ตกงานเพราะขาแตกลาย

ตอนนี้ตกงานมาเป็นเวลา 1 เดือนแล้วเพราะว่าได้ที่แรกก็ไม่ทำพอที่ที2เค้าให้ส่กระโปรง

ไปทำงานท่เหนือเข่าแล้วรอยแตกลายอยู่ตรงน่องพอดีมันลายมากเลยไม่อยากใส่

เมื่อวานไปเซ็นสัญญาแต่รู้สึกอึดอัดเมื่อวานใส่กระโปรงพลีทสีชมพูไปเค้าบอกว่ามัน

ไม่สุภาพดูสบายเกินไปไม่รู้จะทำยังไงตอนนั้นเซ็นสัญญาเสร็จแล้วบอกเค้าว่าไม่ทำแล้ว

ไม่รุ้คิดยังไงแล้วเดินกลับบ้านเลยพอกลับมาบ้านโดนที่บ้านว่าด่าบ่นเรื่องแค่นี้เอง

เพราะมันใกล้บ้านด้วยเครียดหนักมากงานก้ไม่มีทำเงินก็ไม่มีเค้าบอกก้แค่ขาแตกลายเอง

แต่เราไม่มั่นใจทำยังก้ไม่มั่นใจทั้งเอาครีมลองพื้นมาโบกทั้งถุงน่องยังไม่ดีเลยก้ยังเห็นชัดอยู่

มันเป็นเหตุผลที่ไม่ยอมทำงานที่ดูปัญญาอ่อนแต่มันก็ทำให้เครียดมากจนจิตตกไม่รุ้จะทำไงดี

ปวดหัวกับตัวเองเกลียดตัวเองจริงๆร้องไห้แต่ไม่มีเข้าใจสักคนที่เข้าใจแต่อยากแค่ระบายเท่านั้น

เพราะคนส่วนใหญ่คงเห็นว่าเป็นเหตุผลที่โง่ปัญญาอ่อนตกงานแล้วยังเลือกอีกเราเอามาลงก็คงจะโดน

ว่าอีกมั้ยเครียดๆๆๆๆๆขอบคุณค่ะ

Discussion (34)

ไอคนที่ไม่เป็นก็ตอบได้ว่าไม่เป็นไร มั่นๆเข้าไว้ แต่ถ้าลองคุณเป็นมั่งสิ ใส่สั้นขาแตกลาย เดินไปไหนใครๆก็มอง ผู้ชงผู้ชายก็มอง มันเสียเซลฟ์จริงๆนะ ยิ่งเป็นคนที่เราชอบอยู้แล้วยิ่งไปกันใหญ่ เราล่ะ เข้าใจหัวอกเจ้าของกระทู้เลย เซงจิต พวกที่บอก ไม่เป็นไรๆ
เป็นกำลังให้เหมือนกันนะคะ เหมือนที่ความคิดเห็นบนบอก คนที่เค้าไม่เป็นเค้าไม่เข้าใจหรอกค่ะ ว่ามันทำให้เราวิตกกังวลและเสียเซลฟ์มากแค่ไหน ฟังดูเหมือนเรื่องเล็กๆแต่ถ้าคุณมาเป็นบ้างจะรู้ว่ามันไม่เล็กและน่าอายมากค่ะ เพราะเราก็เป็น ทุกวันนี้ไม่เคยได้ใส่กางเกงหรือกระโปรงสั้นเหนือเข่ากับเค้าเลย อายมากแล้วก็ทุกข์มาก รักษาเท่าไหร่ก็ไม่อาย เอาเป็นว่าหางานใหม่ดีกว่าค่ะ งานที่ใส่กระโปรงคุลมเข่ามีอีกเยอะค่ะ ขอให้หาเจอแล้วก็โชคดีนะคะ

 ถุงน่องช่วยได้ระดับนึงค่ะ ลองใส่บ่อยๆ เดี๋ยวเริ่มชินก็จะมีความมั่นใจมากขึ้นนะค่ะ 

เราเป็นกำลังใจให้ค่ะ แต่เจ้าของกระทู้ก็ต้องฝึกความมั่นใจด้วยนะค่ะ ถ้าไม่เริ่ม ถ้าไม่ชินความมั่นใจก็จะไม่เกิดค่ะ ยังงัยงานเก่ายกเลิกไปแล้ว ก็ไม่ต้องไปกังวลย้อนหลัง พยายามหางานใหม่ค่ะ ยังงัยเราก็คิดว่างานสำคัญที่สุดนะค่ะ พอเรามีเงิน เราอาจจะบำรุงตัวเองมากขึ้น แล้วก็จะดีขึ้นเรื่อยๆ แน่นอนค่ะ


ยกตัวอย่างน้องที่บริษัทเรา เค้าอวบๆ ผิวคล้ำๆ (แต่ไม่ดำนะ) แล้วตรงน่องเค้าก็จะแตกลายนิิดๆ คือเค้าจะชอบใส่กระโปรงสั้น และค่อนข้างแต่งตัวเยอะ แต่มันสำคัญตรงที่น้องเค้านิสัยน่ารัก เข้ากับคนอื่นได้ดี ขยันแล้วเค้าพูดอะไรแบบจริงใจอ่ะค่ะ หัวหน้าก็รัก เราคนละแผนกกับน้องเค้ายังเอ็นดูน้องเค้านะ แบบ น้องเค้า happy ลัลล้ามาก


สรุปทั้งหมดความมั่นใจ เชื่อมั่นในตัวเองสำคัญสุดค่ะ ฝึกได้ค่ะของแบบนี้ เอาใจช่วยค่ะ

ไม่เห็นเป็นไรเลยค่ะ

ตอนนี้ก็หางานใหม่


คนเราไม่มีใครสมบูรณ์แบบไปซะหมดทุกอย่าง การทำงานต้องการบุคลากรที่มีคุณภาพในการทำงานมากกว่าความสวยงามของรูปร่างหน้าตานะคะ ถ้างานที่เราทำไม่ต้องออกไปประสานงานหรือทำงานเบื้องหน้าให้กับบริษัทหรือองค์กรที่เราทำ แต่ถ้างานที่ทำมันจำเป็นที่จะต้องใส่ยูนิฟอร์มตามที่เค้ากำหนดมาในเมื่อเราไม่มีคุณสมบัติเราก็น่าจะตัดสินใจถูกที่เราไม่เลือก เพราะทำไปมันก็ฝืน 


ขอให้เพิ่มความมั่นใจของตัวเองเข้าไปอีก

หลายคนก็ไม่ได้สวยหรืออะไรเลย แต่มั่นใจที่จะเปลี่ยน ปรับ หรือ ปรุงแต่ง ตัวเองเพื่อทำงานหรือทำในสิ่งที่ตนเองรัก ขาเรามันไม่สำคัญไปกว่ามันสมองเราค่ะ

อย่าคิดมากเลยค่ะ 
หางานใหม่ แล้วก็มั่นใจในตัวเองให้เยอะๆ เราไม่ได้ด้อยกว่าคนอื่นนะ

ขอบคุณมากๆค่ะที่เข้าใจตรงนี้ใครที่ไม่เป็นมักไม่ค่อยเข้าใจค่ะ

เสียใจค่ะไม่เรื่องมากแต่มันน่าเกลียดจริงๆเราเป็นคนขาดความมั่นใจ

ในตัวเองมากๆตรงนี้คือข้อเสียของเราจะพยายามปรับปรุงตัวเองค่ะ

ขอบคุณมากค่ะที่เข้าใจความรู้สึก