ตั้งทัองตอนเรียน ขอคำปรึกษา สมองเราประมวลผลไม่ได้:(

คิดนานคะไม่กล้ามาลง กลัวทุกสิ่ง:( แต่ตอนนี้สมองเหมือนหยุดทำงานไม่รู้จะทำอย่างไร ไม่รู้จะต้องเตรียมหรือแก้ปัญหายังไงเลย ปวดท้องด้วยจิตเราตกนิดๆ ช่วยให้คำปรึกษาหน่อยนะคะ 
ตอนนี้เราเรียนมหาวิทยาลัยจบปี3 ปิดเทอมขึ้นปี4 เราควรเรียนหรือดรอปหรือยังไงคือท้องประมาณ1เดือน ถ้าเรียนต่อเวลาจะพอได่ไหมท้องจะใหญ่จนอาจารย์ไม่ให้เรียนหรือป่าว :(
ก่อนรู้ว่าท้องเราทานยาลดความอ้วน ดีท๊อกลำไส้ด้วยกาแฟ 1 ครั่งเมื่อ3วันก่อน กินยาของหมออีก1ตัว ลดจุดด่างดำ จะมีอันตรายไหมคะ เพราะเราไม่รู้จิงๆ. ไม่รู้ว่าหน้าบวมเพราะมีเด็ก 
ตอนนี้เรานอนไม่หลับเลยกลัวพ่อแม่จะว่าแต่เรื่องนี้เราไม่กีงวลมากเท่าเรื่องเรียนและสุขภาพลูกคะ T T. 
เรายังไม่อยากปรึกษาผู้ใหญ่ อาจารย์ แม้แต่เพื่อน จิตใจเรายังไม่พร้อมเผชิญ ช่วยด้วยนะคะ:(

Discussion (29)

ขอบคุณมากนะคะทุกคน ชอบมาอ่านซ้ำไปซ้ำมารู้สึกดีจริงๆ

ใจเย็น ๆ นะคะ ทุกปัญหามีทางออกเสมอค่ะ แต่สิ่งที่ควรทำเป็นอันดับแรกคือ ตั้งสติและอย่าเพิ่งคิดไปไกลว่าปัญหาจะใหญ่โตบานปลาย เอาแค่วันนี้ก่อนดีกว่าเนอะ แนะนำให้บอกคุณพ่อคุณแม่นะคะ อยากให้จำไว้เสมอค่ะว่า ไม่มีพ่อแม่คนไหนไม่รักลูก ไม่มีพ่อแม่คนไหนที่จะเกลียดชังลูก เพราะลูกตัวเองทำผิด ทุกคนมีสิทธิ์พลาดพลั้งกันได้เสมอค่ะ และทุกคนก็มีโอกาสปรับปรุงตัวเองเสมอเช่นกัน การบอกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น คือการแสดงออกว่าเรารัก และเคารพท่าน เราระลึกถึงสิ่งที่เกิดขึ้น เราตั้งใจที่จะรับมือกับเรื่องที่เกิดพร้อม ๆ กับท่าน ให้ท่านได้มีส่วนร่วมในการตัดสินใจอนาคตของคุณนะคะ ในเวลานี้พ่อแม่นี่แหละค่ะที่จะเป็นที่พึ่ง ที่พักใจหนึ่งเดียวของเรา เพราะจากนี้คุณต้องพบเจอการเปลี่ยนแปลงอีกหลายอย่างเลย เชื่อเถอะนะคะ คุณพ่อคุณแม่จะไม่มีทางทำร้ายจิตใจคุณแน่นอนค่ะ อีกอย่างก็ใกล้จะเรียนจบแล้วเนอะ ไม่ต้องกังวลไปนะคะ เรียนจบอยู่แล้วล่ะ แต่จะด้วยวิธีไหนก็ขึ้นอยู่กับว่าได้ปรึกษากับผู้ใหญ่รึยัง อจ.ที่ปรึกษาไม่ใจร้ายขนาดไม่ให้เรียนต่อหรอกน้า มีแต่จะช่วยเหลือหาวิธีที่จะสามารถเรียนไปด้วยและตั้งครรภ์อย่างปลอดภัยจนจบการศึกษาค่ะ ส่วนเรื่องที่คนอื่น ๆ จะเอาไปเม้าให้สนุกปากก็ปล่อยเค้าไปเถอะค่ะ มันไม่ใช่เรื่องที่ควรจะเกิดขึ้นระหว่างเรียนอยู่ก็จริง แต่ใช่ว่าจะทำให้เรามีชีวิตต่อไปไม่ได้ซะหน่อย ไอ้พวกนั้นน่ะเม้ากันไม่นานหรอกค่ะ ทุกวันนี้มีเรื่องให้เม้าเยอะแยะ แป๊ปๆก็ลืมคุณไปแล้วล่ะ แต่ในกรณีนี้ถ้าคุณอาย คุณต้องปล่อยวางควาใรู้สึกของตัวคุณเองให้ได้ก่อน แล้วพยายามทำให้คนอื่นเค้าเห็นว่า แม้คุณจะกำลังตั้งครรภ์ระหว่างเรียน แต่คุณสามารถจัดการทุกอย่างได้อย่างราบรื่น คุณเรียนได้ดีเหมือนเดิม ดูแลลูกในครรภ์อย่างจริงจัง ใส่ใจดูแลความรู้สึกของคุณพ่อคุณแม่ และใช้ชีวิตตามปกติ พูดเหมือนง่ายแต่ทำเนี่ยก็เป็นอีกเรื่องนึงนะคะ ต้องให้เวลาตัวเอง ให้เวลาคุณพ่อคุณแม่ อย่าฟูมฟาย อย่ากลัวในผลที่จะเกิดขึ้น ต้องเข้มแข็งค่ะ เป็นคุณแม่แล้วต้องสู้นะคะ เป็นกำลังใจให้อีกแรงค่ะ ^ ^  

เราว่าเรี่ยนปี4 เทอม1 ให้ผ่านไปก่อนแล้วค่อยดรอปดีกว่านะคะ สู้ๆค่ะ เป็นกำลังใจให้

ถ้าไม่อยากปรึกษาผู้ปกครองก็ลองคุยกับอาจารย์ที่ปรึกษาก็ได้ค่ะ ส่วนตัวท้องสาวเราว่าเรียนจนจบเทอมหนึ่งไปก่อนอ่ะค่ะ น่าจะยังไม่คลอด เทอมสองลองดูว่าทำโปรเจ็คอย่างเดียวไหม ถ้าใช่ก็ลองเรียนก็ได้ค่ะ

ดรอปดีกว่านะคะ แล้วก็ปรึกษาผู้ใหญ่ดูนะ สุขภาพของเราและลูกต้องมาก่อนนะเรื่องเรียนอย่าเครียดค่ะ ไม่เป็นไรหรอก อายุเท่าไหร่ก็เรียนได้