ระบาย : น้องๆมัธยมเดี๋ยวนี้เป็นอะไรกันไปหมด...เพลียยย

เรื่องมันเกิดมาจากเราไปช่วยขายเสื้อผ้าที่สยามคะ เป็นร้านนะคะ ไม่ใช่แผงลอย ไปหลังจากที่ทำงานเสร็จ (งานสอนคะ)

ก็คือ แต่งตัวดี แต่งหน้าดี เริ่ดตั้งแต่หัวจรดเท้าคะ แต่งเรียบๆ สุภาพ แต่ไม่เชยนะ เราเป็นคุณครูสาวสวยย 55555

ร้านที่ขายเรทราคาก็ 1,500 up คะถือว่าไม่ถูกเลย แน่นอนว่าคนที่มาซื้อต้องเป็นคนที่ค่อนข้างมีตังค์อ่าเนอะ

วันนั้นก็มีลูกค้ากลุ่มนึงเป็นเด็กมัธยมคะ กรูกันเข้ามาในร้าน เอ๊ะอะเสียงดังมาก อันนี้ไม่อะไรคะ ไม่เท่าไหร่

น้องๆเค้าก็ลองรองเท้าก็ หลังจากนั้นก็เริ่มปรึกษากันเป็นภาษาอังกฤษ เราก็เฉยๆนะ เพราะเห็นป้ายชื่อเป็นภาษาอังกฤษ

คิดว่าคงเรียน English Program ก็เป็นเด็กหน้าตาดีคะ ทางบ้านคงมีเงินคะ โรงเรียนเอกชนที่ดังแห่งนึงในกทม.

พอลองไปลองมา น้องเค้าก็ลังเลกันคะ ว่าจะซื้อคู่ไหนดี ลังเลอยู่ 2 คู่ อยู่ดีๆก็มีน้องคนนึงพูดขึ้นมาว่า

This one look like 3,000 bath, but this one look like 1,000 bath ทั้งๆที่ราคามันอยู่ที่ 2,300 เลยอะคะ

แล้วน้องผู้หญิงอีกคนก็สะกิดๆแล้วบอกว่า "เดี๋ยวเค้าก็ฟังออกหรอก" ... น้องคนที่พูดก็ส่ายหน้าพร้อมกับทำหน้าแบบ เฮ้ออฟังไม่ออกหรอก

แต่...ในใจนี่เราแบบ 
อะแฮ่มม คุณน้องคะ คือพี่เรียนสูงกว่าอะนะคะ มหาลัยไม่ได้ไก่กาอาราเร่คะ รัฐบาลอันดับ1 ของประเทศไทย

อาจารย์นี่ต่างชาติครึ่งคณะ Textbook ใช้ภาษาอังกฤษ เคยอยู่ตปท.มาด้วย พี่คงฟังไม่ออกหรอกนะคะ

ไม่เข้าใจคะ ว่าทำไมเด็กสมัยนี้ึถึงได้ดูถูกคนอื่นขนาดนี้ คือจริงๆมีเยอะกว่านี้ แต่เดี๋ยวมันเยอะเกิน เอาอันที่พีคจิงมาเล่าดีกว่า ที่ทำให้เราปรี๊ดดด แต่ต้องเก็บไว้ใจใจ เพราะว่าลูกค้าคือผู้ถูกเสมอ (เราโดนสอนมาแบบนี้ ไม่ผิดทฤษฏี 555555555)

แอบบคิดๆว่า ถ้าเรามีลูก เราจะเลี้ยงลูกให้ติดดินท่ีสุด แบบ มีตังค์ แต่ติดดิน และไม่ดูถูกคนอื่นอะคะ

เพราะ คุณแม่เราก็สอนเสมอว่า คนมีจริงๆเค้าไม่อวดกันหรอกนะ ไม่ต้องเอาอะไรที่มี(หมายถึงพวกแบรนด์เนมอะไรงี้อะคะ) ไปโพสบน Social Network ให้ชาวบ้านเค้าเห็นจะๆ (อารมณ์แบบ นี่ของใหม่กรู๊!!!!) เรามีเราก็ใช้ปกติธรรมดา โพสไปทำไมให้คนอื่นเค้าหมั่นไส้เราเปล่าๆ ทำตัวให้เป็นขี้ปากชาวบ้าน มันไม่น่าภูมิใจคะ