อึดอัด อัดอั้น มีปัญหากับครอบครัวสามี (แม่สามี)

มีปัญหากับครอบครัวสามี (แม่สามี)

คือไม่ใช่เรื่องแบบแม่ผัวลูกสะใภ้อะไรประมาณนั้นนะคะ คือเรื่องเนี่ยเกี่ยวกับลูกชายของเราโดยตรง(ก็หลานชายท่านนั้นแหล่ะค่ะ) คือเราเป็นสะใภ้เค้าแต่เราก็ยังอยู่บ้านเรา(บ้านอยู่กทม.) ลูกเราก็เลี้ยงของเราเอง ส่วนบ้านสามีอยู่ตจว. คือเราเข้าใจท่านนะค่ะว่าท่านรักหลานของท่านมาก(อันนี้มากจริง ๆ) เพราะเป็นหลานคนแรกของทั้งสองบ้าน แถมเป็นผู้ชายด้วยยิ่งแล้วใหญ่เลย ท่านจะมาเยื่ยมหลานชายของท่านทุกเดือน แล้วแต่ว่าจะสะดวกวันไหน ตอนลูกชายเรายังเล็กเลยยังไม่ค่อยมีปัญหาอะไรมากมายเหมือนปัจจุบัน คือเราขออธิบายก่อนนะคะ คือลูกชายของเราเป็นเด็กไม่ค่อยแข็งแรงมาตั้งแต่เกิดแล้ว แพ้นั้นโน่นนี้ โอ้ย!!สาระพัด คือบ้านเราจะมีการออนไลน์ให้ทางบ้านสามีดูหลานชาย(เหมือนดู AF อ่ะคะ) ตอนนั้นก็เคยไปปรึกษาหมอเหมือนกันนะคะเรื่องแสงไฟจากคอมฯ คุณหมอบอกว่าไม่น่าจะมีปัญหา อันนี้ก็จบไป ปัญหาต่อมาคือแม่สามีท่านเลิกงาน กลับบ้านดูหลานชายผ่านโลกออนไลน์ค่อนข้างดึกจะเลิกดูก็ประมาณ 4 ทุ่มบ้าง 5 ทุ่มบ้าง แล้วแต่ว่าท่านจะนอนตอนไหน เราก็ไม่ได้ว่าท่านนะคะเพราะเราตอนนั้นยังไม่ได้ทำงาน(เป็นแม่บ้านอยู่บ้านเลี้ยงลูกอย่างเดียว)อยู่ดึกได้ พอมาช่วงปลายปีที่ผ่านมาเราได้งานทำ เวลาเราก็ค่อนข้างเปลี่ยนจากที่จะนอนกี่ทุ่มก็ได้ก็ต้องเปลี่ยนให้เป็นเวลาขึ้น ส่วนท่านก็เหมือนจะเข้าใจนะคะว่าเราทำงานมาเหนื่อยกลับบ้านก็ต้องการพักผ่อน ตอนแรก ๆ ท่านก็มาออนไลน์เร็วขึ้นหลัง ๆ ท่านก็เริ่มกลับมาเหมือนเดิม เราอยากให้ลูกชายนอนเร็ว ๆ เพราะกลัวว่าเค้าจะพัฒนาการช้า แต่ก็พูดอะไรไม่ได้มากได้แต่อ้างนั้นโน่นนี้ เช่น ลูกชายง่วงนอนแล้วบ้าง กลับบ้านมาถึงดึกบ้าง(จริง ๆ ก็อยู่บ้านนั้นแหล่ะคะ แต่ไม่ได้ออนไลน์ แล้วพอดูเวลาเห็นสมควรก็โทรบอกเค้าว่า พึ่งกลับถึงบ้าน) แต่ก็ใช้ข้ออ้างพวกนี้ได้ไม่บ่อยนัก ก็ทน ๆ ออนไลน์มาเรื่อย ๆ ดึกบ้างก็ไม่เป็นไร เหนื่อยหน่อยก็ไม่เป็นไรหรอก(เพราะที่ทำงานเราอยู่ค่อนข้างไกลบ้าน ต้องตื่นแต่เช้ากลับถึงบ้านก็ดึก) เอาลูกชายขึ้นนอนหลังจากออนไลน์ให้ท่านดูใช่ว่าลูกชายจะหลับ ขึ้นไปถึงห้องนอนเค้าก็เล่นตามภาษาของเค้าไป ขึ้นนอน 4 ทุ่ม กว่าจะได้นอนก็ 5 ทุ่มเกือบเที่ยงคืน แต่ถ้าวันไหนท่านออนไลน์ดึก ก็จะขึ้นนอน 5 ทุ่ม กว่าจะได้นอนก็เกือบตี 1 แล้วเราต้องตื่นตี 5 ทุกวันเพื่อเตรียมนั้นโน่นนี้ไว้ให้ลูกชาย เป็นอย่างนี้มาเกือบปี เราเริ่มเหนื่อยมาก ล้ามาก บ้างทีเราขับรถหลับในก็มี(เป็นตัวอย่างที่ไม่ดีเลย T_T) แต่เราก็พูดอะไรมากไม่ได้เกรงใจท่าน เพราะเรารู้ว่าท่านรักหลานชายของท่านมาก

อันนี้คือปัญหาแรกนะคะ ยังไม่หมดเหมือนที่เราเล่าให้ฟังตอนแรกว่าท่านจะมาเยี่ยมหลานชายของท่านทุกเดือนแล้วทุกครั้งที่ท่านมาท่านจะมานอนค้างที่บ้านเราทุกครั้ง ท่านอยากจะอยู่กับหลานชายท่านนาน ๆ แต่ทุกครั้งที่ท่านมานอนด้วย ท่านจะเล่นกับหลานชายของท่านค่อนข้างดึกถึงดึกมาก ๆ ๆ (ย้ำนะคะว่ามาก) พอเจ้าลูกชายถึงLimit ของเค้า (คือง่วงเต็มที่แต่ไม่ได้นอน) พ่อเจ้าประคูณโวยวาย โยเย งอแง เอานอนไม่ยอมนอน คือเหนื่อยมากแล้วหลับไม่ลงอะไรประมาณนั้นมั้งค่ะ แล้วปกติแล้วลูกชายเราเค้าจะนอนเองไม่ได้จะต้องนอนบนอกเรา (อันนี้เราฝึกเค้าให้เป็นยังงี้ ไม่รู้จะแก้ไขยังไง) บ้างคืนเราเอาเข้านอนที่นอนเค้า(หลังจากเค้าหลับสนิทแล้ว) พอตื่นขึ้นมากลางดึกปีนขึ้นมานอนบนตัวเราตอนไหนก็ไม่รู้ (ตอนแรกนึกว่าโดนผีอ้ำ 555+) คือสรุปง่าย ๆ ไม่ว่ายังไงตอนกลางคืนเราต้องเป็นคนเอาเค้านอนคนเดียวเท่านั้นคนอื่นเค้าไม่ยอมนอน เนี่ยแหล่ะคือปัญหาถ้าเค้านอนดึกเราก็ต้องนอนดึกด้วย กว่าเค้าจะนอนเราก็จะได้นอนดึกกว่า คือบ้างทีที่ท่านมาท่านพยายามจะเอาหลานนอนเองเลยบอกกับเราว่าให้เรานอนไปก่อนเดี๋ยวท่านเอานอนเองได้ เราก็ตกลงไม่มีปัญหาอะไร แต่ปัญหาคือลูกชายไม่ยอมนอนกะท่าน ร้องไห้ โยเย จนท่านเอามาส่งคืนให้ (เราหลับไปแล้ว zzzZ!!) ตื่นมาเอาลูกนอนตอนตี 1 กว่าจะหลับตี 2 แล้วเราก็ต้องตื่นตี 5 เหมือนเดิม ส่วนท่านก็อยู่ช่วยดูแต่พอถึงเวลาจริง ๆ ท่านคงเหนื่อยบางทีเห็นท่านนั่งหลับก็มี เราเลยให้ท่านไปพักก่อน แล้วเราก็เอาลูกชายนอน ส่วนตอนกลางวันท่านจะพาหลานชายไปนั้นโน่นนี้เราก็ไม่ได้ว่าอะไร ไปห้างฯบ้าง ไปบ้านญาติคนอื่น ๆ บ้าง(แต่ก็ไม่ค่อยอยากให้ไปหรอก)  และทุก ๆ ครั้งที่ไปข้างนอกท่านมักจะพาหลานกลับมาบ้านค่อนข้างดึกไม่ต่ำกว่า 2 ทุ่ม เราเริ่มมาสังเกตุว่าลูกชายเราจะไม่สบายทุกครั้งหลังจากที่ท่านกลับไปแล้ว(ปกติท่านจะมา 4 – 5 วันถ้ารวมวันหยุดเสาร์ – อาทิตย์ก็ 7 วัน อาทิตย์นึงพอดีเป๊ะ ทั้งอาทิตย์ลูกเราจะไม่ได้พักเลย เดินสายตลอด) เราสงสารลูกเราไม่อยากให้ลูกไม่สบาย มันมีหลายปัจจัยที่เราเห็นนะคือ ท่านมักจะเปิดแอร์ในรถเย็นมาก ๆ และพอถึงที่ก็ลงมาปะทะกับไอร้อนของแดด (คือเดี๋ยวร้อน เดี๋ยวเย็น) ปกติลูกชายเราไม่ค่อยแข็งแรงอยู่แล้วด้วย 3 วันดี 4 วันไข้ตลอด (กินยาไม่เคยขาด) อีกหนึ่งปัจจัยคือท่านไม่ค่อยจะให้หลานชายนอนจะชวนเล่นตลอด เราไม่รู้จะแก้ไขปัญหานี้ยังไง ล่าสุดลูกเราพึ่งหายไม่สบายได้ไม่ถึงอาทิตย์ท่านก็มาหาหลานตามปกติแต่ที่ไม่ปกติคือท่านพาหลานไปเที่ยว (วันพฤหัสบดีพาไปเที่ยวสวนสัตว์ วันศุกร์พาไปเที่ยวทะเล) ซึ่งเราก็ไม่เห็นด้วยแต่ก็ไม่กล้าพูดว่าลูกพึ่งหายไข้ ไม่อยากให้ไปเดี๋ยวกลับมาทรุดอีก แล้วเป็นไปตามที่คาดเอาไว้ลูกเรากลับมาได้ไม่นาน ไม่สบายเลยคะ ตัวร้อน เป็นไข้ อาเจียน เราสงสารลูกเหลือเกิน อึดอัดมากไม่รู้จะแก้ปัญหานี้ยังไง อยากแก้ปัญหานี้แบบถาวรแต่ไม่อยากให้ถึงกับบาดหมางใจกัน เราเคารพและรักท่านมาก อยากได้วิธีแก้ปัญหาแบบบัวไม่ให้ช้ำน้ำไม่ให้ขุ่น ใครเคยเจอเหตุการณ์อย่างเราบ้างมั้ยค่ะ

**ขอโทษทีนะคะที่ยาวไปหน่อย แต่นี้คือความรู้สึกของเราล้วน ๆ ที่พยายามจะเขียนออกมาให้เป็นตัวอักษรให้ได้**