อย่าร้องนะอย่าร้อง ^^

"รักครั้งแรกใช่จะผิดหวังเสมอไป มีคนเคยบอกว่า ความรักมีอยู่ 3 แบบ
1. รักเพราะหลง
2. รักเพราะอ่อนไหว
3. รักเพราะเข้าใจ
และยังมีคนบอกอีกว่า รักครั้งแรกส่วนมากจะเป็นรักเพราะหลงและมักจะไม่สมหวัง
 
แต่สำหรับผมแล้วรักครั้งแรกเป็นรักที่เป็นความทรงจำที่ดีที่สุดในชีวิตของผม
 
ผมชื่อ แทน เรียนปี 3 อยู่มหาลัยแห่งหนึ่ง ผมต้องทำงานไปเรียนไป เพราะพ่อแม่ผมเสียชีวิตโดยอุบัติเหตุเมื่อปีก่อน

ตอนนี้ผมจึงเหมือนอยู่ตัวคนเดียวตั้งแต่พ่อแม่ผมเสีย ผมก็เงียบมาตลอดไม่ค่อยคุยกับเพื่อนคนไหนเลย
 
ส่วนเธอ เธอชื่อ ซี .........
 
ซีเป็นลูกคนรวย เรียนปี 3 เหมือนผม และคณะเดียวกับผม โดยความคิดของผมแล้วนั้นลูกคนรวยส่วนมากจะชอบทำตัวเว่อร์
 
แต่สำหรับซีแล้วเธอไม่ใช่ ซีเป็นคนเรียบร้อยร่าเริง เรียนเก่ง แล้วยังเป็นที่รักของเพื่อน ๆ ด้วย ซึ่งต่างกับผมราวฟ้ากับดิน
 
ผมแอบมองซีมาตลอดตั้งแต่เข้ามาเรียนปี 1 แต่ตอนนี้ผมคงไม่มีเวลาคิดเรื่องนั้นแล้ว ตั้งแต่พ่อแม่ผมเสีย ผมก้อไม่ค่อยมีเวลาอยู่กับเพื่อน ๆ เลย ดังนั้นเลิกฝันถึงซีไปได้เลยครับ
 
เช้าวันนึง เข้าเรียนคาบแรก อาจารย์สั่งให้ทุกคนนำงานที่สั่งมาส่ง ผมไม่รู้เรื่องเลยว่าอาจารย์สั่งงานตอนไหน สงสัยสั่งตอนที่ผมแอบหลับในห้องเรียนมั้ง ผมทำอะไรไม่ถูก

แทน? เสียงผู้หญิงเรียกชื่อผม
 
ผมหันไปมอง
 
ซีเป็นคนเรียก
 
ซีพูดต่อว่า? ซีทำรายงานมาให้ ซีรู้ว่าแทนไม่ได้ทำมา เพราะเมื่อวานแทนหลับในห้องเรียนตอนอาจารย์สั่งงานพอดี?
 
พอพูดเสร็จซีก้อวางรายงานไว้บนโต๊ะ
 
แล้วก้อเดินกลับไป
 
หลังเลิกเรียน ผมเดินเข้าไปบอก ขอบคุณซี
 
แต่ซีพูดกลับมาว่า เปลี่ยนจากคำขอบคุณเป็นข้าวมื้อเที่ยงได้มั้ยค่ะ ?
 
ผมดีใจไม่คิดเลยว่าผมจะมีโอกาสได้นั่งกินข้าวกับซี
 
ผมเลยตอบกลับไปว่า ได้ครับ?
 
หลังจากนั้นเราก้อเดินไปกินข้าวที่โรงอาหารของมหาลัย เธอดูเรียบร้อยมากเวลาทานข้าว
 
พอทานเสร็จ ซีก้อพูดขึ้นมาว่า ซีรู้นะ ว่าแทนไม่ค่อยรู้เรื่อง ไม่ค่อยมีเวลาทบทวนเรื่องที่เรียนไป เอาเป็นว่าเวลาแทนว่าง ซีจะติวให้แทนดีมั้ย?
 
ความหวังดีจากหญิงคนนึงที่ผมเคยแอบมองมาตลอดนั้นมันเป็นความรู้สึกที่บอกไม่ถูก
 
หลังจากวันนั้นผมกับซี ก็จะมานั่งติวหนังสือกันทุกวัน
 
จนเรียนจบมหาลัย
 
ผมก็มีบริษัทมารับเข้าทำงาน 2 บริษัท บริษัทแรกทำงานในกรุงเทพ ส่วนอีกบริษัททำงานที่ระยอง ผมปรึกษากับซีว่าจะเลือกบริษัทไหนดี ซีบอกว่า
 
ตามใจแทนเถอะ ชีวิตเป็นของแทนนะ?
 
ผมได้ยินดังนั้นผมก้อไม่ลังเลที่จะเลือกทำบริษัทที่ 2 ถึงผมจะต้องไปทำที่ระยอง แต่มันเป็นอนาคตที่ดีสำหรับผม
 
ผมไปทำงานอยู่ที่ระยอง 1 อาทิตย์ จะโทรหาซี 2 -3 ครั้ง 1 เดือนผมจะเข้ากรุงเทพ 1 - 2 ครั้ง
 
เวลาผ่านไป 4 ปี

ผมได้ย้ายเข้ามาทำงานในกรุงเทพ เพื่อมารับงานในตำแหน่งผู้จัดการบัญชี พอผมมาถึงกรุงเทพทางบริษัทให้ผมลาพักร้อนได้ 1 อาทิตย์ ผมจึงตัดสินใจชวนซีไปเที่ยวเป็นครั้งแรก
 
ผมโทรเข้ามือถือซี ผมชวนเธอไปที่สวนสามพราน เพราะซีชอบดอกไม้
 
ซีตอบกลับมาว่า ? จริงหรือแทน
 
ซีไม่เคยไปไหนกับใครนอกจากพ่อและแม่เลย

แทนจะพาซีไปวันไหนค่ะ?
 
ผมบอกกลับไปว่า ?พรุ่งนี้โอเคมั้ย
 
พาไปเที่ยวเสร็จแล้วซีไปดูคอนโดเป็นเพื่อนแทนหน่อยนะ แทนจะซื้อคอนโดใกล้บ้านซี
 
ซีตอบมาว่า ?ได้ค่ะ แล้วเจอกันนะค่ะ?
 
เช้าวันรุ่งขึ้นผมไปรับเธอที่บ้าน หลังจากนั้นผมก้อนั่งรถแท็กซี่ไปสวนสามพราน ระหว่างที่ดูดอกไม้นั้นซีดูมีความสุขมาก ครั้งนี้เป็นครั้งแรกที่ผมได้สัมผัสมือซี หลังจากที่คุยกันมานานถึง 6 ปี
 
พอบ่ายผมก้อไปดูคอนโดที่อยู่ใกล้บ้านซีที่สุด แล้วก้อเซ็นสัญญาซื้อผ่อนทันที
 
ตกเย็นซีชวนผมไปบ้านของเธอ ซีบอกว่า ? คุณพ่อของซีอยากเจอแทนค่ะ เลยให้ซีชวนแทนมาทานข้าวที่บ้าน?

ผมไม่ปฎิเสธครับ
 
พอไปถึงบ้านนั่งลงที่โต๊ะ คุณพ่อของซีดูเป็นผู้ใหญ่มาก
 
ท่านพูดขึ้นมาว่า ?เธอเองหรือชื่อแทน แล้วซีเล่าให้พ่อฟังอยู่บ่อย ๆ บอกกับพ่อว่าเธอเป็นคนขยัน ว่าไงสนใจมาทำงานกับพ่อมั้ย
 
มาทำที่บริษัทพ่อ?
 
ผมอึ้งไม่คิดเลยว่าท่านจะพูดกับผมแบบนี้
 
ผมรู้สึกดีใจตอนนี้ผมรู้สึกเป็นส่วนนึงในชีวิตของซียังไงไม่รู้ครับ
 
ผมตอบตกลงทันที
 
หลังจากวันที่ผมไปบ้านซี 2 วัน ผมก้อเริ่มงานในบริษัทของพ่อซี ตำแหน่งที่ผมได้เข้ารับคือตำแหน่ง ผู้จัดการฝ่ายบัญชี งานส่วนใหญ่จะใช้สมองซะมากกว่า หลังจากนั้นก้อว่าง
 
วันนึงพ่อของซีก้อเดินมาที่โต๊ะทำงานผมแล้วก้อบอกว่า แทนถ้าว่าง ก้อพาซีไปเที่ยวก้อได้นะ พ่อฝากดูแลซีด้วย?
 
ผมตอบตกลงไป
 
ผมและซีในเวลานี้มีความสุขที่สุด ผมมีเวลาให้ซีมากขึ้น
 
แต่พอผมว่างมากขึ้น ผมก้อพูดกับซีว่า ? ซี....แทนเบื่อแล้ว แทนอยากทำงาน แต่ไม่ได้หมายความว่าแทนเบื่อซีนะ
 
แทนจะรับงานตรวจสอบบัญชีจากบริษัทอื่นมาทำด้วยนะ ซีเห็นด้วยมั้ย?
 
ซีตอบกลับมาว่า ?ถ้ามันเป็นความต้องการของแทน ซีก้อเห็นด้วย?
 
ผมก้อรับงานจากบริษัทอื่นเข้ามาทำ เวลาว่างที่ผมเคยมีให้ซีก้อค่อย ๆ หมดลงไป
 
ตอนนี้ผมรู้แล้วว่าผมจะต้องพยายามทำงานให้มากเพื่อที่จะเทียบเท่าหรือใกล้เคียงซีมากขึ้น ตอนนี้มันยังไม่ถึงเวลาที่ผมจะบอกว่ารักเธอ
 
แต่ในใจแล้วผมรู้สึกได้อย่างไม่ต้องสงสัยแล้วว่าซีคือคนที่ผมอยากอยู่ด้วย
 
วันนี้เป็นวันเกิดของซี ผมทำงานจนลืมไปเลยว่าวันนี้วันเกิดของเธอ

วันรุ่งขึ้นซีโทรมาหาผมแล้วพูดว่า

แทนไม่เคยลืมเลยนะ แต่ปีนี้แทนลืม เมื่อวานเป็นวันเกิดของซีนะ? แล้วเธอก้อร้องไห้
 
ในเวลานั้นผมเครียดเรื่องงานมาก ผมเลยพูดออกไปอย่างไม่คิดว่า ?ไร้สาระน่ะซี แทนต้องทำงานนะ แทนไม่ว่างเหมือนซีนะ?
 
เธอเงียบไปสักพักแล้วซีก้อพูด ?ขอโทษนะแทน
 
ซีไม่อยากทะเลาะกับแทนซีอยากจะใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขโดยมีแทนอยู่เคียงข้างนะ?
 
ผมโกรธที่เธอพูดแบบนี้มาก แต่เงียบไม่ต่อว่าอะไรเธอไป
 
ซีพูดต่ออีกว่า อีก2วันซีจะไปอเมริกากับแม่ ซีอยากให้แทนไปด้วย
 
ซีขออนุญาตคุณพ่อแล้วนะ คุณพ่อบอกว่าให้แทนไปด้วยได้ แทนจะไปกับซีมั้ย?
 
ผมตอบกลับไปว่า?ช่วงนี้งานยุ่ง ซีไปกับแม่ให้สนุกเถอะ?

แล้วซีก้อวางหู
 
ซีเดินทางไปอเมริกากับแม่ 1เดือน ในเวลาระหว่าง 1 เดือนนี้ ผมไม่ได้ติดต่อกับซีเลย
 
พอซีกลับมากรุงเทพ ผมก้อไม่ได้ไปรับ หลังจากกลับมาจากอเมริกา ผมกับซีก้อห่างเหินกันไม่ค่อยได้เจอกันเลย 1 เดือนจะได้เจอหน้ากันสัก 2-3 ครั้ง ไม่ได้โทรคุยกันเลยเพราะผมงานยุ่งมาก
 
ผมทำงานที่บริษัทพ่อซีมา 3 ปีแล้ว ตอนนี้ผมคิดว่าผมพร้อมทุกอย่างแล้ว มีเงินพอที่จะซื้อบ้าน ซื้อรถ และทุกสิ่งทุกอย่างที่ซื้อได้ด้วยเงิน
 
วันที่ 14 กุมภาพันธ์ ผมจึงตัดสินใจที่จะขอซีแต่งงาน แล้วคืนก่อนวันที่ 4 ซีก้อโทรมาหาผมที่บ้าน
 
แทนซีถามอะไรแทนหน่อยได้มั้ย?
 
ผมตอบว่า?ได้สิ?
 
ซีถามต่อ ? แทนทำไมถึงขยันทำงานขนาดนี้
 
แทนขยันเพื่อใคร เพื่ออะไร?
 
ผมไม่ตอบกับคำถามของซี แต่พูดกลับไปว่า พรุ่งนี้แทนจะบอก แทนจะตอบทุกคำถามของซี
 
พรุ่งนี้ซีไปสวนสามพรานกับแทนนะ?
 
ซีตอบมาว่า ?ได้
 
เช้าวันที่ 14 กุมภาพันธ์ ผมรีบไปที่เต้นท์โชว์รูมฮอนด้า ทำสัญญาออกรถป้ายแดงออกมาแล้วก้อขับไปรับซีที่บ้าน
 
ผมนึกว่าซีจะตกใจที่ผมขับรถไปรับเธอ แต่ไม่เลยเธอดูอ่อนเพลียเหมือนคนไม่สบาย หน้าซีด
 
ผมจึงบอกซีว่า ไว้วันหลังก้อได้นะซี?
 
ซีตอบกลับมาว่า ?วันนี้แหละ ซีอยากไปวันนี้
 
ก่อนขับรถออกจากบ้านซีผมเห็นแม่ซีดูเหมือนจะร้องไห้แต่ก้อไม่ได้คิดอะไร
 
พอมาถึงสวนสามพราน ผมเดินจูงมือซีดูดอกไม้ เดินได้สักพักผมก้อพาซีมานั่งที่ม้านั่งริมสระน้ำ
 
ซีซบไหล่ผมแล้วพูดกลับผมว่า แทน ซีรู้นะว่าแทนรักซี แต่ซีอยากให้แทนบอกซีเองจะได้มั้ย แทนบอกซีด้วยว่า แทนทำไมถึงขยันทำงานขนาดนี้ แทนขยันเพื่อใคร เพื่ออะไร?
 
แล้วคราวนี้ผมก้อบอกเธอทุกอย่างว่า
 
ซี.........แทนรักซีนะ ทุกอย่างที่แทนขยัน แทนทำเพื่อซี แทนไม่อยากให้ซีโดนใครดูถูกว่ามาคบกับแทน แล้ววันนี้แทนมีพร้อมทุกอย่างแล้ว วันนี้แทนคิดว่าแทนใกล้เคียงพอที่จะขอซีแต่งงานแล้ว
 
"ซีแต่งงานกับแทนนะ" 
 
แล้วผมก้อหยิบแหวนแต่งงานที่แอบซื้อไว้หมายจะสวมเข้าที่นิ้วของซี ผมจับมือของซีขึ้น เธอไม่ตอบสนองต่อสิ่งที่ผมทำ ผมจับตัวเธอเขย่า เธอไม่รู้สึกอะไรเลย
 
ผมจึงอุ้มร่างซีขับรถไปที่โรงพยาบาลที่ใกล้ที่สุด แล้วแล้วระหว่างนั้นผมก้อโทรบอกทุกคนที่เกี่ยวข้องกับซี พอมาถึงโรงพยาบาล หมอรีบพาซีเข้าห้องไอซียู ผมไม่รู้เรื่องอะไรเลยถามหมอว่าซีเป็นอะไรหมอก้อไม่ยอมบอก
 
ไม่นานพ่อกับแม่ซีก้อมาถึงโรงพยาบาล ผมถามแม่ซีว่าซีเป็นอะไร แม่ซีบอกกับผมว่า ซีเป็นโรคหัวใจ เป็นมาตั้งแต่เด็กแล้ว?
 
ผมอึ้งทำไมผมมันโง่อย่างนี้ผมไม่เคยรู้อะไรเลย ไม่เคยรู้ว่าซีเป็นโรคหัวใจ ผมนั่งภาวนาอยู่หน้าห้องไอซียูว่าขออย่าให้ซีเป็นอะไรเลย ถ้าซีหายผมจะแต่งงานกับเธอ จะไม่ทิ้งให้เธอเดียวดายอีกต่อไป ซีอยู่ในห้องไอซียูนานถึง 5 ชั่วโมง หมอก้อเดินออกมาจากห้อง
 
ผมรีบวิ่งเข้าไปเขย่าตัวหมอแล้วถามว่า ซีไม่เป็นไรใช่ไหมหมอ?
 
หมอเงียบสักพักแล้วตอบว่า ผมเสียใจด้วยนะครับ?
 
ผมได้ยินคำนี้ถึงกับทรุดตัวลง แล้วก้อนั่งร้องไห้ออกมา

หลังจากนั้นงานศพของซีของถูกจัดขึ้นท่ามกลางแขกหลายคนรวมทั้งเพื่อนของซีด้วย
 
วันนี้เป็นวันสุดท้าย เป็นวันเผาศพ แม่ซีเดินเข้ามาหาผมแล้วก้อยื่นซองเอกสารสีน้ำตาลให้ผม แล้วพูดว่า 
ของที่อยู่ข้างในเป็นของที่ซีเขียนจดหมายไว้ให้แม่บอกให้แม่มอบให้แทน?
 
ผมค่อยๆ แกะซองนั้นออกข้างในมีสมุดเล่มเล็กๆ กับม้วนวีดีโออยู่
 
หลังจากพีธีเผาศพเสร็จผมนั่งอยุ่ด้านหน้าจนแขกในงานกลับไปกันหมด
 
พ่อซีเดินเข้ามาหาผมแล้วพูดกลับผมว่า ซีรักแทนมากนะ? แล้วพ่อก้อเดินกลับไป...
 
ผมขับรถกลับมาคอนโด ด้วยรอยคล้ำใต้ตา ผมเดินไปหยิบม้วนวีดีโอเทปแล้วนำมันไปเปิด ผมเห็นซีในชุดสีขาวเหมือนชุดในโรงพยาบาลไม่มีผิด

ซีพูดว่า แทน.......ถ้าแทนได้ดูม้วนวีดีโอนี้แล้วแสดงว่าซีไม่ได้อยู่แล้วนะ ตอนนี้ซีอยู่ที่โรงพยาบาลในอเมริกา แม่ซีพาซีมาหาหมอเพื่อที่จะผ่าตัดครั้งสุดท้าย ถ้าผ่าตัดครั้งนี้ไม่สำเร็จ หมอบอกว่าซีจะอยู่ได้อีกไม่ถึง
2 ปี แต่ซียอมเสี่ยงเพื่อที่จะได้อยู่กับแทนตลอดชีวิต 
 
ซีไม่โกรธแทนนะที่แทนไม่มาอเมริกากับซี แต่แทนอย่าโกรธซีนะที่ซีไม่ได้บอกว่าซีเป็นโรคหัวใจ ซีแค่ไม่อยากให้แทนกลุ้มใจ ซีเห็นแทนพยายามในสิ่งที่แทนต้องการแค่นี้ซีก้อมีความสุขแล้ว ซีรู้นะว่าแทนพยายามทำเพื่อใคร แทนทำเพื่อซีใช่มั้ย ถ้าคิดไปเองก้อขอโทษนะ ซีอยากให้แทนรู้นะว่าซีรักแทนมาก มากที่สุดด้วย?
 
สัญญาณภาพก้อหายไป
 
น้ำตาขอผมออกมาชำระความโง่เขลาของตัวเอง ทำไมผมไม่เอะใจกับคำพูดของเธอที่ว่า?ขอโทษนะแทน 
ซีไม่อยากทะเลาะกับแทนซีอยากจะใช้เวลาที่เหลืออยู่อย่างมีความสุขโดยมีแทนอยู่เคียงข้างนะ?
 
.ผมน่าจะรู้ว่าเธอไม่สบาย
 
.ผมน่าจะไปอเมริกากับเธอ
 
ผมนั่งคิดสักพักแล้วก้อหยิบหนังสือขึ้นมาอ่าน ในนั้นเขียนว่า
 
ถึงแทนที่ซีรัก
 
อย่าโทษตัวเองนะที่ไม่มีเวลาให้ซี อย่าโทษตัวเองนะว่าผิด เรื่องนี้ไม่มีใครผิดและก้อไม่มีใครถูก 
 
ซีรักแทน แทนก้อรักซี ถึงเรา 2 คนจะไม่พูดแต่ซีก้อรู้สึกนะ ถึงซีจะไม่อยู่แล้วแต่ซีก้อยังคงอยู่ในใจแทนนะ
 
ซีรักแทนมาก มากเกินกว่าที่จะเขียนลงไปได้ ซีอยากจะบอกกับแทนว่ารักจากปากของซีเอง
 
แต่มันคงไม่มีเวลาแล้ว หลังจากที่ซีไปผ่าตัดแล้วผลออกมาล้มเหลว ซีก้อป่วยมาตลอด ซีไม่ได้โกรธแทนนะ
 
แต่ซีไปหาแทนไม่ไหว ซีไม่อยากจะบอกให้แทนรู้ เพราะแทนกำลังตั้งใจกับงานที่ทำอยู่
 
สุดท้ายนี้ซีอยากจะบอกกับแทนว่า ซีขอโทษซีอยู่กับแทนได้แค่นี้ระยะเวลา 9 ปีที่ซีอยู่กับแทนถึงมันจะน้อยแต่ซีรู้สึกมีความสุขมากนะ
 
ลาก่อนแทนที่ซีรัก
 
....
 
ผมอ่านจดหมายเสร็จ ผมก้อนั่งร้องไห้และคิดอยู่ตลอดเวลาว่า ตอนนี้ผมมีทุกอย่าง มีทุกสิ่งที่จะซื้อได้ด้วยเงิน
แต่ผมกลับซื้อเวลาที่จะอยู่กับซีไม่ได้ แต่ถ้าผมซื้อเวลาคืนมาได้
 
1 นาที ผมจะบอกว่าให้ซีรู้ว่า ผมรักเธอมากแค่ไหน
 
1 ชั่วโมง ผมจะรีบขับรถไปหาเธอแล้วบอกเธอว่าขอโทษที่จำวันเกิดไม่ได้นะที่รัก
 
1 วัน ผมจะอยู่กับเธอในวันเกิดที่ผมลืม
 
1 เดือน ผมจะไปดูแลเธอที่อเมริกา
 
และ 1 ปี ผมจะขอเธอแต่งงานและอยู่กับเธอ

ถึงแม้จะเป็นเวลาแค่ 1 ปีก้อตาม
 
ในชีวิตของคนนึงจะมีสักครั้งมั้ยที่จะได้พบรักแท้ในรักครั้งแรก ชีวิตเราเกิดมาเพื่อใคร และเกิดมาทำไม
 
อย่างน้อยชีวิตของผมที่เกิดมา ก้อได้รู้ว่าเกิดมาเพื่อใครและพยายามเพื่อใคร สำหรับรักครั้งแรกของผมนั้นผมคิดว่าจะเป็นรักครั้งเดียวในชีวิตของผมที่ดีที่สุด ถึงแม้ผมจะไม่ได้บอกกับซีว่า ผมรักซี

แต่ตอนนี้ผมจะบอกผ่านโพสต์นี้ไปถึงซีว่า ผมรักซีมาก รักตั้งแต่วันแรกที่เจอ ซีคือทุกสิ่งทุกอย่างที่ผมมีได้ในวันนี้ เพราะฉะนั้นผมจะไม่รักใครอีกนอกจากเธอ?
 
ซีจากผมไป 1 ปี กับ อีก 4 วัน แต่เมื่อวานซีก้อยังทำให้ผมร้องไห้อีกจนได้ครับ 
 
เรื่องมันเกิดขึ้นเมื่อวานตอนเย็น ผมกลับมาที่คอนโดเพื่อเปลี่ยนชุดไปงานเลี้ยงของบริษัทที่ผมทำงานอยู่
(หรือบริษัทของพ่อซี ) ผมเลือกเสื้อสูทที่จะใส่ไปงาน ในขณะที่ผมเลือกอยู่ผมก้อเหลือบไปเห็นเสื้อสูทสีม่วงผ้ากำมะหยี่ ผมเลยนึกขึ้นได้ว่าเสื้อตัวนี้ซีเป็นคนซื้อให้ผมก่อนที่เธอจะไปรักษาตัวที่อเมริกา

แต่ผมไม่เคยใส่มันเลย เพราะเคยลองใส่ดูแล้วมันดูเหมือนนักสนุ๊กเกอร์อย่างไรไม่รู้ ผมเลยไม่ชอบ แต่วันนี้ผมคิดถึงซีมาก ผมเลยหยิบสูทตัวนี้ขึ้นมาใส่ พอใส่เสร็จผมมีความรู้สึกว่ามีของอยู่ในกระเป๋า ผมจึงล้วงลงไปหยิบและเอามันขึ้นมาจึงรู้ว่ามันเป็นเทปคาสเซ็ทม้วนหนึ่ง ด้วยความอยากรู้ว่ามันเป็นเพลงอะไรผมจึงตรงไปที่เครื่องเสียงแล้วเปิดมัน
 
เสียงแรกที่ผมได้ยินเป็นเสียงของซี เธออัดเสียงของเธอลงในเทป ต่อไปนี้จะเป็นคำพูดที่เธอพูดในเทปนะครับ 
 
"สวัสดีค่ะ แทน นั่นแน่ แทนได้ฟังเทปแล้วแสดงว่าแทนแพ้พนันซีแล้วนะ เพราะแทนบอกว่าจะไม่มีวันใส่สูทตัวนี้ (เธอหัวเราะเบา ๆ ) ในที่สุดแทนก้อใส่สูทตัวนี้จนได้ เฮ้อ!! (เธอถอนหายใจ ) ตอนนี้เราจากกันนานหรือยังนะ ขอโทษที่ซีพูดอย่างนี้นะ เพราะซีคิดว่าแทนคงได้ฟังเทปนี้ตอนที่ซีไม่ได้อยู่กับแทนแล้ว
แทนคิดถึงซีมั้ย แทนอยากรู้มั้ยว่าตอนนี้ซีอยู่ที่ไหน ถ้าอยากรู้ทำตามที่ซีบอกนะ แทนเปลี่ยนเทปไปฟังที่ต้นหน้า B นะค่ะ "

แล้วเสียงซีก้อเงียบลง ผมจึงรีบกรอไปที่ต้นหน้า B แล้วเปิดฟัง

" แทนค่ะ แทนทำตามที่ซีบอกนะค่ะ แทนหลับตาลงนะ"
 
แล้วผมก้อได้ยินเสียงคลื่น
 
แล้วก้อมีเสียงเธอพูดขึ้นว่า "แทน ซีว่าเปลือกหอยอันนี้สวยจังเลยนะค่ะ "
 
แล้วเธอก้อพูดขึ้นมาว่า "รู้มั้ยว่าตอนนี้เราอยู่กันที่ไหน"
 
ผมตอบกับตัวเองว่าทำไมจะจำไม่ได้ เพราะเสียงที่ผมได้ยินนั้นมันมาจากม้วนวีดีโอที่เราไปถ่ายตอนไปเที่ยวที่พัทยา
 
แล้วเทปที่มีเสียงของซีก้อยังคงเล่นต่อไป
 
ซีเปิดวีดีโอมีเสียงที่อยู่ตามสถานที่ต่าง ๆ ที่ผมกับเธอไปเที่ยวกัน
 
เสียงของเธอในเทปก้อพูดขึ้นมาว่า "ตอนนี้แทนรู้ยังค่ะว่า ซีอยู่ที่ไหน ซีอยู่ในใจแทนนะ เวลาที่แทนคิดถึงซี แทนก้อเปิดวีดีโอ หรือรูปถ่ายของเราดูก้อได้นะ .
 
และวันนี้ซีก้อจะรักษาสัญญากับแทนอีกเรื่องหนึ่งนะค่ะ
 
แทนจำได้มั้ย แทนเคยร้องเพลงให้ซีฟัง ซียังจำได้นะ
 
แต่จำชื่อไม่ได้ว่าเพลงอะไร แต่จำเนื้อร้องได้ท่อนนึงนะท่อนที่ว่า
 
"เส้นทางชีวิตของฉัน ถึงแม้ว่ามันไม่โรยด้วยกลีบดอกไม้ แต่มันเป็นทางที่ฉันเลือกเดินด้วยหัวใจเส้นทางชีวิตสายนี้จะขอพิสูจด้วยแรงและกำลังใจ"
 
และอะไรต่อจำไม่ได้แล้วค่ะร้องได้แค่นี้ค่ะ พอแทนร้องเสร็จแทนก้อบอกให้ซีร้องให้ฟังบ้างแต่ซีไม่ได้ร้อง
แทนเลยโกรธ แต่วันนี้ซีจะร้องให้ฟังนะ แทนฟังให้ดีนะ ซีอาจจะร้องไม่เพราะเท่าไรนะค่ะ
 
ซีจะฝากบทเพลงนี้ไว้แทนใจนะ เมื่อไรที่แทนเหงาแทนจงฟัง เพราะมันจะเป็นบทเพลงสุดท้ายไว้แทนใจ
เพราะตอนนี้เราคงต้องห่างไกลกันนะ
 
ซีร้องแล้วนะ ( แล้วเธอก้อร้องเพลง )
 
" วันคืนที่เนิ่นนาน อาจผ่านชีวิตคน
อาจเปลี่ยนใจคนให้เวียนหมุนไป
 ทำเราจากกันนาน ไม่เคยโทษใคร มันเป็นเงื่อนไขของกาลเวลา
 วันวานของเรา แม้มันไม่คืนกลับมา แต่อยากจะบอกให้เธอรู้ว่า
 ฉันยังห่วงใย ใจก้อยังคิดถึงเธอ เหมือนแต่ก่อนเป็นมาเสมอ
แม้ว่าเธอจากฉันไป
 ฉันยังเฝ้าดู และอยากจะรู้ความเป็นไป
เพราะว่าฉันรักเธอดั่งเดิม เดิม
 ถึงจะนาน นานเท่าไร ฉันขอพอใจขอเป็นอย่างเดิม
 ไม่ต้องการจะทนเห็นเธอต้องเหนื่อย
ไม่ต้องการจะทนเห็นเธอลำบาก
 ได้แต่คอยเอาใจช่วยเธอทุกอย่าง อยากให้เธอมีโลกที่สวยงาม
 รักเธอเสมอ  ยังไงซีก้อรักแทนนะค่ะ"
 
สุดท้ายยย (เสียงของเธอผมรู้สึกได้เลยครับว่าเธอกำลังร้องไห้ เพราะเสียงของเธอสะอื้น )
 
ซีอยากจะบอกแทนว่า แทนอย่าปิดกั้นตัวเองเพราะซีนะค่ะ
 
ซีอยากให้แทนเจอคนดีดี อย่าจบชีวิตตัวเองโดยไม่ใคร แทนเป็นคนดี แทนต้องได้เจอคนดีดี ซีเชื่อว่าต้องเป็นเช่นนั้น
 
ซีจะไม่โกรธถ้าแทนจะมีใครสักคน
 
แต่ซีจะโกรธถ้าแทนปิดกั้นชีวิตเพราะซี
 
แทนค่ะ แทนอย่าทำให้ซีต้องเป็นห่วงนะค่ะ
 
แทนสัญญากับซีนะค่ะว่าจะไม่ปิดกั้นตัวเอง
 
ถึงซีจะไม่ได้ยิน ซีจะเงียบให้แทนพูดนะค่ะ
 
......
 
ไม่มีเสียงจากเทปครับ ผมก้อเลยพูดออกไปตามอารมณ์
 
แทนสัญญา
 
ผมก้อนึกว่าเทปคงหมดหน้าแล้วจึงเอื้อมไปปิด
 
ผมถึงกลับสะดุ้งและขนลุกทันทีที่ได้ยินเสียงของซีออกมาจากเทปแล้วพูดว่า
 
" ขอบคุณนะค่ะ ถึงซีจะไม่ได้ยินแต่ซีเชื่อว่าแทนคงจะรักษาสัญญากับซีนะค่ะ ว้าเทปหมดแล้วนะค่ะ ซีรักแทนนะค่ะ.................."
 
ช่วงเวลาที่ผมได้ยินคำขอบคุณจากเธอ ผมยังรู้สึกว่าเธอยังอยู่ข้างๆ ผมเลย ผมคิดถึงเธอมาก ผมนั่งคิดว่าทำไมซีถึงเข้มแข็งได้ขนาดนี้ ผมนั่งร้องไห้ไปตั้งแต่ได้ยินเสียงคลื่นจากทะเลของวีดีโอแล้ว
 
แต่เสียงเพิ่งมาร้องไห้ตอนร้องเพลงให้ผมฟัง ทำไมเธอถึงพูดได้ขนาดนี้ทั้งๆที่รู้ว่าตัวเองจะต้องตาย ทำไมเธอไม่เคยบ่นว่าทรมานให้ผมฟัง แล้วทำไมเธอยังเป็นห่วงชีวิตผมอีก แล้วอย่างนี้ผมจะลืมเธอได้มั้ย ผมจะเจอคนที่เป็นห่วงและรักผมได้อย่างนี้อีกมั้ย แต่อย่างน้อยผมก้อยังรู้สึกได้ว่าเธอไม่ได้จากผมไปไหนไกล
 
แต่เธอยังอยู่กับผมใกล้ๆ ในใจผมเสมอ
 
และแล้วผมก้อไปไม่ทันกล่าวพิธีเปิดงานเลี้ยงจนได้ พ่อของซีโกรธใหญ่เลย อิอิ
 
ท่านถามผมว่าไปทำอะไรมา
 
ผมแอบอมยิ้มแล้วตอบกับท่านว่า "ผมนั่งฟังคนที่ผมรักพูดอยู่ครับ "
 
พ่อซีได้ยินเท่านั้นแหละทำหน้างงเป็นไก่ตาแตกไปเลยครับ อิอิอิอิ

สายลมพัดไปแล้วไม่หวนมา เหมือนกับชีวิตคนตายไปแล้วก้อไม่ฟื้นขึ้นมา ขึ้นอยู่กับว่าโลกสำหรับคนที่ตายนั้นมันเป็นอีกโลกนึง แต่โลกสำหรับคนที่อยู่นั้นมันเป็นโลกแห่งความจริง อย่ายึดติดกับสิ่งที่ไม่มีตัวตนและอย่าปิดกั้นในสิ่งที่เรียกว่ารักแท้ แต่จงยึดมั่นและเก็บความรู้สึกที่ดีไว้ให้กับรักแท้จะดีกว่า มีพบก้อมีจากมันเป็นธรรมดา
 
C love Tan never die and forever but Tan forget me not .
Because C will alive in your heart.
 
นั่นคือจดหมายฉบับสุดท้ายที่ซีเขียนให้ผมและแนบไว้ในกล่องใส่เทปคลาสเซ็ท

 


ปล. เป็นไงบ้างคะ  ถ้ามีคนๆนึงรักเราได้เท่านี้ คงดีไม่น้อยเลยเน๊อะ ^^

เครดิต :: จำไม่ได้ค่ะ  ขอโทษทีซายเซฟไว้ในเครื่องนานแล้ว  ^^"