(ปรึกษา) เครียดและกังวลเกี่ยวกับคุณพ่อมากเลยค่ะ

คือว่า ตอนนี้คุณพ่อเราอายุ 53 แล้ว จู่ๆก็เกิดดื้อขึ้นมามากๆเลยค่ะ 

ไม่ยอมรักษาสุขภาพตัวเองเลย พ่อเราชอบปัดพระมากๆ ก็ปัดมันทั้งคืนไม่ยอมนอน

จะนอนอีกทีก็ต้องเช้าๆสายๆบางวันก็ไม่นอนเลย คือคุณพ่อเราก็มีกิจการส่วนตัวอยู่ ไม่ใช่งานที่ทำกลางคืนเลย

ทำให้เวลาพักผ่อนมีไม่ถึง 5ชม. เรากับแม่เตือนตลอด แต่คุณพ่อไม่เคยฟังเลย ท่านจะหาเหตุผลมาพูดจน

เรากับแม่ต้องยอมแพ้ แถมมีบางวัน แอบเปิดประตูห้องนอนไป เจอคุณพ่อนอนอยู่ แต่มือปัดพระกับใส่แว่นตาอยู่เลย

(แกล้งหลับว่างั้น) เค้าทำแบบนี้ประจำ จนอดเป็นห่วงสุขภาพไม่ได้

 

จนก่อนหน้านี้ คุณพ่อมีอาการหูไม่ค่อยได้ยิน บอกหูอื้อตลอด เราหาในเน็ตมันบอกว่าเป็นเพราะชอบเอาคอตต้อนบัตปั่นหูมากๆ

ซึ่งคุณพ่อเราก็ชอบทำจริงๆ จนพักหลังๆนี้คุณพ่อบอกขี้หูเยอะจนหูอื้อได้ยินแค่เสียงตัวเอง เราขอให้เค้าไปหาหมอด้วยกัน บอกจะพาไปเอง เค้าก็ไม่ยอม บอกว่าหมอชอบยัดโรคนู้นโรคนี้ให้เค้า ไปครั้งนึงโปรโมชั่นมาเต็ม เราก็บอกให้ไปสถาบันเกี่ยวกับหูโดยเฉพาะเลยดีกว่า เค้าก็ไม่ยอม บอกจะหายามารักษาเอง ไม่เปลืองค่าใช้จ่าย เราน้อยใจมากจนบางทีเหมือนกับคำพูดเราไม่มีความหมายไปเลย 

แล้วที่เราเครียดสุดๆคือตอนให้คุณพ่อไปนอน เค้ากลับตอบเรากลับมาว่า "นอนทำไม เดี๋ยวซักวันก็ต้องนอนยาวอยู่แล้ว" เราเจอคำนี้ไป เราแทบกลั้นน้ำตาไว้ไม่ได้เลย เราอยากให้เค้ารักษาสุขภาพมากกว่านี้ แต่ไม่รู้จะหาแรงบันดาลใจอะไรให้เค้าเกิดรักตัวเองขึ้นมาบ้างเลย เราเป็นห่วงแต่กลับทำอะไรไม่ได้ เหมือนความเป็นห่วงของเราส่งไปไม่ถึงเค้า เรากลัวว่าซักวันจะไม่ได้อยู่ด้วยกันอีก ทุกวันนี้เหมือนอยู่ตัวคนเดียวเลยค่ะ เพื่อนคิดว่าเราควรพูดยังไงกับคุณพ่อดี เราเครียดมากๆเลยจะตั้งกระทู้อยู่เป็นเดือนๆแล้ว แต่ก็ไม่อยากเอาเรื่องครอบครัวมาพูดถึง จนตอนนี้ไม่ไหวแล้วไม่รู้จะปรึกษาใครแล้ว ยังไงก็ขอบคุณทุกคนล่วงหน้านะคะ 

Discussion (4)

ขอบคุณทุกความเห็นมากเลยนะคะ มีพื้นที่ให้ระบายรู้สึกโล่งใจค่ะ 

อาจจะต้องหาวิธีหว่านล้อม เพราะคุณลุงเราก็หัวดื้อเหมือนกันค่ะ ตอนคุณลุงป่วยก็ไม่ยอมอยู่เฉยๆ จะทำนู่นทำนี่ แม่เราพยายามหากลวิธีสารพัด ต้องขอความช่วยเหลือจากญาติๆ หลายๆ คนน่ะค่ะ เช่นเอาของที่แกรักมาเป็นเหตุผล เอาคนที่แกสนิทสนมมาคอยพูดด้วย เช่นเพื่อนๆ ไรงี้อะค่ะ

 

คิดว่าคงเหนื่อยไม่น้อย

T^T เป็นกำลังใจให้นะคะ

เข้าใจหัวอกเลยคะ พ่อเราเค้าก็ไม่ชอบไปหาหมอ ชอบหายามาทานเอง บอกว่าสิ้นเปลืองหมอมันชอบยัดโรคให้แบบนี้เลยคะ เมื่อสองปีก่อน เราเพิ่งมาพบว่าพ่อเป็นมะเร็งและเสียมาได้ปีกว่าแล้ว

เราแนะนำให้นะคะ

คุยกันด้วยเหตุผล บอกเค้าว่าเราอยากอยู่กับเค้านานๆ อยากให้เค้าอยู่มองความสำเร็จในอนาคตเรา

บอกเค้าว่าถ้าเค้าล้มคนนึง บ้านก้ล้มไปด้วย แล้วแม่กับคุณจะอยุ่กับใคร

หากพ่อป่วยแม่กับคุณก็จะเสียใจเพราะรักท่านมาก รู้ว่าพ่อรักทุกคนแต่พ่อต้องรักตัวเองด้วย

เรื่องหาหมอ เสียน้อยดีกว่าเสียมากบอกพ่อไปคะ คิดซะว่าเป็นเงินซื้อความสบายใจให้ลูกเมียแล้วกันนะ หากไม่เช็คแล้วมันเป็นอะไรขึ้นมามันจะเสียค่าใช้จ่ายมากกว่าเดิมนะ

เรื่องพ่อพักผ่อนน้อย ต้องให้คุณแม่กับทุกคนในบ้านหรืออาจะเป็นเพื่อนสนิทพ่อช่วยพูดนะคะ

เพราะยังไงต่อให้เราอายุเท่าไหร่ พ่อก็ยังเห็นเราเป็นเด็กวันยังค่ำเค้าจะไม่ค่อยฟังเราหรอกคะ

เชื่อเถอะคะว่าพ่อรักเรา ที่เค้าไม่ยอมหาหมอเค้าก็คิดว่าสิ้นเปลืองและจะเก็บเงินไว้ให้ครอบครัว

พูดขนาดนี้แล้ว เค้าต้องทำอะไรบ้างแหละเพื่อให้ครอบครัวสบายใจ

ค่อยๆพูดค่อยๆบอกนะคะ ^^ สู้ๆคะ

 

 

เราว่าลองพูดกับคุณพ่อดูใหม่มั้ยคะ ว่าเราเป็นห่วง ไม่อยากให้ท่านเสียสุขภาพ เพราะว่ารักคุณพ่อมากเลยอยากให้ท่านดูแลตัวเองบ้าง