ลบค่ะ


...

Discussion (12)

 เราก็เป้นคะ ทั้งๆที่เราเป้นน้องทำไมถึงทำให้เรารู้สึกว่าเราเหมือนพี่มากกว่า ใจหนึ่งก็อยากจะเอาพ่อแม่หนีออกมาอยู่กับเรานะ แต่ ถ้างั้น...เราก็ไม่ได้ดูแลพ่อแม่อยู่ดี ลองคิดดูดีๆนะคะ ว่าคุณออกจากบ้าน ใครดูแลพ่อแม่ พี่ชายเหรอ เราต้องดูแลพ่อแม่ซิคะๆ สู้ๆนะคะ ตอนเราก็อยากจะเอาพ่อแม่มาเลี้ยงเองเหมือนกัน เราชอบบอกพ่อแม่บ่อยๆว่า ไม่รุ้แหละ ใครจะเลี้ยงแม่กะปะป๊าไหม แต่เค้าจะเลี้ยงแม่กะปะป๊าเองนะ ทนหน่อย อีกสองปีเองๆๆ (พอดีเราเรียนต่อโท นะคะ)

ถ้าเงิน2ล้าน เป็นเงินที่พ่อแม่หามาได้ ก็ปล่อยท่านทำเถอะค่ะ ให้คิดว่าเป็นการตอบแทนพ่อกับแม่นะ

แม่เรา้เคยเล่าให้ฟังว่า ในบรรดาพี่น้อง (10คน) มีแม่คนเดียวที่ประหยัด อดออมทุกอย่าง ช่วยงาน

ยาย (แม่ของแม่) ทุกอย่าง แม่บอกพี่น้องชอบมาจิ๊กเงินในกระบุง แม่ก็ต้องเอาไปซ่อน แม่ไม่เคย

ขอเงินยายซื้ออะไรเลย โตมาก็ทำงานเก็็บเงิน จนเรียนจบก็ส่งเงินให้ตา-ยาย พี่น้องก็ไม่ได้ให้เงินซักคน

ตอนตายายเสีย สมบัติทุกอย่างก็แบ่งกันไป แม่ไม่เคยเรียกร้องอะไรเลย ทั้งๆ ที่แม่เป็นคนให้เงินตายาย

เดือนๆ นึง1-3หมื่น ทุกเดือนจนตากับยายเสีย  เพราะแม่เรารักพ่อกับแม่มาก

เชื่อเถอะค่ะ ถ้าเรากตัญญูกับพ่อแม่ ชีวิตเราจะเจริญจะไม่มีวันตกอับ เราดูจากแม่เราเป็นตัวอย่างนะ

 

 คุณเข้มแข็งมากเลยนะ ขอชื่นชม แล้วคุณทำถูกแล้วที่ออกมาใช้ชีวิตด้วยตัวเอง ส่วนพ่อแม่จขกทลองพูดกับท่านจริงๆจังๆเรื่องการประกันสุขภาพกับการออมเงินหลังเกษียณ ถ้าท่านไม่มีเงินตรงนี้ไว้ใช้ในอนาคตจะลำบากมาก ส่วนพี่ชายอยากทำธุรกิจ ต้องให้ไปกู้ธนาคารมาเพื่อลงทุนเอง ในช่วงเศรษฐกิจอย่างนี้ เราเห็นแววไม่ดีมาแล้วถ้าเกิดพ่อแม่จขกทเอาเงินให้พี่ชายไปลงทุน ขอให้คุณโชคดีค่ะ

เหมือนเรื่องนี้พี่ชายจะเป็นตัวร้าย ควรให้พี่ชายหางานทำเองนะ ทำธุรกิจต้องเก่งบวกเฮง ไม่ใช่จะรวยกันง่ายๆ รุ่นเดียวกันเลย สามสิบเอ็ดปีนี้ เค้าน่าจะยอมรับนะว่าถึงจะจบโทรึจบนอก พอเริ่มงานใหม่เงินเดือนมันก็แปดพันเก้าพันทั้งนั้น ลองประหยัดๆใช้ให้พอ รับผิดชอบตัวเอง ว่างๆ ก็นั่งเทศก์มันเลยย มรดกพ่อแม่ต้องเก็บไว้ใช้ยามฉุกเฉิน  เป็นกำลังใจให้น้องนะคะ ขอให้ได้งานที่มั่นคงทำไวไวนะคะ อย่าได้ไปแคร์ ยิ่งถ้าเรามีรายได้เลี้ยงดูพ่อแม่เค้าจะได้สบายใจ สู้ๆ

 เฮ้อ บอกพ่อแม่ว่าเงิน 2 ล้านให้พี่ไปหาเองดีกว่า โตแล้วไม่ใช่เด็กๆ