ลบจ้า

พี่ไม่ได้อ่าน แต่อ่านจากเม้นท์ือื่น อยากเตือนว่าเวลาคบใครให้ใช้ฆราวาสธรรม 4 ลองหาในเน็ตอ่านดูนะคะ 1 ในนั้นคือ จาคะ ความเสียสละกิเลสของตน คือทิ้งความเป็นฉัน ทิ้งความเป็นเธอ  แต่หลอมรวมเป็น "เรา"  อีกข้อคือความอดทน อดทนจากทิฐิของตนเอง การวีนเหวียง อารมณ์ใส่แฟน คือน้องมีความอดทนต่ำ ไม่พยามเข้าใจ  ถ้าขาดความเข้่าใจแล้ว จะประคองความรักไปไม่รอด  ต่อให้เลิกกับคนนี้ไป คนต่อไป ถ้ายังชอบใช้อารมณ์ ควบคุมไม่อยู่ จนขาดสติ ต้องเอาไปออกสาธารณะ กี่คน กี่คน ก็ต้องเลิก  ใจเย็นๆ ลดทิฐิลงนะคะ

อืม  เอาตรงๆนะคะ  เราก็ไม่เห็นด้วยที่คุณเอาเรื่องนี้ไปลงเฟสบุ้คคุณ หรือแฟนคุณนะคะ   เพราะมันเป็นเรื่องของคุณสองคน ไม่สมควรให้คนอื่นรับรู้...

เพื่อนเรา(ผู้ชาย) มีแฟนก็เป็นแบบนี้ค่ะ  ไม่ยอมให้คุยกับเราเลย..  แต่เราก็ไม่เคยไปต่อว่าอะไรเค้าต่อหน้านะ  จะมีบ่นกับเพื่อนบ้างเวลาคุยกันลับหลัง   แล้วเราก็รู้สึกว่า เออ ชั้นบริสุทธิ์ใจ คบกันมาก็ตั้งหลายปี ถ้ามันจะมีอะไร มันคงมีไปตั้งนานแล้ว..  แล้วมาห้ามเพื่อนเค้าคุยกันเนี่ย  เป็นอะไรที่สุดๆอ่ะ  

มันก็ไม่ผิดนะคะ ถ้าจขกท. จะห้ามคุยกับใคร  เพราะมันก็เป็นสิทธิ์ของแฟนจขกท. ว่าจะตัดสินใจคุยหรือไม่คุย  
แต่เรื่องแบบนี้  สังคมมันเป็นสังคมของเค้า   อย่าให้อะไรมันเกินเลย หรือจำกัดสิทธิกันมากเกินไป  นานๆไปมันจะกลายเป็นอึดอัดนะคะ  
อีกอย่าง เค้าก็คุยกันต่อหน้าคุณไม่ใช่เหรอ..  คุณก็ไปดูเฟสบุ้คของแฟนคุณได้ว่าคุยอะไรกัน
ถ้าคุยกันแล้วเล่นหัวกันจนเกินงาม  คุณก็เตือนแฟนคุณได้ว่า.. เออ  พูดแบบนี้ไม่ดีนะ เล่นแบบนี้ไม่ดีนะ มีแฟนแล้ว อย่าทำแบบนี้ ไม่ชอบ.. บลา บลา บลา ก็ว่ากันไป
ดีกว่าเค้าไปคุยกันลับหลัง  แล้วไม่รู้ว่ามีอะไรรึเปล่า..  แบบนี้อันตรายกว่ากันเยอะค่ะ

เราว่า เรื่องมันเล็กน้อย และค่อนข้างส่วนตัวอะ ไม่น่าแค๊บมาลงบอร์ดสาธารณะเลย -*-

เข้าใจนะว่าอารมณ์กำลังขึ้น แค่ทำใจร่ม ๆ ก่อนเน้อ จากที่ดูมันไม่มีอะไรหรอก ฟิวส์ที่เห็นน่าจะแค่เพื่อนกันเฮฮา

สู้ ๆ จ้า 

 ความจริงที่เพื่อนของแฟนคุณมาโพส FB แฟนคุณตั้งแต่แรกมันก็ไม่ได้มีอะไรนี่คะ
ก็ดูเหมือนจะเป็นเพื่อนกันปกติ โดยสำหรับตัวเราๆคิดว่าน้อยด้วยซ้ำค่ะ

คนเราสองคนเมื่อตัดสินใจคบกันแล้วต้องมีความเชื่อใจไว้ใจกันค่ะถึงจะอยู่กันแล้่วมีความสุข
เราเข้าใจค่ะด้วยอารมณ์ผู้หญิงและอะไรหลายๆอย่างทั้งความหึงหวง

แต่ลองคิดๆดูนะคะบางทีการทำแบบนี้มันอาจเป็นการสั่งสมความเบื่อให้กับทั้งคู่ค่ะ
ถึงคุณจะบอกว่านั่นไม่ได้เป็นการทะเลาะกันแต่มันก็ไม่ใช่การคุยกันด้วยดีใช่มั้ยล่ะคะ
เป็นผู้หญิงเราเข้าใจดีค่ะ ว่าต้องมีประชดบ้างไรบ้างงอนบ้างเหวี่ยงบ้าง

แตุ่่ถ้ามันหยุมหยิมมากไป หรือ เยอะไปเนี่ยมันอาจจจะทำให้อีกฝ่ายเบื่อได้โดยไม่รู้ตัวค่ะ
คือมันเหมือนสะสมๆๆไปเรื่อยๆจนนานวันมันมากขึ้นๆจนทนไม่ไหว

อันนี้เขียนจากประสบการณ์ค่ะเพราะเคยผ่านมาเหมือนกันค่ะ
คบกันมานานขี้หึงขี้งอนกันทั้งคู่ค่ะ
สุดท้ายก็เลิกกันเพราะรู้สึกว่าการได้คุยกับคนอื่น ศึกษาคนอื่นแล้วเราแฮปปี้กว่า

เราหวังดีจริงๆค่ะอยากให้คนที่รักกันเข้าใจกัน พูดคุยกันดีๆ 
อย่าหาเรื่องมาบั่นทอนความรู้สึกของทั้งสองคนจะดีกว่า

^__________^

 ขอบคุณทุกความเห็นคะสงสัย ต้องระงับอารมบ้างละ :)