[ปรึกษาค่ะ] แอบมีใจให้กับหนุ่มอายุน้อยกว่า

เพลงประกอบ 30 กำลังแจ๋ว เนื้อเพลงไม่ได้ตรงกับเหตุการณ์ แต่ชอบดีค่ะ :))

มีเรื่องอยากจะเล่าและขอความคิดเห็นจากทุกๆคนค่ะ ><

หลังจากที่เรียนจบมาใหม่ๆและได้ใช้ชีวิต working woman อย่างเต็มตัวที่พกความโสดมานานเกือบ 3 ปี

เรายอมรับค่ะว่าเป็นคนที่สนุกกับการทำงานมาก เพราะโชคดีได้ทำในสิ่งที่ตัวเองรัก

บางครั้งก็เพลินจนลืมเรื่องหัวใจ แต่ถึงอย่างไรงานที่เราทำก็ทำให้เราได้พบปะกับผู้คนใหม่ๆอยู่เสมอ

แต่แปลกใจตัวเองตรงที่คนที่เข้ามาส่วนมากเลยค่ะ 80% ของผู้ชายที่เจอ

มักจะเป็น "หนุ่มอายุน้อยกว่า"

หนุ่มมหาลัยไม่เท่าไร แต่หนุ่มวัยมัธยมรู้สึกตกใจมาก

น้องบางคนก็พูดกับเราตรงๆเลยว่าที่เข้ามา

เพราะชอบตรงที่เป็นผู้หญิงพึ่งพาตัวเองได้ ดูเข้มแข็ง และมีความเป็นผู้ใหญ่

แต่สำหรับเรา.. ความรักต่างวัยยังไงก็เป็นไปไม่ได้อยู่ดี

เพราะเรารู้สึกว่าสถานะน้องเขายังไม่มั่นคงพอ เลยเป็นได้แค่ 'พี่สาว' คนหนึ่งเท่านั้น

และจากประสบการณ์ที่ผ่านมา เราเองก็เจอน้องผู้ชายที่เข้ามาแค่เพียง 'อยากลองของสูง(อายุ)'

เช่น จู่โจมแตะต้องตัวเราแบบไม่เกรงใจ, คุยกับเราราวกับสนิทมาจากชาติปางไหน, พูดคำหวานใส่ให้เคลิ้บเคลิ้ม,

เจอะมาเยอะค่ะ เลยไม่คิดจะชอบเด็ก นอกจากไม่มั่นคงแล้วยังทำให้เราไม่มั่นใจในความปลอดภัยอีกด้วย

และแล้วเราก็ได้เจอน้องผู้ชายคนหนึ่ง. .

ซึ่งเรารู้สึกว่าเขามีความแตกต่างจากน้องคนอื่นอย่างน่าประหลาดใจ

เวลาคุยกัน เขาทำให้เรารู้สึกร่าเริง สดใส และไม่รู้สึกว่าเราอายุห่างกันเลยค่ะ

ทั้งๆที่ความจริงน้องอายุน้อยกว่าเรามากถึง 5 ปี

เราเคยไปดูหนังด้วยกันครั้งหนึ่งค่ะ เขาเป็นฝ่ายชวน แอบลองใจเขาเหมือนกัน

วันนั้นเรามีเหตุจำเป็นที่ต้องไปถึงช้าเพราะทำงาน

ในขณะที่น้องเขาไปตามที่นัดตรงเวลาเป๊ะและรอเราได้ ไม่งอแงเลย

เมื่อเจอกันเราต่างคุยกันอย่างสนุกสนาน เขาเล่าเรื่องส่วนตัว เรื่องครอบครัว

เรื่องความรักของคุณพ่อคุณแม่เขาให้เราฟัง เราคุยกันเพลินมาก ยิ้มไป หัวเราะไป หยอกล้อกันสนุกสนาน

มีจังหวะนึงที่เรากำลังเล่าเรื่องของเราให้ฟัง แล้วเขาก็พูดแทรกขึ้นมาว่า....

"ประโยคนี้พี่พูดเหมือนแม่ผมเลยยยย" รอยยิ้มพร้อมกับคำพูดนั้น เออะ เหมือนถูกสะกดให้ต้องมนต์ ไปไม่ถูกเลย

รู้สึกเหมือนเป็น "พี่จ๋า" ใน 30 กำลังแจ๋วยังไงอย่างงั้น

เวลาเลือกร้านอาหาร เราจะบอกเขาว่าเราเป็นคนกินง่าย กินได้ทั้งอาหารแบบไหน ไทย ญี่ปุ่น ฝรั่ง

เขาจะคิดแล้วพูดอย่างมั่นใจ งั้นกินอาหารญี่ปุ่นมั้ย ไปร้านนี้ๆกัน ดูมีความเป็นผู้นำดีแฮะ

แล้วก็ชอบความเห็นเราบ่อยๆ เช่น ผมใส่แว่นกับไม่ใส่แว่น พี่ชอบแบบไหนมากกว่ากัน

ทุกครั้งที่มีคำถาม เราจะชอบให้เขาทายคำตอบเราเสมอ และเขาก็ทายถูกประจำ

พี่ต้องชอบตอนไม่ใส่แว่นแน่ๆ ว่าแล้วเจ้าตัวก็ถอดแว่นเดินเลย

ทั้งๆที่ในใจเราคิดว่า . . . จะเป็นแบบไหน ถ้านิสัยดีน่ารักแบบนี้ เจ้ก็ชอบ เอิ้ก

ตัดตอนมาที่ตอนดูหนังด้วยกันค่ะ เรารู้สึกดีมาก เพราะท่ามกลางความมืด ไม่มีการแตะเนื้อต้องตัวกันเลย

เป็นการดูหนังที่ทั้งสนุกและรู้สึกวางใจ ปลอดภัยจริงๆ

ก่อนแยกย้ายกันกลับบ้านเขาก็แค่แตะไหล่เราแล้วบอกว่า "กลับบ้านดีๆนะ"

หลังจากคืนนั้นมาก็เพ้อ  ไม่ได้รู้สึกดีแบบนี้มานานแล้ว

เหมือนเป็นสาววัย 10 ปลายๆอีกหน แต่ก็กังวลใจว่ายังไงมันอาจจะเป็นไปไม่ได้

เขาอาจจะมองเราเป็น "พี่สาวที่แสนดี" คนนึง ไม่อยากคิดถึงเรื่องที่ยังไม่เกิดเลยค่ะ

แอบหวังลึกๆในใจว่าเราจะได้ไปไหนมาไหนด้วยกัน เรียนรู้กันทำความรู้จักกันต่อไปเรื่อยๆ

ถ้ารู้ใจเขาได้ ก็ดีสินะ ไม่รู้จะทำตัวยังไงต่อไป จะติดต่อเขาก่อนบ้างดีไหม หัวใจว้าวุ่นจริงๆค่ะ >w<

ปล. เราเคยเข้าไปดู IG เขาครั้งนึง เขาชอบถ่ายรูปคู่แม่

และลักษณะแม่เขามีส่วนคล้ายเราด้วยค่ะ . . หวานอมเปรี้ยว ไม่นะ ไม่อยากคิดไกลเลยยยย