ขอนอกเรื่องหน่อยนะคะ เราอยากให้เพื่อนกลับใจค่ะ

เราเข้าใจว่าจขกท.หวังดีนะคะ แต่เราก็คิดเหมือนความเห็นอื่นๆ ว่าห้ามไปคงไม่ฟัง
ถ้าสบายใจที่จะคบต่อก็คบ ถ้าไม่สบายใจก็ปลีกตัวออกมาจะดีกว่า

ตามความเห็นส่วนตัวเรานะคะ ก็คงสามารถเป็นเพื่อนกันได้เหมือนเดิม
แต่ถ้าจะให้มากอดกัน กินข้าวจานเดียวกัน กินน้ำแก้วเดียวกัน
พูดตรงๆ ว่าเราคงไม่สนิทใจเหมือนเดิมอ่าค่ะ เรากลัวเรื่องโรคติดต่อทางเพศสัมพันธ์ค่ะ

ถึงแม้จะรู้ว่ามันไม่ติดผ่านช่องทางดังกล่าวด้านบน แต่ก็คงไม่สนิทใจจริงๆ อย่างที่บอกค่ะ

คงต้องปล่อย เค้าไปค่ะ พอแก่ตัวลง ก็เสือมสภาพหมดแล้ว ทำได้แค่ช่วงเวลาหนึ่ง เท่านั้นเอง

 น้อยคนที่จะเลิกได้นะ เงินมันดีไง ฟุ้งเฟ้อได้ มีของแพง ๆ ใช้ มีรถ ใครจะไม่ชอบ

หรืออาจจะรสนิยมส่วนตัว  ทางที่ดี พูดให้เค้าคิดค่ะ อย่าไปแบ แกเลิกเหอะ นู่นนี่

เค้าไม่ฟังหรอก ลองยกตัวอย่าง มาคุยให้เหมือนเป็นเรื่องทั่วไป วันนึงเค้าอาจจะซึมซับค่ะ

แต่ถ้าเป็นเพื่อนเรา เราปล่อย เพราะโตแล้ว ชีวิตใครชีวิตมัน  ถ้าไม่ทำให้เราเดือดร้อน

เราก็ยังคบเป็นเพื่อนเหมือนเดิม ไม่มีทางที่เราจะเปลี่ยนชีวิตใครได้

อยู่ข้าง ๆ คอยเป็นที่ปรึกษาดีกว่า ^^

เราว่าเรื่องแบบนี้ห้ามไปเค้าก็คงไม่ฟังหรอกค่ะ คิดว่าก่อนหน้านี้ก็อาจจะมีคนเตือนเค้ามาแล้วเหมือนกัน จริงๆก็โตๆกันแล้ว เค้าคงคิดถึงผลที่จะตามมาของเค้าแล้วค่ะ เอาเป็นว่าถ้าสบายใจจะคบต่อก็เลือกคบแต่ส่วนดีๆของเค้า ถ้าไม่อยากคบก็ถอยห่างออกมาดีกว่าค่ะ ในมุมมองเราเราว่าทำอาชีพแบบนี้ดูไม่ดีและเสียหาย แต่ในมุมเค้าอาจจะคิดคนละอย่างค่ะ

เราว่าเรื่องแบบนี้พูดยากค่ะ ยิ่งจบการศึกษาสูง มีวุฒิภาวะในการตัดสินใจแล้วยังเลือกจะทำอาชีพนี้ คงพูดให้เลิกทันทียากค่ะ เราว่าค่อยๆคุยกับเพื่อนว่าทำไมถึงทำ พยามหาสาเหตุก่อนค่ะ อาจจะเป็นเพราะเงินดี หรือมีปัญหาอะไรก็ได้นะคะ เพื่อนอาจไม่เลิกทันทีแต่ถ้าเราค่อยๆเตือนค่อยๆเป็นที่ปรึกษา อยู่เป็นเพื่อนเค้า สักวันเค้าต้องเข้าใจในความหวังดีของเราค่ะ ถ้าไปพยามพูดให้เลิกมากๆบางทีเพื่อนอาจปิดกั้นเราไปเลยก็ได้ ของแบบนี้เราว่าเค้าอาจมีปัญหาหรือคิดแตกต่างจากเรา เพราะฉะนั้นเราว่าต้องค่อยๆใช้เวลานะคะ เราเคยมีคนรู้จักเหมือนกันเป็นเด็กเสี่ย คือเสียตัวด้วยนะคะ เหตุผลคือเพราะอยากได้เงินไปช้อปปิ้ง บางทีคนบางคนก็วัตถุนิยมจนหาความพอดีไม่เจอ เราต้องค่อยๆคุยกับเค้าค่ะ สู้ๆนะคะ สักวันเพื่อนจะเข้าใจค่ะ :)