[ปรึกษาค่ะ] เรื่องการเรียนต่อ สับสนจริงๆ ขอร้องนะคะช่วยเข้ามาหน่อย :(

เราเรียนสายวิทย์คงช่วยอะไรไม่ได้มาก แต่พ่อแม่เรารับราชการแต่เราเป็นพนักงานบริษัทก็เลยมีมุมมองมาแบ่งปันค่ะ

บริษัทใหญ่ๆที่มั่นคงมีสวัสดิการสู้รัฐได้ค่ะ  เราอยู่บริษัทญี่ปุ่นที่สวัสดิการดีมาก เบิกค่ารักษาพยาบาลตัวเองและพ่อแม่ได้  เบิกค่าน้ำมันและค่าอาหาร และอื่นๆ  มีกองทุนสำรองเลี้ยงชีพ  แต่สำหรับเราข้าราชการยังดีกว่าค่ะ เงินบำนาญเป็นอะไรที่ไม่มีอะไรทดแทนได้จริงๆค่ะ

แต่สิ่งที่แตกต่างมากคือ  เงินค่ะ  ทำบริษัทได้เงินเยอะกว่ามาก หลายเท่าเลยค่ะ ทำโอทีก็ได้ค่ะ  ถ้าเป็นล่ามญี่ปุ่นนี่ 50000 ต่อเดือนค่ะ แต่เป็นสัญญาจ้างรายปีค่ะ  ราชการไม่ได้มีดีที่เงินเดือนค่ะ  มีดีที่ความมั่นคงและเงินระยะยาว  

แต่สำหรับจขกท. ถ้าอยากเป็นครูจริงๆ  และอยากรับราชการ เราว่าเรียนศึกษาศาสตร์ ดีกว่าค่ะ  

อาจารย์มัธยมต้องมีใบประกอบวิชาชีพค่ะ  ส่วนอาจารย์มหาวิทยาลัยรัฐ รุ่นต่อๆไปจะไม่ใช่ข้าราชการแล้วค่ะ เป็นพนักงานของมหาวิทยาลัย น่าจะคล้ายกับมหาวิทยาลัยเอกชน

แต่การเป็นครูต้องชอบจริงๆนะคะ  กว่าจะได้บรรจุคงไม่ง่ายนัก เราเห็นอาจารย์อัตราจ้างเยอะมากเชียวค่ะ  แถมเงินเดือนก็น้อย ต้องหารายได้พิเศษพวกสอนพิเศษ หรืองานอดิเรกอื่นๆ

เราคิดว่า ลองปรึกษาคุณพ่อคุณแม่ ว่าท่านอยากให้เราเป็นข้าราชการจริงรึเปล่า  หรือแค่คิดว่าถ้าได้ก็ดีไม่ได้ก็ไม่เป็นไร  จะได้ไม่ต้องกดดันตัวเองมากค่ะ  ส่วนเรื่องเรียนภาษาญี่ปุ่น  เราว่าเรียนเสริมก็ได้ค่ะ  ตอนมหาวิทยาลัย  ชั่วโมงเรียนไม่ได้โหดร้ายเหมือนตอนม.ปลายค่ะ มีเวลาว่างพอจะเรียนอย่างอื่นเสริมได้ค่ะ

ทิ้งไว้นิดนึงค่ะ

เราเคยถามคนรู้จักว่าทำไมถึงทำอาชีพครู  เค้าเป็นอาจารย์มหาวิทยาลัยค่ะ เค้าบอกได้เงินไม่เยอะ แต่ทำด้วยใจ มีความสุข ทำงานกับเด็กๆ มีทั้งน่ารักทั้งดื้อ  ไม่เครียดเหมือนทำงานกับผู้ใหญ่ด้วยกัน  เค้าภูมิใจค่ะ ทุกครั้งที่เด็กประสบความสำเร็จกลับมาหาเค้า เค้าบอกครั้งแรกน้ำตาซึมเลยค่ะ เราฟังแล้วอึ้งค่ะ  คิดถึงอาจารย์ที่เคยสอนเราขึ้นมาทันทีเลยค่ะ รู้สึกว่าอาชีพครูเป็นอาชีพที่ได้บุญและยิ่งใหญ่สำหรับเรามากค่ะ  

ปล. ทำงานได้ตังเยอะ ไม่ได้หมายความว่าทำงานแล้วมีความสุขค่ะ  เดือนนึงมีสามสิบวัน  สุขอยู่วันเดียวค่ะวันที่เงินออก TT

ขอบคุณทุกคนมากเลยนะคะ ที่ให้คำแนะนำ ที่บางคนพิมพ์ยาว เราอ่านหมดทุกบรรทัดจนจบหมดเลยนะขอบคุณทุกคน จริงๆค่ะ  

ขออนุญาต เพิ่มเติมนะคะ

แรกแริ่มเลย ตั้งแต่ประมาณ ม.3 เราวางแผนไว้แล้วว่าเราจะเรียนคณะมนุษย์ เอกอังกฤษ โทภาษาญี่ปุ่น

เนื่องจากเราชอบทั้ง 2 ภาษา (ตอนแรกชอบอังกฤษก่อน พอได้มาเรียนเสรีญี่ปุ่นเลยพลอยชอบไปด้วย) 

เคยคุยกับครูญี่ปุ่น เป็นภาษาญี่ปุ่นนี่แหละคะ คุยกันประมาณ 6 เดือน ตอนนั้นแค่ม.3 เค้าก็ถามว่าเราอายุเท่าไหร่ เราก็บอกว่า 15 เค้าก็ถามว่าทำไมพูดภาษาญี่ปุ่นเก่งจัง แค่ 15 เอง (ตอนเริ่มคุยเราส่ง sms คุยค่ะ เพราะกลัวฟังไม่ทันเวลาคุยจริง เลยเริ่มง่ายๆก่อน) แต่ตอนนี้ก็ยอมรับว่าลืมไปเยอะแล้วเหมือนกัน เพราะเคยเรียนตอนม.2-3 แล้วก็ไม่ได้เรียนต่อ จนตอนนี้ม.6แล้ว

ทุกครั้งที่เราเห็นคนต่างชาติมีปัญหา เช่นคนญี่ปุ่นบ้าง คนอังกฤษบ้าง ใจมันก็จะรู้สึกอยากเข้าไปช่วย อยากคุยด้วย เพราะอยากฝึกภาษา 

แต่เราก็กลัวว่าถ้าเราเลือกเรียนศึกษาภาษาอังกฤษไป เราจะต้องทิ้งญี่ปุ่น ซึ่งเราไม่อยากทิ้ง

ก็เลยมีตัวเลือกในใจมากมาย เช่น

1.เรียนครูอังกฤษ แล้วไปศึกษาภาษาญี่ปุ่นเอง  จบมาแล้วก็เป็นครูมัธยมได้+สอนพิเศษไปด้วย (ที่อยากเป็นครูมัธยมอาจเป็นเพราะเราเห็นบรรยากาศการสอนในร.ร.เราแล้วเรารู้สึกว่ามันสนุกเลยอยากเป็นครูมัธยม ไม่ใช่มหาลัย อีกส่วนหนึ่งก็อาจจะมาจากเราไม่รู้ว่าการสอนในมหาลัยเป็นไง มันเลยทำให้เราอยากจะเป็นครูมัธยม แล้วเราก็ไม่รู้ว่าถ้าเรียนป.ตรีัมนุษย์ และต่อป.โท พวกคณะการศึกษา จะสามารถเป็นครูมัธยมได้ไหม ตามที่บอกนั่นแหละค่ะ เพราะเรารู้สึกว่าสอนเด็กมัธยมมันสนุกเราเลยอยากสอน แต่เรายังไม่เคยเป็นนิสิต/นักศึกษาของมหาลัยไหน ก็เลยไม่รู้ว่าบรรยากาศการเรียนที่มหาลัยสนุกไหม)

**ซึ่งข้อเสียของมันคือ เราไม่รู้ว่าเราจะเรียนภาษาญี่ปุ่นด้วยตนเองไหวไหม 

2.เรียนคณะมนุษย์เอกอังกฤษ โทญี่ปุ่น แล้วต่อป.โทพวกคณะด้านการศึกษา แต่ไม่รู้ว่าตอนไปสมัครสอนมัธยมเค้าจะรับไหม (อันนี้ใครทราบช่วยแนะนำด้วยนะคะ) ถ้าไม่ได้จริงๆแล้วใจยังรัก ก็คงจะเป็นครูมหาลัยแหละค่ะ

**ข้อเสีย ไม่ทราบข้อมูลที่แน่ชัดเรื่องการสอบบรรจุครูของคนที่ ไม่ได้จบป.ตรีคณะศึกษา แต่จบป.โทเกี่ยวกับคณะศึกษา

3.เรียนมันให้หมดเลย เรียนครูอังกฤษที่มหาลัยเปิด และเรียนมนุษย์ที่เกี่ยวกับญี่ปุ่น อาจจะเป็นญี่ปุ่นโดยตรงหรือเอกอังกฤษ โทญี่ปุ่นก็ว่ากันไป ที่มหาลัยปิด

**ข้อเสีย เรากลัวว่าเราจะเรียนที่มหาลัยปิดไม่จบ และไม่รู้ว่ามันหนักเกินไปหรือเปล่าสำหรับเด็กปี 1 ที่เรียนปริญญาตรี 2 ใบ (แต่ในใจก็คิดว่าถ้าจะเรียน 2 ใบ เรียนเป็นป.โทเลยดีกว่า แต่อาจจะต้องรอป.ตรีจบก่อน)

สมัยนี้หลักสูตรคุรุศาสตร์บัณฑิต คือ 5 ปีค่ะ 

คือจะเป็นประมาณว่า ถ้าอยากเรียนครูภาษาญี่ปุ่น

ก็คือ เรียนเหมือน คนที่เรียนมนุษย์ศาสตร์ญี่ปุ่น+ เรียนวิชาชีพครู

จบมาแล้วทำงานได้ทั้งด้านภาษา และ ด้านครู ค่ะ

แล้วเรื่องสวัสดิการ ถึงไม่ได้เป็นข้าราชการ บริษัทที่มีความมั่นคง

ก็มีสวัสดิการดีไม่แพ้ข้าราชการหรอกนะคะ

น้าเราทำงานให้กับบริษัทญี่ปุ่นบริษัทนึงอยู่

ตำแหน่งไม่ได้สูงมากด้วยซ้ำ จบแค่ ปวส.

ลูกนอนโรงพยาบาล น้าเราก็ยังเบิกค่ารักษาพยาบาลลูกได้

เบิกค่าเทอมได้ มีทุนให้ด้วยถ้าลูกเรียนดีนะคะ

ส่วนเรื่องครอบครัว พ่อแม่นี่เราไม่รู้ เพราะตายายเราเสียนานแล้ว

เราเลยไม่รู้ว่าทางบริษัทเค้าดูแลพ่อแม่ด้วยหรือเปล่า

มีค่าเช่าบ้าน ค่าน้ำมันรถ ค่าโทรศัพท์ให้ กู้เงินบริษัทได้

รวมๆแล้ว เ้งินพวกนี้อ่ะ ถ้ารู้จักเก็บออมนะ 

ไม่ฟุ้งเฟ้อ เลี้ยงพ่อแม่ได้สบายๆ

เล้วถ้าเรียนแบบมนุษย์ หรือ อักษร (ไม่อยากเรียนถึง 5 ปี )

แล้วตอนหลังมาอยากเป็นครู จะไปเป็นครูเอกชน ไม่ได้นะ

แม่เราบอกว่า (แม่ทำงานโรงเรียนเอกชน) กฏหมายตอนนี้บังคับให้ครูโรงเรียนเอกชน

ต้องจบรายวิชาบังคับของครู(วิชาชีพครู)ด้วยถึงจะแจ้งชื่อว่าเป็นครูของโรงเรียนนี้ได้

เพราะฉนั้น เราสรุปตรงนี้เลยว่า เรียน คุรุศาสตร์ไปเลยค่ะ

เรียนไปเรื่อยๆ แล้วค่อยคิดก็ได้ ว่า ทำอาชีพอะไร หรือขยันมาก ก็ทำมันทั้งสองทาง 

จะได้รวยๆเนาะ

จากที่มองๆครูมัธยมที่เราเรียนมา (เพราะเห็นว่าอยากสอนมัธยมใช่ไหมคะ)

ก็สอนในโรงเรียน เสร็จแล้วเปิดสอนพิเศษให้เด็กที่เราสอนมาเรียนเพิ่ม ได้หลายตังค์เลยค่ะจริงๆ 

บอกไว้ให้เป็นตัวเลือกในการทำงานเผื่อสุดท้ายตัดสินใจไปเป็นครูจริง ๆ ค่ะ :)