แบบนี้จะเรียกว่ามีน้ำใจดีมั้ยเนี่ย

 สวัสดีค่ะสาวๆคือวันนี้มีเรื่องจะเล่าให้ฟัง วันนี้อ่ะเราเลิกงานตอนสองทุ่ม
อ่ะเราเลิกงาน เราก็มารอรถเมล์กลับที่พัก พอเห็นรถแล้วแทบไม่อยากขึ้นอ่ะ ขนาดว่า สองทุ่มแล้ว
ยังแน่นเอี้ยด แบบสุดๆแต่เลือกไม่ได้ไง ก็ต้องขึ้น พอเราขึ้นรถอ่ะ 
ก็มีผู้ชายคนนึงเค้าสะกิดเรา บอกว่ามานั่งตรงนี้ก็ได้ครับ อ่ะ เราก็ไปนั่ง
แล้วพอดีว่าเบาะคู่นั้นอ่ะมีแฟนของผู้ชายคนนั้นอ่ะนั่งคู่กัน เราเห็นผู้หญิงคนนั้นอ่ะ เหมือนมองๆ
ผู้ชายที่ลุกให้เรานั่ง แต่เราคิดว่า เออ ค้าคงงอนกันไมี่เกี่ยวกับเรา พอเรานั่งผู้หญิงคนนั้นก็พูดกับแฟนว่า
ลุกทำไม ไม่อยากนั่งด้วยหรอ
ผู้ชายก็บอกว่า
ก็เค้าเป็นผู้หญิง ลุกให้นั่งไม่เป็นไรหรอก 
แล้วผู้หญิงก็มองหน้าเราแบบโกรธๆอ่ะ เราก็งงดิ แบบว่า กุทำอะไรวะ มามองแบบนี้
เราก็เลยยิ้มให้ แต่ในใจนี่คิดว่า ดูจะงี่เง่านะยัยนี่
และแล้วประโยคที่ทำให้เราแอบตกใจเล็กๆคือผู้หญิงคนนั้นพูดว่า
คุณคะ ลุกได้มั้ย เราจะนั่งกับแฟนค่ะ
เออว่ะ เฮ้ย งงอ่ะ คนในรถก็มองนะว่า เออ ทำไมพูดแบบนี้แต่เหมือน ชีไม่แคร์อ่ะว่า จะอะไรก็ช่าง ห่างกันไม่ได้
สุดท้ายเลยเราเลยยอมลุกแล้วยืนซะจะได้จบๆ ไม่มีปัญหาอะไรนะ ผู้ชายก็บอกว่า นั่งไปเถอะครับไม่มีอะไรหรอก
ผูหญิงก็ไม่ยอมเราเลยบอกว่า ไม่เป็นไรค่ะ นั่งเถอะค่ะลแล้วยิ้มให้ผู้ชาย เหมือนผู้ชายเค้าจะอายอ่ะ เหมือนว่าแฟนตัวเองงี่เง่า อะไรแบบนี้อ่ะ เราก็เลยโดนมองหน้ามาตลอดทางเลยอ่ะแล้วเค้าก็นั่งเถียงกันเบาๆบนรถ ซึ่งเราก็ได้ยินบ้าง เพราะยืนอยู่ตรงนั้นแหละ
คือเราจะบอกว่าตรงที่เรายืนอ่ะไม่มีผู้หญิงยืนอยู่ตรงนั้นไง พอเราขึ้นไปเลยเป็นผู้หญิงคนเดียวที่ยืนอยู่คือที่เล่าเนี่ย จริงๆไม่อยากมานั่งคิดนะ แต่มันอดไม่ได้อ่ะ ไม่เข้าใจ ว่าทำไมเค้าเป็นแบบนี้อยากถามสาวๆว่ามีใครเป็นแบบนี้มั้ยคะ แบบ แฟนตัวเองเป็นสุภาพบุรุษขนาดนี้แทนที่จะภูมิใจ