In Memories Okii 2004-6 Aug 2008

โอกี้มาอยู่กะเราตอนปี 2004 เราซื้อต่อมาจากข้างๆบ้าน ตอนมาดูไม่เลยเป็นโรคผิวหนัง แค่เพียงวันแรกเราจ่ายค่ายาไป 5000 บาท ตอนนั้นเราทำงานที่เมื่องไทย แค่วิศวกร เงินเดือนไม่มากไม่มายแต่เราไม่เคยเห็นโอกี้เป็นภาระเราไปไหนเราก้อกระเตงกี้ไปด้วย แม่กระทั่งไปเรืยนภาษาญี่ปุ่นที่ สสท เราก้อเอากี้ไปฝากไว้คลินิกใกล้ๆ พอโอกี้อายุได้ 7 เดือน ก้อมาพบว่ากี้ป่วยเป็นฮิบ ที่แรกหมอจะให้ผ่าใส่กระดูกเทียมบังเอิญเรารู้มาว่าถ้าหมาใส่กระดูกเทียม มันจะไม่ยอมใช้ขาอีก ตอนนั้นเราไม่รู้จะทำยังไง กี้ เป็นหมาตัวแรกที่เป็นพันธุ์ใหญ่

เราเปิดเนทศึกษาเกี่ยวกับฮิบจนรู้ว่า ถ้าว่ายน้ำ จะช่วยได้ ตอนนั้นเราไม่รู้ว่าที่ไหนมีให้หมาว่ายน้ำ เพื่อนเราที่คลาสภาษาญี่ปู่นแนะนำที่ โจโจเฮาส์ แต่ตั้งรามคำแหง ไกลมาแต่เราก้อพากี้ไป จนกี้ดีขึ้น จากที่คุณหมอบอกว่ากี้จะไม่สมบูรณ์ และไม่โตเต็มที่ มากสุดน่าจะ ประมาณ 40 กก.เราประคบประหงม จน โตเต็มที่เท่าที่เซ็นต์เบอร์นาร์ดในไทยจะโตได้ นั่นคื่อ 60 กก.

ตอนนั้น โจโจเฮาส์ สระเริ่มลึกไม่พอกะกี้ กี้เริ่มยืนถึง เราก้อเปลียนมาที่ VET 4 ประชาชื่น ราคาค่อนข้าสูงเพราะเป็น วารีบำบัด ว่าย 8 นาที พัก 10 นาที ว่ายอีก 8 ทีแรก ประมาณ 500 ตอนหลังเราต้องไปทำงานที่อินโดนีเซีย ไม่มีใครขับรถได้ ก้อเพิ่มค่ารถ รับส่ง ไปกลับ 600

พอเราย้ายมาทำงานที่มาเลเซีย ราคาก้ขึ้นมาเป็น 1800 รวมค่ารถ ตอนกี้เด็กๆ กี้เป็นยีสในหู ไปรักษากับ คุณหมอ วิภาวดี ที่ PETMALL ก้อหาย จน มีนาคม 2008 เรากลับบ้านเพราะแม่โทรมาบอกกี้มีอาการหูบวมแล้วเลือดออก เราก้อพาไปที่ VET 4 หมอก้อเจาะใส่ท่อ หลังจากนั้นเราก้อพาไป รพ.เกษตร จนหายดี ก้อเปลี่ยนไปว่ายน้ำที่ เกษตร เราไป กลับมาเล ไทย 2 ครั้ง กี้ยังแข็งแรงดี กี้ไม่เคยป่วย ใครๆ ก้อบอก กี้หล่อ กี้น่ารัก เวลาไป เกษตร คนชอบมาถ่ยรูปกี้ เรากลับไทย เมื่อ 19 มิ.ย ยังถ่ายวิดีโอ กี้ ไว้ แล้วเราก้อกลับมาเล 23 มิ.ย เรากลับไปไทยอีกเมื่อ 18 ถึง 21 ก.ค กี้ก้อยังแข็งแรง อาทิตย์สุดท้ายของ ก.ค แม่บอกว่า หูกี้เริ่มบวมอีก แม่พาไป เกษตร ตอนนัดว่ายน้ำ วันที่ 4 ส.ค เราก้อโทรถามแม่ตลอด กี้ โอเค มั้ย แม่เราโทรมาเย็นวันจันทร์ ที่ 4แม่ว่าหมอเจาะหูกี้อีก แล้วหมอนัดดูแผลวันพุธ แม่ให้เราโอนเงินให้อีก 2000 เป็นค่ายา เราก้อไม่ว่าไร พอวันพุธ แม่เราโทรมาหลังเที่ยง แม่บอกว่าวันพฤหัส เช้าต้องผ่าตัดฝังท่อ ให้เราโอนตังให้อีก 5000 เราดูเวลาไม่พอถ้าเราโอนแม่จะได้เงิน ก้อวันศุกร์ เราก้อโทรให้แฟนเก่าเราเอาเงินเข้าไปให้แม่เย็นวันพุธ พอ เลิกงาน เรากลับถึงอพาตเม้นต์ ก้อโทรหาแม่บอกแม่ว่า เดี่ยวแฟนเก่าเราจะเอาเงินไปให้ เสียงแม่ร้องให้ในโทรศัพท์บอกว่าไม่ต้องกี้เสียแล้ว ตั้งแต่ 4 โมง เราบอกแม่ว่า แม่กี้อาจจะแค่หลับ หรือแกล้งตายเหมือนที่กี้ชอบทำ ให้แม่เขย่าตัวกี้ แม่บอกแม่เขย่าแต่กี้ก้อไม่ตื่น
กี้ต้องไม่ตาย แค่หูบวม กับ ยีสในหู มันไม่ทำให้หมาตายได้ แม่บอกกับเราหลังจากกลับจาก เกษตร กี้ยังคึกอยู่เลยทั้งๆที่พันหู แต่แม่สังเกต กี้กินน้ำเยอะ กว่า 2 ถัง แล้วกี้ก้อ อาเจียร จากนั้นแม่เราเห็นกี้ หอบ แม่เราบอกกี้ให้นอนพักจะได้ไม่หอบ แล้ว แม่เราก้อออกไปกินก๋วยเตี๋ยว แค่ 30 นาทีแม่เรากลับมาจะป้อนยาก่อนอาหาร แต่กี้ก้อไม่ตื่นอีกเลย.....พอแม่บอกเรา เราก้อโทรหาแฟนเก่าเรา บอกว่าให้แฟนเก่าเราช่วยกี้ด้วยอย่าให้กี้ตาย ปลุกโอกี้ เกาพุงเพราะกี้ชอบ บางทีอาจจะตื่น แต่กี้ก้อไม่ตื่น กี้ทิ้งเราไปไกล แสนไกล อีกแค่ เดือนกว่าๆ เราก้อกลับไปอยู่บ้านถาวรแล้ว แต่กี้ก้อไม่อยู่กะเราอีกแล้ว ต่อไปนี้ บ้านก้อเหงาไม่มีกี้มานัวเนีย ไม่มีอีกแล้วเสียงเห่า เสียงคราง หงิง หงิง ของกี้ .............หลับ ให้สบายนะ ลูก โอกี้จะอยู่ในความทรงจำของ ม่าม้า กะ ปาป้า แล้ว ก้อ ยาย ตลอดไป...........