ขอคำปรึกษา:เราจะทำยังงัยดี T^T

คือเรื่องมันมีอยู่ว่า ตอนนี้เรากับแฟนทะเลาะกันเพราะเกิดจากการน้อยเนื้อต่ำใจของเราเอง

คือแฟนเราพูดออกมาว่าไม่ต้องไปหาเขาที่บ้านอีก พูดแบบนี้มา2ครั้งแล้ว มันทำให้เรารู้สึกน้อยใจมาก

ตอนแรกเราก็รู้นะว่าแฟนเราพูดแบบไม่ได้คิดแต่มัน2ครั้งแล้วเราก็เลยน้อยใจไม่พูดกับเขา

แฟนเราก็ถามว่าเป็นอะไร คราวนี้ระเบิดออกมาหมดเลยจ้าประมาณว่าทำไมต้องพูดอย่างนี้ รู้มั้ยว่าเรารู้สึกแย่รู้สึกเป็นผู้หญิงไม่ดีที่ไปหาผู้ชายถึงบ้าน ระบายออกไปหมดเลยพร้อมน้ำตา

แต่แทนที่มันจะดีขึ้นกลับแย่ลงกว่าเดิมซะอีก แฟนเราก็เน้นคำนั้นอีกแล้ว "ถ้ารู้สึกเสียศักศรีมากก็ไม่ต้องมา.

เรายิ่งรู้สึกแย่ลงไปอีกพยายามจะพูดแต่เขาก็ไม่ฟังแล้วตัดสายทิ้งไป ซึ่งทุกครั้งที่เราร้องไห้แฟนเราจะชอบวางสายไปเฉยๆแล้วปล่อยให้เรารู้สึกแย่อยู่คนเดียว เราหวังว่าวันต่อไปมันจะดีขึ้นแต่ก็ไม่ เราโทไปเขาก็รับนะแต่ถามคำตอบคำ

พูดเหมือนไม่อยากคุยกับเราเป็นแบบนี้มา2วันแล้ว และเมื่อคืนเราทนไม่ได้อีกต่อไปมันรู้สึกอึดอัดมาก เราเลยถามเขาไปว่าจะกลับมาคุยกันดีๆเหมือนเดิมไม่ได้ใช่ไหม เขาก็บอกว่านี่ก็ดีแล้วจะเอาอะไรอีก เราเป็นคนอ่อนไหวง่าย ต่อมน้ำตาเริ่มแตก ยังไม่ทันจะพูดจบเขาก็วางสายไป อืมมมมม ซึ่ง

เราเลยกลับมาคิดว่าเรายอมเค้ามากไปหรือเปล่าคือทุกครั้งที่ทะเลาะกันไม่ว่าจะผิดหรือถูกเราก็ต้องเป็นฝ่ายโทรไปคุยก่อนตลอด เราอยากเข้มแข็งเหมือนเขา คือไม่อยากต้องเป็นฝ่ายยอมแล้วเพราะมันเหมือนทำร้ายตัวเอง ยิ่งพูดก็ยิ่งเจ็บเอง เราอยากปรึกษาว่าเราจะทำยังไงดี เราคิดว่าจะไม่โทนะแต่พอถึงเวลามันก็อดไม่ได้ทุกที

อาจจะพร่ำเพ้อยาวไปหน่อยนะคิดซะว่าเรามาระบายให้เพื่อนๆฟังแล้วกัน เพราะเราไม่รู้จะพูดให้ใครฟังมันอึดอัดมากก