เมื่อต้องตัดสินใจในชีวิต

ต้องขึ้นอยู่กับฐานะที่บ้านค่ะ  ถ้า จขกท. มีเวลาว่างโดย มีกิน มีใช้ โดยไม่ลำบาก ก็เรียนให้จบก่อนดีกว่าคะ มองว่ายากหน่อย เพราะต้องนั่งเรียนกับเพื่อนรุ่นน้อง แต่ก็มีคนที่แก่กว่ามากๆ มาเรียนก็มีค่ะ 

แต่ ถ้าเป็นแฟนเรา (อาจารย์สอนที่จุฬา) แกจะบอกว่า คนไทย เรียนไปแต่ก็ไม่ได้ออกมาทำงานสายตรงเท่าไหร่ ประเทศไทยผลิตนิสิตออกมา ส่วนใหญ่ก็ไม่ได้ฝึกให้คิด แต่ฝึกให้ไปเป็นลูกจ้างชั้นดี ดังนั้นจึงไม่จำเป็นต้องเรียนจนจบก็ได้ เพราะมันคือต้นทุนอย่างหนึ่งคือ เวลา กับ เงิน ที่เสียไป 
ถ้า จขกท. อยากทำธุรกิจเล็กๆ อย่างร้านกาแฟ แต่เรียนนิเทศ ก็คงไม่เกี่ยวใช่มั๊ยคะ นั่นแหละที่ว่าสิ้นเปลืองโดยใช่เหตุ
สรุป... ต้องคิดก่อน ว่าชอบทำงานประเภทไหน ขายของ(เรียนบริหาร บัญชี) ครอสสอนเล็กๆ ก็มีแถวประตูน้ำ หรือชอบอ่านหนังสือ ชอบถกเถียง (เรียนนิติ, ทนายความ)  ชอบด้านศิลปะ อยากเป็นครู (ก็ต้องเรียนให้จบปอตรี)

หวังว่าคงเป็นแนวทางได้เนอะ  จริงอยู่ สังคมเราไม่ค่อยให้โอกาสคนจบต่ำกว่าปอตรี แต่บางสายอาชีพ ไม่จำเป็นต้องเรียนถึงขั้นนั้น เช่น ช่างซ่อมต่างๆ บางคนซ่อมจนมีบ้านเป็นหลักแหล่งเลยนะคะ  ขึ้นอยู่กับอาชีพที่อยากทำค่ะ

เรียนให้จบก่อนค่ะ ให้อะไรมันสำเร็จไปซักอย่างก่อนที่จะเริ่มทำอย่างอื่นต่อไป

เป็นเรา เราก็จะตั้งใจเรียนให้จบก่อนคะ เพื่อเป็นรากฐานชีวิต