กระทู้ขอกำลังใจ+บ่นตัวเอง(ที่ทำไม่ได้สักที) เรื่อง"น้ำหนัก"
wipa wipa7
วันนี้เรามาขอกำลังใจค่ะ(และขอบ่นตัวเอง- -") เราอยากลดน้ำหนักเพราะช่วงนี้เสื้อผ้าที่ซื้อมาใส่ไม่ค่อยได้เลย
ตอนนี้หนัก61-62 กก.omg! สูงประมาณ163(ในกลุ่มนี้เราสูงสุด ฮ่าๆ แอบภูมิใจแต่อย่าถาม นน. มันเศร้า)
เราอยากกลับไปหนักประมาณ56-57ก็พอแล้วค่ะ (ไม่ได้อยากเป็นมนุษย์ที่ผอมเว่อร์แต่อยากใส่เสื้อผ้าที่มีให้ได้ แฮ่)
เราเป็นคนที่กระดูกใหญ่+อวบๆ(มาก) (พ่อกับแม่ก็ไม่ได้เป็นคนตัวใหญ่นะคะ แม่สูง155เอง พ่อก็ไม่อ้วน แล้วเราล่ะ?)
เมื่อช่วงต้นๆถึงกลางๆปีที่แล้ว น้ำหนักลงไป56-57กก.(ตอนนั้นกินไม่ได้นอนไม่หลับ แต่ไม่อยากให้นน.ลงโดยวิธีนั้นอีกแล้ว - -") เราเคยหนักสุดตอนประมาณปลายปี54 หนัก67 กก.พอช่วงต้นๆปี55 นน.มันก็เริ่มลงเองบวกกับเราทานอาหารเป็นเวลาและเรียนหนักด้วย(มั้ง)
พอช่วงปลายๆปี55 ตั้งแต่ตุลาน้ำหนักก็เริ่มขึ้นมาเรื่อยๆ (ช่วงนั้นตระเวนกินมากๆ กินบุฟฟงบุฟเฟ่ กินดึกๆดื่นๆ ตีสองตีสาม)เราเป็นคนที่กินเก่งมากๆ อันนี้คนรอบตัวบอกทุกคน กินได้ทั้งวันของจุบจิบยันของหนักๆ
จนปัจจุบันหนัก61-62นี้แหละค่ะ พยายามหลายครั้งแล้วว่าจะลดนน. ซื้อผลไม้มากินแทนมื้อเย็นบ้าง ไม่กินจุบจิบบ้าง
แต่สุดท้ายตะบะแตกตลอด เฮ้อ! เราเป็นคนที่ติดของหวานมากๆค่ะ กินข้าวเสร็จก็ต้องต่อด้วยขนม หรือไม่ก็ผลไม้สักนิดไม่งั้นจะรู้สึกว่ามันขาดๆอะไรไปอ่ะค่ะ(แต่หนักไปทางขนม ยิ่งขนมหวานยิ่งชอบ จ๊ากกกกกก!)
เราทราบต้นตอของเหตุที่ทำให้เราอ้วนนะคะ แต่...มันไม่สามารถหยุดได้ (ถึงแม้เราจะโดนhe ล้อตลอด คบแรกๆหนัก56-57พอมาตอนนี้หนัก62 heร้องเป็นเพลงมาล้อเรา แต่เราก็ไม่อาย ทำไม๊ ทำไม?)
อีกอย่างที่บ้านเราเค้าบอกว่าไม่ต้องลดเค้ามองว่าเราเป็นเด็กอยู่ต้องกินเยอะๆเพื่อเอาหารไปเลี้ยงร่างกาย(เด็กโข่ง)
และเวลาเราเจอเพื่อนๆที่ไม่ได้เจอนานๆมักจะบอกว่าเราผอมลง(ผอมยังไงฟ่ะ บอกว่านน.ขึ้นมันก็เชื่อ ดูม๊านนนน)
อีกประเด็นคือเราเป็นคนที่นอนดึกมากๆ บ่อยครั้งที่นอนสว่าง มันทำให้เราหิวช่วงตีสามตีสี่(เราก็กิน)
นอกจากนอนดึกทำให้เราอ้วนแล้ว ทำให้เราสิวขึ้น ตาเป็นแพนด้าและอื่นๆ(รู้ทั้งรู้ว่าไม่ดี แต่ก็ทำไม่ได้สักที เฮ้อ!)
มีรูปมาให้ดูค่ะ เพื่อนๆว่าเราควรสักกี่กิโลถึงจะพอดีคะ ^^ (เป็นคนที่ต้นแขนและน่องใหญ่มากกกกกกกกจริงๆ)
มาบ่นเสร็จก็ไปแล้วน๊า Bye Bye
Discussion (7)
จขกท สูงเท่าเราเป๊ะเลยยยยย เราก็อ้วนเหมือนกัน แต่ก่อน 44 ตอนนี้ 47 ซะงั้นน ฮืออออ เพื่อนเอาแต่พูดว่าแต่ก่อนทุกคนในห้องอิจฉาหุ่นแกมากเลยนะ แต่ทำไมตอนนี้หุ่นถึงเป็นแบบนี้ล่ะ เราก็แบบ เออหุ่นตูอย่างน้อยก็มีนมละวุ้ยย ไม่ได้แบนราบแบบเสมอหลังแล้วกัน 47 นี่คือลดแล้วนะเพราะมันเคยเผละมากน้ำหนัก 53 เลย เราเลยเน้นกินผลไม้ กินบ้างไม่กินบ้าง แต่ที่เราทำเสมอเลยๆคือออกกำลังกาย มีความสุขกะบการออกกำลังกาย เราชอบวิ่งมาก เพราะมีหนุ่มๆเต็มสนาม โอ๊ยยยเพลินตาจริงๆ ฟังเพลงไปวิ่งไป ไม่ต้องกลัวขาใหญ่เพราะไม่ใช่จะใหญ่กันง่ายๆ ไม่ได้เล่นกล้ามหรือวิ่งติดกันเป็นปีๆซะหน่อย แล้วก็เวลาวิ่งเน้นลงทั้งเท้าเต็มฝ่าเท้า แล้วก็วิ่งน้อยๆแต่วิ่งนานๆอ่ะ วิ่งก้าวเล็กๆแต่ไม่หยุด เราว่ามันดีกว่าพวกวิ่งเอาตายกะลดในวันเดียว พวกที่วิ่งเอาตายขาจะใหญ่เพราะใช้กล้ามเนื้อคนละส่วนกัน
สุดท้ายอยากฝากอะไรไว้หน่อยนะ ไม่มีอะไรสำเร็จหรอกหากเราไม่คิดที่จะทำ ตอนเด็กๆเราอ้วนมากนะ เกิดมาก็4 กิโลกรัม พยาบาลกะหมอเรียกเด็กยักษ์ๆ กินนมมากกว่าเด็กอื่นเขา กินวันละ8 ขวดใหญ่ๆอ่ะ แต่เราชอบเล่นซนไงชอบวิ่ง กระโดดหนังยางมันเลยทำให้เราสูงได้ตั้งเท่านี้ 55 และก็ผอมมาก แม่บอกเหมือนจับกังเลย T^T ถ้าวันนั้นเราไม่ยอมวิ่งเล่น อยากแค่จะนอนอยู่บ้านเราก็คงไม่ได้หุ่นแบบทุกวันนี้แน่นอน สู้ๆนะ
สำหรับ จขกท. ไม่มีอะไรที่ดีไปกว่าการหาแรงบันดาลใจอีกแล้วล่ะค่ะ ^^ ถ้า จขกท. มีแรงบันดาลใจ รับรองว่าห้ามปากไม่ใช่เรื่องยาก!! (แรงบันดาลใจของเราคือ เข้ามหาลัย+บุคลิกภาพและเพื่องานในอนาคต) ^^ สู้ๆ นะคะ
ขอบคุณทุกคนมากๆนะคะ ^^
เราหนัก53.5 สูงเท่าจขกท ทำไมขาเราใหญ่กว่าอ๊ะะะะ TT^TT
แนะนำว่าเวลาจะกินขนมตามเซเว่นให้ดูแคลอรี่เอาค่ะ มันช่วยได้จริงๆนะ
ขนมอะไรที่แคลอรี่100ขึ้นไปนี่ห้ามแตะเลย
ส่วนผลไม้ที่กินก็เป็นฝรั่งค่ะ มื้อเย็น
ที่สำคัญ ออกกำลังกายด้วยจ้า เต้นเอาก็ได้ เต้นๆๆๆ แอโรบิคในยูทูปไรงี้ สู้ๆน้า ><
อ่ออีกเรื่อง เรื่องของกินเน้น กินพอประมาณ อย่างเรจะกำหนดเลยว่ากินได้นะ แต่ห้ามกินหลัง 5โมงเย็น บ่ายนี้กินเลย กินตามสบาย ตอนเย็นออกกำลังกายเอา เราว่าวิธีนี้มันมั่นคงกว่า เคยได้ยินไหม ยิ่งอดยิ่งโหยหาอ่ะ อย่าอด แต่ให้ลดเอา