^^

ค่ะที่บ้านก็เป็นเหมือนกัน เคยเที่ยว(ดูหนัง)กับกลุ่มเพื่อนเป็นสิบคน ตอนปีหนึ่งกลับสองทุ่มโดนด่าแบบเสียหายเสียความรู้สึกมาก กว่าจะเคลียร์ให้ทางบ้านเข้าใจใช้เวลาเป็นอาทิตย์ๆ แค่ดูหนังกับเพื่อนเป็นสิบกลับสองทุ่ม เพิ่งถูกให้เที่ยวได้ (แต่ต้องไปกับกลุ่มเพื่อน) ตอนปีสอง แต่ไม่ใช่เที่ยวพวกสถานบังเทิงนะคะ แต่ดูหนัง เทศกาล กลับดึกนี่ได้แต่ต้องโทรบอก โดยเฉพาะเทศกาล

 

เหมือนกันค่ะตอนมัธยมนี่แม่บอกเลยขอห้ามมีแฟน โอเคค่ะ ตอนนั้นพอรับได้ก็มันไม่มีใครที่เราคิดว่ารับเราที่เป็นเราได้จริงๆ เลยได้แต่แอบชอบแล้วผิดหวังซ้ำซ้อน จนชิน

 

แต่ตอนมหาลัยนี่สิคะ แงงหนูก็มีแฟนค่ะ แต่ไม่ได้คิดเกินเลยอะไรนอกจากมีเพื่อนเรียนมีที่ปรึกษา มีคนสลับกันดูแล- - ใจจริงอยากจะบอกแม่ บอกพ่อ  แต่ก็กลัวมีเรื่อง เฮ้อ เอาไว้ดูนานๆว่าค่อยๆบอก แต่หนูว่าแม่คงพอเดาๆได้แต่รอลูกบอกอยู่แหละค่ะ

 

แต่บอกตรงๆว่าถ้าอยู่บ้านไม่ได้อยู่หอนี่อย่าว่าแต่มีแฟนเลยค่ะ เที่ยวกลับดึกก็คงไม่ได้เที่ยว เพื่อนผู้ชายคงไม่ได้เหยียบธรณีประตูบ้าน

เอาจริงๆ นะคะ เท่าที่อ่าน คุณแม่รักน้องมาก ยิ่งบ้านอยู่ต่างจังหวัด คุณแม่เข้ากรุงเทพมาหา เพื่อมาซื้อพัดลมให้น้อง เรื่องปากคุณแม่ อันนี้ต้องยอมรับว่าทำอะไรไม่ได้จริงๆ ให้นึกถึงคุณแม่ของมุตตากับมุนินท์ ในแรงเงานะคะ ปากก็ว่าสารพัดที่ใจจะนึกออก แต่จริงๆ รักมาก รักปิ่มใจจะขาด

 

บ้านพี่เป็นคุณพ่อค่ะ ที่นิสัยแบบนี้ ตั้งแต่เด็กยันมัธยม แต่งตัวต้องถูกระเบียบ ไม่เคยซอยผม (ตัดตรงเท่านั้น) เพราะเค้าดุลูกคนอื่นไว้เยอะ ห้ามเค้าไว้เยอะ (คุณพ่อเป็น อจ. เก่า) ไม่เคยได้ไปเที่ยว ตจว. หรือ นอนค้างบ้านเพื่อน เล่นสงกรานต์ หรืออะไรๆ ด้วยเหตุผลเดียวตลอดชีวิตวัยรุ่นคือ "ป๋าไม่ชอบ" แล้วอย่าคาดคั้นค่ะ จะได้เหตุผลมาแค่ เงียบ..... กับ ป๋าไม่ชอบ เรื่องความคิด เค้าพยายามจะบังคับอยู่ แต่พี่มึนค่ะ เนียนๆ ไป

พอเข้ามหา'ลัย เค้าไม่ตามมาดูเหมือนของน้องไง เลยเหมือนเป็นนกน้อยหลุดออกจากกรงทองตอนนั้นแหละ ยันทำงานปัจจุบันนี่แหละค่า ^^ แต่พี่ก็ไม่ค่อยปรึกษาอะไรที่บ้านเหมือนกันนะคะ

 

สู้ๆ นะคะ สักวันคุณแม่ ต้องเข้าใจว่าน้องโตพอ และไว้ใจได้

ก่อนอื่น ดีใจมากที่มีคนเป็นเหมือนเรา 55555 สู้ๆนะคะ จขกท ไม่มีอะไรจะบอกมาก แต่ที่แน่ๆ แม่รักเรามาก!!! และที่สำคัญคนกตัญญูตกน้ำไม่ไหลตกไฟไม่ไหม้ค่ะ จุ๊บๆ

@คุณ NuJiiii ขอบคุณมากนะคะ สักวันนึงแม่คงจะเข้าใจเราเอง(เราแอบมีความหวังค่ะ)
เป็นกำลังใจให้คุณจี้ด้วยเช่นกันนะคะ ^^

 

จขกท. ไม่ได้ตัวคนเดียวนะคะ

 

จี้ก็เป็นค่ะ แม่จี้ก็เหมือนกับแม่จขกท.เลย

 

เขาชอบมโนไปเองว่าจี้อยากมีผัวตามเพื่อน คิดว่าจี้แรด วันๆจ้องจับแต่ผู้ชาย และเขาจะเชื่อคำพูดที่คนอื่นเล่ามากกว่าเชื่อใจลูกสาวตัวเอง (คนเรานี่ก็บ่างช่างยุจริงๆ) ทำให้จี้โดนแม่ด่าบ่อยๆ ก็ทำนองเดียวกับจขกท.เลยค่ะ โดยที่แม่เขาไม่เคยรู้ว่าสิ่งที่เขาพูดมันทำร้ายจิตใจจี้ขนาดไหน แต่เพราะความที่เขาเป็นแม่ ทำให้จี้ที่เป็นลูกต้องอดทน

 

ทำอะไรไม่ได้หรอกค่ะ ก็เป็นแม่นี่นา เราต้องอดทนเท่านั้น คอยพิสูจน์ตัวเองในวันข้างหน้าดีกว่า ว่าเราเป็นคนดีมาตลอด ยังไงจี้ก็เป็นกำลังใจนะคะ เราหัวอกเดียวกัน ^^