[นอกเรื่อง] ขอเพ้อหน่อย เรื่องเข้ามหาวิทยาลัย - -

 

เฮ้ออออ  เราเป็นอีกคนหนึ่งที่กลัวหลายๆอย่างในการเข้ามหาลัย

 

เราอยากเป็นครูสอนภาษาอังกฤษ  และอยากเข้ามศว มาก มากๆๆๆ

 

อาจเป็นเพราะครูหลายๆคนในร.ร. เราจบจากที่นี่ และก็มีครูที่ท่านสอนหนังสือได้ดีมาก วิชาที่ใครหลายคนว่ายาก แต่ท่านก็สอนเราจนเข้าใจ

 

มันจึงทำให้เราอยากเรียนที่นี่ 

 

อาจเป็นเพราะ มศว เป็นมหาวิทยาลัยผลิตครูที่เก่าแก่ และอาจเป็นเพราะคำพูดที่ว่า เรียนครูที่ไหน ไม่ภูมิใจเท่า "มศว"

 

จนวันนึง เราก็ได้นั่งดูคะแนนแอดของปีที่ผ่านๆมา มันทำให้เรารู้ว่า ถ้าไม่เจ๋งจริง เข้าไม่ได้!

 

และเราก็เริ่มเปลี่ยนความคิด

 

บางที.... ถ้าเราตั้งใจจะเป็นครูจริงๆ "เรียนที่ไหนก็คงไม่สำคัญ"

 

เราเริ่มทำใจมาได้พักใหญ่ๆ เพราะเราเริ่มปลงแล้ว แต่ใจก็ยังอยากเข้ามศวอยู่

 

ทุกๆครั้งที่เราเห็นรุ่นพี่หรือใครก็แล้วแต่ที่เรียนมศว เราจะรู้สึกว่า "เจ๋งอ่ะ! อยากเข้าบ้าง"

 

 

ไม่เป็นไร ไม่เป็นไร ไม่ได้เข้่ามศว ก็ไม่เป็นไร ขอแค่ได้เป็นครูสอนภาษาอังกฤษก็พอ

 

แต่วันนี้ ขอตั้งใจอ่านหนังสือก่อน เผื่อผลของการกระทำจะส่งผลให้เราได้เข้าในมหาลัยที่ใช่ คณะ/สาขาที่ชอบ

 

สู้เค้านะ สู้ๆ

 

 

 

 

 

ปล.เราแค่มาเพ้อ เฉยๆ ไม่มีไรมาก - -

 

 

Discussion (15)

เราเคยเป็นเด็ก มศว ค่ะ แต่ตอนนี้ลาออกแล้ว หุหุ

 

มศว เป็นหมาลัยที่เปิดรับนักศึกษาเยอะ โอกาสแอดติดมีสูงกว่าสอบตรงนะคะ

พี่เป็นคนนึงที่พลาดสอบตรง แต่มาได้รอบแอดค่ะ

เลือกอันดับ 1 เลย แต่พอเข้าแล้วก็ออก ๕๕๕๕๕ อยู่ไม่ได้

 

แต่มหาลัยดี เพื่อนด้วย รุ่นพี่อีก

เข้ามาให้ได้นะคะ สู้ๆ มาใช้ชีวิตน้ำเหลืองๆที่องครักษ์กัน ><

จขกท. เราอยากเข้ามศวเหมือนกัน ออกแบบเพื่อการแสดง T-T

เราแบบใฝ่ฝันมากๆ เราไม่รู้นะเหมือนใจเราอยู่ที่นี่มากๆอ้ะ

เวลาใครพูดถึงแล้วเราชอบมองเห็นภาพเรายืนอยู่ที่มศวตลอด เห้ย .. มันเพ้อหนัก 55555

เดินผ่านก็แบบมันคึกอะไรไม่รู้ บางทีก็น้ำตาซึมนะ แบบ ฉันอยากอยู่ที่นี่จริงๆ ..

พูดถึงแล้วจะร้องไห้ตลอด เหมือนเว่อร์มากนะ แต่เราอยากเข้าจริงๆแหละ ~

 

แล้วเราเพิ่งไปสอบมา มันท้อจริงๆ ภาคปฎิบัติเราทำไม่ทัน พอร์ทเราก็ทำไม่ได้สวยเนี้ยบ T-T 

 

 

สู้ๆไปด้วยกันนะ จขกท. 

เราเป็นกำลังใจให้น้า เจอกันที่มศว

เคป่าวววววว ? 55555555 ไฟทททท

พี่ก็เรียนครูที่ มศว นะ แต่เป็นเอกภาษาไทยจ๊ะ

 

สู้ๆๆๆนะ ไม่,uอะไรยากเกินความตั้งใจเราหรอกนะ ^^

พี่จบมธ.ค่ะ เพราะตั้งใจไว้ว่าอยากเรียนมธ.ตั้งแต่เด็ก เพราะเป็นมหาลัยที่พ่อพี่จบมา พี่เข้าใจเลยค่ะว่าอารมณ์ของน้องเป็นยังไง 4ปีที่อยู่มธ.พี่มีความสุขจริงๆ แต่พอจบแล้วพี่ก็คิดว่ามหาลัยเป็นแค่บันไดขั้นเล็กๆจริงๆ ทุกอย่างอยู่ที่ตัวเรา มหาลัยไม่สามารถกำหนดใครได้ว่าคุณต้องประสบความสำเร็จ คุณต้องล้มเหลวนะ ชีวิตหลังจบมหาลัยต่างหากคือของจริง คือชีวิตที่เรียกว่าชีวิตจริงๆ พี่แค่อยากบอกน้องว่า อย่ากดดันตัวเองมากไป อย่ายึดติดกับมหาลัย เพราะแค่น้องมีความตั้งใจ ความพยายามที่จะเป็นครู...ไม่ว่าน้องเรียนที่ไหน น้องก็เป็นครูได้ค่ะ พี่เชื่ออย่างนึงว่า คนที่จะเป็นครูที่ดี คือคนที่ต้องการจะเป็นครูจริงๆ สูัๆนะคะ

สู้ๆค่ะน้อง พี่ก็เด็ก มศว ^^ อย่าไปซีเรียส ทำในสิ่งที่เรารักให้ดีที่สุดก็พอ

จริงๆเรียนที่ไหนก็ภูมิใจเท่ากันแหละจ้า ขอแค่ให้เรียนสิ่งที่น้องรัก และอยู่ในที่ที่ใช่สำหรับน้อง ทำชีวิตตัวเองให้มีความสุข อย่าไปแคร์คำพูดของคนอื่นที่เค้าไม่ได้รู้จริงในสิ่งที่พูดค่ะ

โชคดีนะคะ ^^