ยิ่งเห็นยิ่งรู้สึกแย่ขึ้นทุกวัน เมื่อเดินทางด้วยรถไฟฟ้าไปทำงานทุกวัน

 
ดีคร่าพวกเพื่อนรู้สึกกันบ้างไหมค่ะว่า เวลาขึ้นรถไฟฟ้า จะเจอสิ่งแย่ๆ เสมอๆ อย่างเรา

 ไม่รู้จะพูดยังไงค่ะพวกเพื่อน ก็คงจะเคยพบเห็นผู้คนที่สัญจรร่วมขบวนกับเราด้วยนะค่ะว่าแต่ละคนต่างไม่เคยรู้จักกัน แต่ก็เราเป็นคนไทย สัญลักษณ์เราคือการมีน้ำใจ เื้อื้อเฟื้อ เผื่อแผ่ เมตตา แบ่งปัน มีรอยยิ้ม  แต่พอได้ขึนรถไฟฟ้าหรือขึ้นรถเมล์ ก็ตาม ถ้าเราเห็นคนแก่ เด็ก คนพิการ คนท้อง คนถือของหนัก และหลายๆอย่างที่คิดว่าเราช่วยได้ เป็นเราก็มักจะลุกให้นั่งเมื่อเราเจอ เด็กหรือคนแก่ และคนท้องอ่ะค่ะ แต่คนอื่นๆที่เค้านั่ง กลับทำเป็นเหมือนไม่มีอะไรเกิดขึ้น ทำนิ่ง เฉย!!!! แต่พอเราเห็นอย่างเช่น คนท้องยืนและคนแก่ที่เค้าขาแข้งไม่ค่อยดีแล้ว เราก็ยืนอยู่ แต่พอเรามอง กลับไม่มีใครลุกให้นั่งสักคน เห็นแล้วเราก็สลดในใจค่ะว่าทำไมพวกคนที่นั่งเค้าไม่ลุกให้บ้างหรือกลัวไม่มีที่นั่งหันเหรอ ไม่รู้จะมองแบบไหนค่ะได้แต่มองแบบ=="เห้อ!!! เป็นแบบนี้ทุกวันเลยจริงๆค่ะที่เราเห็น มันทำเห็นเป็นภาพชินตา จนเฉยๆ คิดว่าใครมีน้ำใจได้บุญ ไปเท่านั้นล่ะค่ะ  เพื่อนๆคงจะเคยเจอแบบนี้มาบ้างบนรถไฟฟ้าน่ะค่ะ ก็ไม่ต้องบอกว่ารู้สึกกันไงบ้างถ้าเจอแบบนี้แบบเรา