ว่าด้วยเรื่องสิวๆทั้งหลาย

ด้วยความไม่เคยเป็นสิวและเชื่อฝังหัวว่าการหาหมอสิวจะเลี้ยงไข้และหยุดหาไม่ได้ เลยตั้งตัวเป็นเภสัชกรหญิงจำเป็น

Search หาข้อมูลและจัดแจงไปซื้อยาต่างๆ( Cetaphil , BP ) มาใช้ แต่ไม่รุเพราะอะไร หน้ากลับหมองคล้ำเหมือนโดนของ แถมสิวเจ้ากรรมดูแห้งก็จิงแต่ทิ้งรอยดำ แถมยังทยอยขึ้นอย่างต่อเนื่อง

สุดท้ายคุณแฟน (เก่า) กลับมาจากออส พอเห็นหนังหน้าที่เปลี่ยนไป ตกใจสุดขีด รีบลากไปหาหมอสิวโดยด่วน

คลินิคคุณหมออยู่ซอยสุขุมวิทร้อยกว่า ( หลายปีแล้วค่ะ เลยลืมๆ ) เป็นคลินิครักษาโรคทั่วไป ( มีทำฟันด้วย ) ดูธรรมดามากๆ
แถมคุณหมอเป็นคุณหมอผู้ชายแก่ๆหน่อยแต่ใจดีมากๆๆๆ แอบเห็นประกาศนียบัตรจบแพทย์ผิวหนังมาจากเมกา

 อึ้งเลย

คุณหมอให้หยุดทุกอย่าง ให้ยากินแคปซูลสีเขียวแก่,สบู่ล้างหน้าแอคเน่เอด,ยาทาก่อนล้างหน้า,แป้งน้ำก่อนนอนและสุดท้ายกันแดด(น่าจะเป็นสเปคตร้าแบน60นะ ) แค่นั้นจบ   เบ็ดเสร็จ 2 อาทิตย์ 800 บาท  เราก็หามาเรื่อยๆ ช่วงสองเดือนแรกนี่หน้าแห้งและลอกขุยๆ เหมือนเด็กดักแด้ เพื่อนๆที่รู้ว่าหาหมอสิวมาก็พูดดีมาก " แก ไม่เห็นหายเลยอ่ะ เลี้ยงไข้ป่ะเนี่ย...บลาๆๆๆ " ขอบใจ

พอซักสามเดือนหน้าเริ่มลอกออก สิวหยุดขึ้น หน้าเริ่มใสละ คุณหมอให้หยุดยากิน ใช้แต่ยาทา ค่าใช้จ่ายเหลือเดือนละ พันนึงเองมั้ง
และไปหาแค่เดือนละครั้ง ( ตอนนั้นเราอยู่ตจว.) แล้วพอประมาณหกเดือนเราก็เลิกหาหมอและเลิกใช้ยาทุกตัวจากหมอเพราะเราย้ายไปทำงานสระบุรีซึ่งไม่สะดวกในการเดินทางมาซื้อยามากๆๆ

ตอนแรกก็กลัวๆนะว่าสิวมันจะกลับมาบุกอีก ป่าววะ? แต่ก็ไม่เคยมีปัญหาสิวอีกเลยจนเดี๋ยวนี้

พิมพ์มายาวยืดเลย ( เบื่อยังเนี่ย ) คือเราแฮปปี้กะคุณหมอที่นี่มากๆๆๆๆเลยนะ และอยากให้เพื่อนๆที่มีปัญหาสิวเรื้อรัง ที่ต้องเสียเงินรักษาแพงๆไปกะธุรกิจหมอเชิงพาณิชย์ ลองไปหาหมอที่เป็นหมอจริงๆอ่ะ ไม่ใช่ว่า เอะอะก็ให้ยาแพงๆ ยาแรงๆ หรือหว่านล้อมให้เข้าคอร์สเป็นหมื่นๆ คือบางทีมันเสียความรู้สึกอ่ะ มันเป็นการค้าเกินไปมั้ย?

ก็มาแลกเปลี่ยนประสบการณ์กันค่ะ ใครเป็นสิวอยู่ก็สู้ๆๆๆนะคะ อย่าเครียด ยิ่งเครียดยิ่งขึ้น ยิ่งแกะยิ่งดำ

ขอให้สวย+หน้าใสกันทุกคนเน้อ