กะลังจิตตกอย่างมาก ต้องการคำแนะนำจากชาวจีบันค่ะ T T

เรื่องของเรื่องคือ บ.ของเราเป็น outsource ซึ่งตัวเราเคยเป็นพนง.ของ บ.แม่มาก่อนแล้วถูกโอนมาเป็น outsourceอีกที เราก้อแฮปปี้มาหลายปีดีดัก แต่พอมาปีนี้ บ.แม่จะดึง พนง.กลับไปยังบ.แม่ทุกคน แต่อะไรหลายอย่างมันไม่เหมือนเดิมอ่ะคะ ทั้งรายได้ สวัสดิการ แถมเพิ่มงานทุกอย่าง เราก้อรู้สึกไม่แฮปปี้กะหลายๆนโยบายที่รู้มา เราอาจจะคิดสั้นไปรึเปล่า เราอยากลาออกแล้วเอาเงินกองทุนฯมาทำทุนค้าขาย แต่สามีก้อไม่เห็นด้วย แต่เรารู้สึกไม่ไหวกะบริษัทแล้ว จิงๆอิ่มตัวมานานแล้วค่ะ (รู้สึกไม่อยากเป็นมนุษย์เงินเดือนอีกแล้ว) แต่ที่ทำเพราะสบายใจ แต่ตอนนี้มันไม่ใช่อ่ะคะ เหมือนเด็กๆที่ตื่นมาแล้วไม่อยากไปโรงเรียน กลับบ้านดึกทุกวันแถมอาการไมเกรนก้อถามหา ตอนนี้คิดไม่ตกเลยค่ะ T T

Discussion (8)

ขอบคุณทุกคำแนะนำ ทุกกำลังใจค่ะ ตอนนี้รู้สึกดีขึ้นแล้ว คิดว่าคงอยู่สู้กันสักตั้ง ลองดู!!!
ใจเย็นๆ นะคะ ถ้าเงินเืดือน มันลดลงไม่เดือดร้อนมาก ก็น่าจะทำต่อไปก่อน หรือหางานใหม่ที่เงินเดือนพอๆ กับตอนนี้ดีกว่า

เพราะค้าขายโอกาสที่จะต้องมีคู่แข่งขันก็สูงมากๆ   ต้องเอาใจลูกค้ามากๆ     เราบอกจขกท.ว่า ธุรกิจที่เค้าทำแล้วรุ่งเรือง จริงๆ สิ่งสำคัญที่สุดคือ มีญาติพี่น้องช่วยกันหลายๆ คน  ไม่อย่างนั้นคุณก็จะเหนื่อยคนเดียว  และไม่ก้าวหน้ามากเหมือนเป็นพนักงานบริษัท ที่คุณสามารถเป็นระดับบริหารได้  แถมไว้ใจใครไม่ได้เลย ยกตัวอย่าง คุณมีร้านๆ นึง ซึ่งคุณต้องเฝ้าร้านอยู่คนเดียว  คุณมีลูกจ้าง 2 คน อยู่มาวันนึง คุณไปเข้าห้องน้ำในร้าน ปรากฎว่าเงินในร้านหายไป จับมือใครดมไม่ได้ สุดท้าย คุณก็ทำงานได้เงินเยอะ แต่เงินไปตกอยู่ในมือคนอื่น  คุณรับได้มั๊ยคะ  

นี่แหละคะคือปัญหา ถ้าคุณมีญาติพี่น้องคอยช่วยก็ลุยเลยคะ  แต่ถ้ามีแค่แฟนกับตัวคุณ 2 คน ก็อยากให้ตรึกตรองดูให้ได้นะคะ  จากเงินเดือนหลายหมื่น จ่ายแค่ค่าเดินทาง มีเครดิต  จะกลายเป็นคนไร้เครดิตไปเลย แถมขยายกิจการก็ไม่ได้ ต้นทุนก็สูงคะ
เบื่องานอยู่เหมือนกันค่ะ อารมณ์ตื่นมาแล้วไม่อยากไปทำงานนี่ เข้าใจเลยยยย
 อันนี้ก้อให้กำลังใจเนอะค่อยๆคิดไป..หนูว่าเรื่องขายของบางทีเราอาจจะไม่โชคดีเสมอไปนะเพราะคนเดี๋ยวนี้ขายของกันเยอะ..โอกาสจะขายได้ถึงขั้นรวยก้อน้อยลง..ลองคิดดูว่าอะไรที่ทำแล้วสบายไม่เดือดร้อนใครทำไปเลยค่ะ..อย่าลืมหาเวลาผ่อนคลายบ้างนะคะ..เป็นห่วงสาวจีบันด้วยกันทุกคนนะคะ
ปล.ประสบการณ์หนูยังน้อยอาจช่วยไรได้ไม่เยอะแต่สู้ๆนะคะมันต้องผ่านไปได้ค่ะ..
นั่นสิคะ เปิดอกคุยกับสามีดู ทำแบบนี้ไปนานๆไม่น่าดีต่อสุขภาพจิตนะคะ สามีคุณน่าจะรู้จักคุณดีลองหาทางออกร่วมกันดูค่ะ สู้ๆนะคะ