า อย่ารอเค้าเลย เราลองหาเหตุผลต่างๆนาๆ ขอคืนดีสารพัดวิธี เค้าก้ไม่ยอมใจอ่อนเลยค่ะ
เราค้นพบสาเหตุบางอย่างได้คือ 1.เค้าเบื่อเราจริงๆ 2.เค้าอยากอยู่คนเดียว แต่มั่นใจว่าเค้าไม่ได้มีใครใหม่แน่ๆ 3.เค้าเหมือนท้อแท้ว่าเค้าไม่ดีพอสำหรับเรา เหมือนทุกอย่างคือเราเหนือกว่า ไม่ว่าจะเป็นฐานะทางบ้าน การศึกษา ฯลฯ เค้าจึงอยากปล่อยเราไปเจอสิ่งที่ดีกว่า
ถึงตอนนี้เรากับเค้าก็ยังคุยกันอยู่นะคะไม่ถึงกับตัดขาดกันไปเลย คือโทรถามสารทุกสุขดิบ(แต่ส่วนมากจะเปนเราที่โทรหา) ตอนนี้เหมือนเพื่อนกันไปแล้ว ทั้งๆที่ใจยังไม่ค่อยอยากจะยอมรับสักเท่าไหร่ แต่ก้คิดในแง่ดีว่า ดีกว่าเราจบกันด้วยไม่ดี.....
อยาหจะบอกว่า ณ ตอนนี้ให้เวลาเป็นเครื่องพิสูจน์ดีกว่าค่ะ เราก็หวังลึกๆในใจว่าพอเค้าหายว้าวุ่นใจแล้วเค้าคงจะกลับมาเป็นเหมือนเดิมได้......เป็นกำลังใจให้จขกท.ด้วยนะคะ ลองอยู่กับตัวเองดูสักพัก คิดทบทวนอะไรดีๆ มีสติเยอะๆนะคะ :)