ภาวะอิ่มตัวสำหรับความรักมันเป็นแบบไหนคะ

 คำแบบนี้ มันไม่ได้บัญญัติไว้เป๊ะๆ เพราะมันเป็นเรื่องของความรัก มันขึ้นอยู่กับปัจจัยทางปัจเจกชนเยอะค่ะ
 เราแต่งงานมานานแล้วก็ไม่เห็นจะต้องคิดถึงคำนี้แต่อย่างใด เอาแค่รักและมีความสุขกันดีก็น่าจะเพียงพอแล้วไม่ใช่หรอคะ

 ของเราคือ อยู่ตัวแล้วค่ะ ไม่โทรตาม ไม่ถามหา ไม่ต้องไปกินข้าว ดูหนังด้วยกัน ไม่ต้องไปช๊อปปิ้งด้วยกัน แต่ยังคุยละถามไถ่กันทุกวันค่ะ มีโอกาสก็ไปด้วยกัน อะไรงี้ค่ะ 

เราว่ามันไม่มีนิยามตายตัวแน่นอนหรอกคะ
มันอยู่ที่ความคิดของแต่ละคน การกระทำของแต่ละคู่มากกว่า ที่จะนิยามความรักอิ่มตัวแบบไหน
แบบพ่อแม่เรา(ของเรานะคะ ไม่รู้พ่อแม่คนอื่นเป็นยังงัย) เค้าไม่ได้เป็นความรักอิ่มตัว แต่หลังจากอยู่กันมาเกือบสามสิบปี
ความเป็นเพื่อน ความเข้าใจ ความเป็นห่วงกันมันเพิ่มขึ้นมาก ความรักหึงหวงแบบวัยรุ่นมันหมดไปแล้ว
มันมีแต่ความเชื่อใจกัน เป็นคู่ทุกข์คู่สุขกันมากกว่า

ส่วนคู่ที่เลิกกันก่อนแต่งงาน เราว่าเค้ามาคิดได้ว่า "มันไม่ใช่" มากกว่า
ที่คบกันที่ผ่านมา อาจจะพยายามปรับตัวให้เข้ากันให้ได้แล้ว แต่สุดท้ายแล้วมันจูนกันไม่ติด
แต่มันก็มีหลายปัจจัยที่ทำให้คนเราเลิกกันนะคะ ผู้หญิงอาจจะชอบข่ม ผู้ชายอาจจะเจ้าชู้

แต่สำหรับเรา เราว่ารักอิ่มตัวมันไม่มี
เราว่ามันเป็นช่วงที่ความรักเหลือแต่ความรัก ไม่มีการหลงกัน มีความเชื่อใจกันมากขึ้น เลิกตามติด โทรตาม
เพราะเราว่าคนเราถ้ารักกันจริงๆ ต้องมีความพยายามที่อยากจะปรับตัวตนของตัวเอง
เพื่อที่จะทำให้รักกันได้ตลอดไป ต่างฝ่ายต่างปรับเข้าหากัน นิดๆหน่อยๆ เราไม่เสียตัวตนของตัวเองหรอกคะ :)
แล้วถ้ารักกันจริงๆ ปรับตัวเข้าหากันได้ มันก็จะทำให้รักกันได้ตลอดไปจริงๆนะ

 เราว่ามันเป็นแบบที่ 2 อ่ะค่ะ

คือ มันเหมือน ไม่มีอะไรใหม่ๆแล้วอ่ะ โทรมาหา นอนยัง กินอะไรยัง ง่วงมั้ย ฝันดี

เหมือนไม่มีอะไรเพิ่มเติม .. เหมือนทำอะไรไปวันๆ

ถ้าเอาตามที่ยกตัวอย่างมาเนี่ย เราว่าแบบที่ 2 นะึคะ
ถ้าแบบที่ 1 เราว่ามันเหมือนความรักค่อยๆจางหายไปมากกว่า ไม่น่าจะเรียกว่าอิ่มตัว

แต่ถ้าสำหรับเรานะ เราว่าภาวะรักอิ่มตัวเนี่ย หมายถึงคนสองคนที่ยังรักกันอยู่ อาจไม่ได้หวานแหวนเท่าตอนจีบกันใหม่ๆ
แต่ก็รักกัน ประมาณนั้นนะ อิ่มตัวก็เหมือนมันเต็มแล้วอ่าค่ะ สุดๆแล้วสำหรับคนสองคน คิดว่างั้นนะ