--------

เข้าใจ ณ จุดนี้ เพราะเราเป็นเหมือนกันค่ะ
"จะชอบมีคนไม่ชอบหน้าเราทั้งๆที่ไม่ได้รู้จักกันหรือพุดคุยกันเลย
เราเป็นคนเงียบๆไม่ได้เป็นคนเฟรนลี่อะไร "
เรากำลังมองหางานแรกหลังเรียนจบ เราจะพยายามทำตัวให้ไม่เหมือนที่แล้วๆมา
จะยิ้ม-หัวเราะ หาเรื่องชวนคุย อาจจะต้องเสียความเป็นตัวเองไปบ้าง
แต่ถ้าไม่มีโอกาสที่ได้คุยกันแล้วไม่ชอบกันจะทำอย่างไรน๊อ
เราเคยมี ปสก.ตอนทำงานพาส-ทาร์ม ตอนเรียนมาเหมือนกัน
ไม่เล่าดีกว่าเนอะ ยาวอ่ะ แต่ก็เหมือนๆกันกับคุณ จขทก.อ่ะแหละ

เราเข้าใจ จขกท.เลยค่ะ เพราะเราก็เจอแบบนี้เหมือนกัน ถ้าเราไปอยู่ที่ใหม่ๆหรือเจอคนที่ไม่เคยรู้จักกันมาก่อน เราจะเป็นฝ่ายทักเพื่อนใหม่ก่อนเสมอ แต่เค้าก็ไม่เปิดใจรับเราเำหมือนเดิม เราก็เป็นคนเงียบๆเหมือนกันแต่เราก็ทักทุกคนก่อนเสมอเพราะอยากมีมิตร แต่ก็ไม่เป็นผล ก็เคยคิดนะทำไมเค้าไม่เปิดใจรับเรา ทีบางคนก็เงียบๆเหมือนเราแต่ก็มีคนอยากมาเป็นมิตรกะเค้า ตอนนี้เราก็ได้แต่ปลง แล้วก็อยู่แบบอึดอัดใจเหมือนกัน เรา้รู้อยู่อย่าง.. คนนึงไม่ชอบเราก็พาให้อีกหลายคนไม่ชอบเราไปด้วย ทำให้คนอื่นเข้าใจเราผิดอีก เพราะปากของ she อยากเล่าเรื่องเราให้จขกท.ฟังนะแต่มันยาว เอาเป็นว่าเราเข้าใจจขกท.นะ ใครไม่เจอกะตัวไม่เข้าใจความรู้สึกหรอก

 ลองหัดยิ้มนะคะ ^___________________^

เป็นกำลังใจให้ค่ะ 

ต้องขนันยิ้มค่ะ

บางทีการที่เรายิ้มเนี่ยมันช่วยให้บรรยากาศหายตึงเครียดได้โดยปริยาย