วันนี้เกือบตาย เตือนชาวเว็บค่ะ

คือว่าขอเป็นกระทู้นอกเรื่องนิดนึงนะคะ

อยากจะเตือนสาวๆทุกคนให้อย่าประมาทค่ะ วันนี้เราเกือบถูกรถชนอ่ะค่ะ

เหตุมันเกิดเมื่อสักสองทุ่มที่ผ่านมานี่เอง เรากำลังข้ามถนนอ่ะค่ะ พอดีว่ารถเมล์มันจอดส่งคน (เราข้ามหน้ารถเมล์) เราว่าเราก็ดูแล้วนะว่ารถทางขวามันไม่มี ก็เลยโผล่ออกไปแล้วมองแต่รถทางซ้าย ซักพักได้ยินเสียง เอี๊ยดดดดดดดดดดดดดด ใกล้มากๆ

พอมองกลับมา โห...แทกซี่แซงรถเมล์มาจากไหนไม่รู้ (ถนนแบบสองเลนสวนกันไม่มีเกาะกลาง) มันเบรกกกกกกก มาหยุดหน้าเราพอดีแบบ เด๊ะอ่ะ -*- ไม่เคยคิดเลยว่าโลกนี้จะมีความพอดีขนาดนี้ ปกติคิดไว้อ่ะว่าไม่มีหรอก อย่างกะในหนังเลย จะมาจอดพอดี ทำไมไม่ชนๆไป

แต่พอเจอกะตัวเอง โห เราทำบุญมามาก หรือยังไม่ถึงฆาตอ่ะนะ

ตอนนั้นใจหล่นลงไปอยู่ตาตุ่มอ่ะค่ะ แว่บแรกที่คิด คิดถึงพ่อกับแม่เลย คือว่าเมื่อก่อนหน้านี้พ่อกับแม่เราโทรศัพท์มาหาไงค่ะ ก็บอกว่าจะถึงบ้านแล้ว(ไปเรียนพิเศษมา) แล้วถ้าเกิดว่าไม่กี่นาทีผ่านไปมีคนโทรศัพท์ไปบอกว่าเราโดนรถชนเนี่ย พ่อกับแม่จะเสียใจขนาดไหน แล้วถ้าเกิดเราตายล่ะ โห....ไม่ได้กลัวตายเลย แต่กลัวว่าตัวเองจะเป็นลูกอกตัญญูมากๆอ่ะค่ะ

ปกติจะคิดว่าเออ...ถ้าโดนรถชนมันต้องเจ็บมากแน่ๆ แต่พอมาเจอเกือบจังๆถึงได้รู้ว่าคนตายทำไมมันมีห่วง เพราะเสี้ยววินาทีนั้นใจมันจะนึกถึงคนที่รักอันดับแรกเลยค่ะ



เอามาเป็นอุทาหรณ์ให้สาวๆไม่ตั้งอยุ่ในความประมาทค่ะ เข้าใจแล้วค่ะว่าคนเราเนี่ย บทจะถึงฆาต ก็ตายๆได้ง่ายๆเลยเนอะ เคยคิดว่าเรื่องพวกนี้มันไกลตัว แต่พอเจอจริงๆ มันใกล้ตัวเรามากๆค่ะ มันอยู่รอบๆตัวเรานี่แหละ

ไม่ได้อยากจะพูดให้กลัวนะคะ แต่อยากให้ทำบุญ ทำทาน กันมั่งนะคะ ทำดีกับคนที่เรารักมากๆล่ะ วันนี้ที่เรารอดมาได้คงเพราะผลบุญที่ชอบทำ (เราทำบุญทำทานโดยการให้เงินขอทานบ่อย) ถึงแม้ว่าจะฟังแล้วไม่ค่อยเกี่ยวกัน แต่เราว่าผลบุญมันทำให้เรารอดเคราะห์จากวันนี้ไปได้ค่ะ

เตือนด้วยความหวังดี (เราไม่กล้าเล่าให้พ่อกับแม่ฟังอ่ะค่ะ กลัวท่านจะเป็นห่วง แต่เรามาเล่าไว้เตือนๆกันนะ)