ระบาย+ขอคำปรึกษาเพื่อนภาค2!!

ดีค่ะสาวๆ มาต่อจากภาคที่แล้วนะที่เคยตั้งกระทู้แบบนี้ไป ใครยังไม่ได้อ่านลองจิ้มเข้าไปอ่านกันได้นะคะ
คือวันนี้ดีเค้าทักแชทมาขอโทษค่ะ เราก็ถามว่าขอโทษอะไร เค้าก็บอกว่าที่งอนน่ะ เค้าล้อเล่น เค้าแค่น้อยใจ เราก็อืมๆ เราก็ต้องขอโทษด้วยที่รับปากว่าจะไปแต่ไม่ได้ไป เราก็ผิด เค้าก็ร่ายยาวอ่ะค่ะอารมณ์แบบบอกว่าทีเราไปที่อื่นได้ แต่ไปกะเพื่อนนี่ไม่ได้ ซึ่งจริงๆแล้วเรายังไม่ได้ไปไหนเลยค่ะ เราอยู่บ้านตลอด ออกบ้านแค่ตอนไปทำงานพาร์ททาม เราก็บอกไปว่าเราไม่มีเงินจริงๆ แล้วเราก็ทำงานด้วย ไว้โอกาสหน้านะ แล้วเราก็ถามหาเพื่อนอีกคนคือบี ที่เราบอกว่าบีอยู่ต่างจังหวัดมาไม่ได้อ่ะค่ะ เราก็ถามดีว่า บีหายไปไหนเราไม่เห็นบีออนเฟสเลย ดีเค้าก็เหมือนอารมณ์ไม่ดีอ่ะค่ะที่เราถามถึงบี เค้าบอกว่า ช่างมัน ไม่สนใจละ วันๆสนแต่รุ่นพี่รุ่นน้อง แฟนนั่นนี่ ในเมื่อมันไม่สนใจกูกูก็ไม่สนใจมันละ ปล่อยมันไปในโลกของมัน (ขออภัยค่ะใช้คำหยาบ) ซึ่งเราก็ไม่อยากเข้าข้างฝ่ายใดฝ่ายหนึ่งคงเพราะเข้าใจอารมณ์ของดีอ่ะค่ะ ว่าเค้าคงจะงอนมากจริงๆ เค้าก้ตอบเราแบบห้วนๆอ่ะค่ะ คือตอบไม่เหมือนปกติที่คุยกันเลย เพื่อนกันก็จะรู้ได้ใช่มั้ยคะ เราก็บอกเค้าว่าเราออกเฟสก่อนนะ ทำงานมาเหนื่อยนั่นนี่ ไอ้เราก็อุตส่าชื่นใจเพื่อนหายโกรธเราแล้ว ที่ไหนได้  เข้าเฟสมาเมื่อกี้เจอสเตัสเค้าขึ้นว่า เบื่อสัส!!  เลิกอ้างกันซักทีเหอะ   (ขออภัยในคำหยาบค่ะ)  เค้าคงคิดว่าเราอ้างว่าไปทำงานอ่ะ  อ่านแล้วนึกโมโหค่ะ ก้คุยกันเข้าใจแล้วก็นึกว่าจะจบ แต่กลับมาขึ้นว่ากันงี้ เราอ่านเรารู้ค่ะว่าเค้าหมายถึงเราแน่อน ดีเค้าเป็นคนที่เอะอะไม่พอใจอะไรเค้าก็จะขึ้นด่าทอในเฟสบุ๊คตลอด บอกตรงๆตอนนี้เราอยากตัดเค้ามากเลยค่ะ เพื่อนกันต้องมาขึ้นว่ากันอย่างนี้หรอ  เราว่าเราคุยกันรู้เรื่องเข้าใจแล้ว แต่กลับไม่ งั้นเราก็ไม่สนเค้าแล้วค่ะ ที่จริงมันสะสมมาหลายเรื่องนะคะ แต่เราก็พยามไม่อะไรมาตลอด ตั้งแต่ตอนเรียนแล้วที่เราได้เข้าค่ายติวกัน เพื่อนคนอื่นได้อยู่ค่ายตอนกลางคืน มีเรากะเค้าได้ค่ายตอนกลางวัน เค้าทิ้งเราตลอดเลย ทิ้งนี่คือ ไม่ยอมมาเรียนค่ะ นอนอยู่หอ แล้วชอบอ้างว่าป่วย จนเราเขียนเป้นนิยายได้ละคะ เราก็ต้องแบกหน้าไปขออยู่กะกลุ่มอื่น ที่ผ่านมาพยามไม่คิดนะคะ แต่ตอนนี้ไม่ไหวละคะ เค้าคงไม่ใช่เพื่อนอ่ะ มีอีกเยอะมาก แต่เราพยายามไม่เก็บมาคิดก็เพราะคิดว่ายังไงซะก็เพื่อนกัน เซ็งมาก   ขอโทษนะคะที่ร่ายยาววว และขอบคุณทุกคนที่ทนอ่านะคะ  รักเพื่อนๆจีบันทุกคนค่ะ

Discussion (5)

ปล่อยเค้าไปเถอะคะ เราตั้งใจเรียน ตั้งใจทำงาน ทำเพื่อนครอบครัว คนที่รักเราจริงๆอย่างบริสุทธิ์ใจมีไม่กี่คนหรอกคะ อาจจะหายากหน่อย แต่สักวัน เราจะเจอเพื่อนที่ดีคนนั้นนะคะๆ

เราว่าปล่อยเค้าเหอะค่ะ  ในเมื่อเราไม่ได้เป็นคนผิด

เราว่าห่างๆกันไปเถอะจะได้จบ

ถ้าปัญหามันเยอะขนาดนั้น ก็ห่างๆกันไปเถอะจ๊ะ

เราคงไม่เหมาะเป็นเพื่อนกับเค้าจริงๆ

 

ไว้เวลาผ่านไป โตกว่านี้แล้วจะเข้าใจ :)

 

เราว่านะเพื่อนจขกท.ยังไม่โตพอที่จะรู้จักคำว่าทำงานคืออะไร คนทำงานใครจะมีเวลาคุยได้เยอะแยะ อีกอย่างคนเรามันก็ต้องมีโลกส่วนตัวและหน้าที่ที่ต้องทำ ไม่สามารถอยู่กับเพื่อนได้ตลอด ถ้าคุยกันด้วยเหตุผลแล้วไม่เข้าใจก็ช่างเค้าเถอะ วันนึงเค้าจะเข้าใจเองแหละ เราก็ทำหน้าที่ของเราให้ดีก็พอ คนเป็นเพื่อนกันควรจะเข้าใจเพื่อนมากกว่านี้ อีกอย่างคนเป็นเพื่อนกันจริงๆเค้าจะไม่ทิ้งเพื่อนไว้ให้อยู่คนเดียวทั้งๆที่รู้ว่าไม่มีใครอยู่กับเพื่อนหรอก เราว่าค่อยๆถอยห่างออกมาก็ได้ เดี๋ยวการเรียนและหลายๆอย่างก็จะทำให้ค่อยๆห่างกันไปอยู่ดี