ว่าด้วยเรื่องของแม่ (มีเรื่องให้ช่วยด้วยค่ะ)

 

ตอนนี้เรากำลังตามล่าหาน้ำหอม Nina Ricci รุ่น Deci Dela อยู่ค่ะ(น้ำหอมรุ่นแม่ๆยายๆรู้จักเลย แต่เราก็รู้จักนี่หว่า กร๊าก~)

 

ตามหาให้คุณแม่เพราะเวลาคุณแม่ตามเราไปซื้อน้ำหอมที่ร้านหิ้วอ่ะค่ะ

 

เค้าจะชอบแอบไปกระซิบคุยกะเจ้าของร้านว่า หารุ่นนี้ไม่ได้เลยหรอ

 

มันเป็นน้ำหอมในความทรงจำของแม่เลยค่ะ เราเองก็ด้วย เพราะแม่ยังเก็บขวดจิ๋วๆไว้ดมอยู่ แต่ไม่ใช้กลัวลืมกลิ่น

 

เพราะฉะนั้นท่านใดมีข้อมูลหาซื้อน้ำหอมรุ่นนี้ได้ ช่วยบอกรายละเอียดด้วยนะคะ

 

 

--------------------

     

เราทะเลาะกับแม่มาจะ 4 วันแล้วค่ะ(แต่วันนี้ตอนเช้าคุยแล้วนะคะ ทำเป็นคุยปกติ ไม่คุยเรื่องที่ทะเลาะเลย ถ้าย้อนไปพูดอีก เค้าจะตะคอกกลบเกลื่อน) 

 

ทั้งคุณพ่อ พี่ชาย น้องสาว ก็ไม่คุยกับแม่ ทุกครั้งที่ทะเลาะ แม่ผิดก็จริงและไม่เคยขอโทษ

 

เรากับคุณพ่อ พี่ชาย และน้องสาว ไม่ได้ต้องการคำขอโทษ ขอเพียงแค่แม่ปรับอารมณ์ให้เย็นลงบ้าง

 

ที่เราพูดมานี่ไม่ได้ต้องการกล่าวโทษคุณแม่นะคะ

 

แค่จะบอกว่า เราเป็นครอบครัวเดียวกัน มันต้องมีเรื่องทะเลาะกันเสมอเหมือนลิ้นกระทบกับฟันนั่นแหละค่ะ

 

โมโหได้ แต่อยากถือสา ทำใจให้สงบแล้วคุยกับแม่เหมือนเดิมดีกว่าจะมาขุ่นใจ ไม่มองหน้า

 

สุดท้ายมันจะกลายเป็นทิฐิ แล้วมันจะฝังใจไม่มีวันลืมในเรื่องไม่ดีแทน เพราะแม่ไม่สามารถอยู่กับเราได้ตลอดชีวิต เราไม่เคยบอกรักแม่เลยค่ะ เขิน แต่ใช้การกระทำมากกว่า 

 

สำหรับใครที่ตอนนี้ทะเลาะกับแม่ ใจเย็นแล้วเลี่ยงออกมา อาจจะเลี่ยงเป็นวันเลยก็ได้

 

พอใจเลิกขุ่นก็ไปคุยกับแม่เถอะค่ะ เค้ารอคุณมาคุยอยู่ทุกเวลา

 

บางทีเค้าไม่ได้ติดใจอะไรขนาดนั้นแต่ก็ยังหยิ่งไม่คุยก่อน แม่เกือบทุกคนมักเป็นแบบนี้

 

เพราะงั้นอย่าไปถือสา อย่าคิดว่าทำไมเราต้องไปคุยก่อน เพราะนั่นคือทิฐิ เป็นกำแพงความหยิ่งที่ไม่สมควรมี

 

ถ้าเป็นเมื่อก่อนเราจะเถียงๆๆ แต่พอโต รู้ตัวค่ะว่าเถียงไม่ชนะ ต่อให้เราถูกก็ตาม ขอให้ทำใจค่ะ อาจจะโกรธเพราะมันเป็นเรื่องปกติ พอหายโมโหก็เปลี่ยนให้มันเป็นเรื่องขำๆซะ

 

เมื่อคืนเราคุยกับพ่อเรื่องแม่ ถึงความไม่พอใจใจตัวแม่ที่เราค้างคามาทั้งหมด แต่พอเราฟังพ่อว่าทำไมแม่ถึงมักเป็นแบบนี้ เราเลยเข้าใจ และพยายามใจเย็นไม่ถือสาตามที่พ่อบอกค่ะ

 

อีกไม่ชม.ข้างหน้า ก็จะข้ามวันเป็นวันแม่แล้ว ขอให้คนที่ทะเลาะหรือโกรธกับคุณแม่สามารถเคลียปัญหาได้นะคะ ไม่มีแม่คนไหนทนได้นานหรอก กับการที่ลูกไม่คุยด้วย ใครกล้าบอกรักแม่ ก็ตะโกนให้ดังเลย ส่วนใครอายก็เขียนจดมายก็ได้นะ 

 

สุดท้ายนี้ ขอให้ทุกคนมีความสุขในวันแม่นะคะ รักแม่ให้มากๆ(ถึงแม้แม่เราจะชอบหยิ่งใส่เราก็เหอะ กรั่กๆ) 

 

ปล. เป็นได้ไปซักวัน เราว่าจะพาแม่ไปขับFormula1 ซักครั้ง(ฝันไปเหอะ เอิ้กส์)

 

ขอบคุณค่ะ ฮี่ๆ